سند آموزش 2030 مغایر اسلام و اسناد بالادستی است/ مانع تصویب و اجرای سند 2030 شوید

به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش خبرگزاری فارس، در نامه بسیج دانشگاه های فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی خطاب به مخبر دزفولی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی آمده است: همانطور که مستحضرید چندی پیش سند آموزش 2030 به تصویب مسئولان ارشد دولتی رسیده است. طی بررسی های به عمل آمده متوجه شدیم فارغ از روند شتابزده و قابل تأمل امضای سند، موارد متعددی نیز وجود دارد که مغایر آموزه های اسلام ناب، اسناد بالادستی و منویات مقام معظم رهبری می باشد. از جمله در این سند بر برابری جنسیتی، آموزش های جامع جنسی، حقوق شهروندی و حقوق بشر مبتنی بر تفسیر سازمانهای وابسته جهانی پرداخته شده است.

فلذا از جنابعالی به عنوان دبیر ستاد فرماندهی فرهنگ کشور و تمامی اعضای شورای مذکور خواستاریم بنا به وظیفه شرعی و قانونی خود به طور قاطع مانع تصویب و اجرای چنین سند ننگینی که مصداق اتم نفوذ فرهنگی است، شوید و از ارزش های فرهنگی این سرزمین پاسداری کنید.

تأکید می کنیم تشکل های بیدار دانشجویی هر اقدامی را به جهت حفظ کیان ارزشهای اسلامی تا الغای کامل سند آموزش 2030 یونسکو به منصه ظهور خواهند رساند
در پیوست گزارشی از مهمترین ایرادات وارد بر این سند خدمتتان تقدیم می شود.

* پیوست/ برخی از نکات یا موارد ابهام،تناقض و مغایرات سند آموزش 2030 :

1_ روند غیرقانونی تصویب سند

 اصل 77 قانون اساسی: تمامی عهد نامه ها، مقاوله نامه ها، قراردادها و موافقت نامه های بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
اصل 125 قانون اساسی: امضای عهد نامه ها، مقاوله نامه ها، موافقت نامه ها و قرارداد های دولت ایران با سایر دولت ها و همچنین امضای پیمان های مربوط به اتحادیه های بین المللی پس از تصویب مجلس شورای اسلامی با رئیس جمهور یا نماینده قانونی اوست.
اصل 153 قانون اساسی : هرگونه قرارداد که موجب سلطه بیگانه بر منابع طبیعی و اقتصادی، فرهنگ، ارتش و دیگر شئون کشور گردد ممنوع است.

همانگونه که ملاحظه می شود روند تصویب سند مذکور، مطابق هیچ یک از مجاری قانونی نبوده است و خلاف اصول قانون اساسی است.

البته در برخی سخنرانی های رسمی، در توجیه قانونی بودن روند امضای سند، عنوان شده است که نماینده هیأت نظارت مجلس همراه با امضاکنندگان بوده است و شاهد و ناظر ماجرا بوده است. چون متأسفانه به هر دلیلی مجلس شورای اسلامی یا...  در قبال این سند سکوت کرده اند، سکوت این مراجع حمل بر تأیید آنها شده است. درحالیکه همانگونه که مواد قانون نیز تصریح کردند این دست اسناد و معاهدات باید رسما به تصویب مراجع ذی صلاح(مجلس یا...)  برسند.

2_نگاه سکولاریستی به تعلیم و تربیت:

همانگونه که در سرتاسر متن مشاهده می شود تعریف سند از آموزش و پرورش یک تعریف کاملا غیردینی است. نظام آموزش و پرورشی که در متن سند 2030 تصویر می شود، نظامی جدا و بدون هیچ ارتباطی با دین است؛ حال آنکه در فرهنگ اسلامی و ایرانی ما که نمونه آن در اسناد بالادستی تبلور یافته است دین جزء جدانشدنی نظام تعلیم و تربیت است.  به عنوان مثال در بخشی از هدف های کلان  سند تحول آموزش و پرورش آمده است:
" تربیت انسانی موحد، مؤمن و معتقد به معاد و آشنا و متعهد به مسئولیت ها و وظایف در برابر خدا و..."

3_عدم انطباق با الگوهای ایرانی_اسلامی و انطباق کامل با الگوهای توسعه غربی :

همانگونه که می دانیم الگوهای توسعه های غربی مبتنی بر اصالت سود و منفعت بوده و اجرای آنها گاها پیامدهای وخیمی را متوجه کشور می کند.

4_الزام به ارائه گزارشهای سالانه به مجامع بین المللی و امکان سوء استفاده سازمانهای مذکور

ارائه اطلاعات از زوایای گوناگون نظام آموزشی، می تواند تبدیل دستاویزی برای نهادهای بین المللی جهت محکوم کردن کشور در مجامع بین اللملی باشد.

5_ مسائل مربوط به رفع تبعیض: 

از دیگر ابهامات سند، مسئله رفع تبعیض هاست که باید تعریف و منظور آنها بطور واضح معلوم شود. به عنوان مثال ماده شماره 10 بیانیه اینچئون در مورد "رفع تبعیض علیه زنان" است که باید منظور کاملا روشن شود.

6_ مسئله مربوط به حمایت از اقشار آسیب پذیر 

در رابطه با حمایت از اقشار آسیب پذیر باید مشخص شود منظور از این افراد دقیقا چه گروه هایی هستند زیرا که تعاریف از اقشار آسیب پذیر در جوامع بین المللی متفاوت است.

7_حمایت از خانواده: 

درست است که برخی الفاظ در ظاهر صحیح است اما باید مراقب تفسیرهای احتمالی بود. بعنوان مثال خانواده در یک تعریف شامل افراد همجنسباز هم می شود. فلذا این مصادیق و عدم شفافیت سند از نقاط ضعف آن است.

8_ ترویج فرهنگ صلح و عدم خشونت:

در هدف 4_7 بیان شده است: تضمین اینکه تا سال 2030، همه یادگیرندگان به  دانش و مهارتهای لازم برای ترویج توسعه پایدار؛  به ویژه از طریق «آموزش برای توسعه پایدار و سبک های زندگی پایدار، حقوق بشر، تساوی جنسیتی، ترویج فرهنگ صلح و نبود ِخشونت، شهروندی جهانی و احترام به تنوع فرهنگی و مشارکت فرهنگ ها در تحقق توسعۀ پایدار دست یابند».

از دیگر موارد ابهام سند، مشخص نبودن دایره تعریف صلح، خشونت و مفاهیمی از این دست است. در یک تلقی تمام آیات قران در باب جهاد، قتال، شهادت و...  می تواند خشونت آمیز اعلام شود. همچنین وجود برخی دروس و مباحث همانند درس آمادگی دفاعی دوره متوسطه و یا فعالیت در پایگاه های بسیج می تواند به عنوان موارد مخل صلح و ترویج خشونت مطرح شوند.

9_ تساوی جنسیتی:

در جای جای متن به خصوص ماده 20 در رابطه با تساوی جنسیتی مطالبی آورده شده است.
 ماده 20: «برای تضمین برابری میان زنان و مردان در آموزش (تساوی جنسیتی)، نظام های آموزشی می بایست صرفا برای حذف تعصب مبتنی بر جنسیت و تبعیض ناشی از سوگیریهای فرهنگی و اجتماعی و وضعیت اقتصادی تلاش کنند».
این درحالی است که بین تساوی جنسیتی و عدالت جنسیتی تفاوت هایی وجود دارد و همان گونه که در سند تحول بنیادین هم آمده است ما معتقد به عدالت جنسیتی هستیم
به عنوان مثال سرتیتر هدف پنج سند تحول بنیادین بیان می دارد:
«تأمین و بسط عدالت در برخوداری از فرصت های تعلیم و تربیت با کیفیت مناسب با توجه به تفاوت ها و ویژگی های دختران و پسران در مناطق مختلف کشور».

10_ آموزش جامع جنسی :

در بند 63 سند اموزش 2030 آمده است : «اجرای برنامه اقدام جهانی آموزش برای توسعه پایدار و موضوعاتی از قبیل حقوق بشر،  تساوی جنسیتی، بهداشت، (آموزش های جامع جنسی)تنظیم خانواده، تغییر اقلیم، معیشت های پایدار و شهروندی مسئولانه و پویا نیز مشمول مورد یاد شده می شود».
آموزش جامع جنسی به چه معناست؟ در چه سنی و از چه سنی؟ چه میزان و به چه صورت؟ اینها از موارد ابهام سند است.

11_حقوق بشر:

در مواجهه با حقوق بشر نیز تعاریف متفاوت است و آنچه که کشورهای غربی حقوق بشر می نامند از نظر ما مردود است. برای مثال در کشورهای غربی ازدواج همجنس، جزء حقوق بشر محسوب می شود درحالیکه این امر مخالف فطریات و از حدودات بشر است و ما آن را حقوق بشر تلقی نمی کنیم.

12_ مورد دیگری که حتی در سخنرانی های رسمی برخی مسئولین نیز به چشم می خورد موردی به نام اصل تحفظ یا حق شرط است.
اصل تحفظ بدین معنی است که ما می توانیم درجایی که سند و مواد آن مغایر با ارزشها یا اسنادبالادستی هستند از اجرای آنها عدول کنیم. برخی معتقدند در این سند نیز حق تحفظ رعایت شده است و استناد آنها به جمله ای از سندملی آموزش یونسکو است که :
(در اجلاس اینچئون کره، وزیر آموزش و پرورش ایران تحفظ خود را نسبت به هر بندی که مغایر "ارزشهای فرهنگی و اخلاقی، حاکمیت ملی، قوانین و اولویتهای ملی و نیز نظامهای اجتماعی وحقوقی جمهوری اسلامی ایران باشد اعلام کرده است.) 
لکن با اندکی تأمل می توان دریافت که این حق تحفظ فقط در سند داخلی آمده است و هیچ خبری از چنین حقی در سند اصلی ای که مورد امضای سران دولت ها قرار گرفت نیست. توضیح آنکه آنها تنها به مواردی پایبند هستند که خودشان امضا کردند و متعهد شده اند که همان متن سند است و نه چیزی بیشتر از آن. هرچند که ما برای خودمان حق تحفظ تصویب کرده ایم!

حوزه بسیج دانشجویی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی و حوزه برادران بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان تهران.

انتهای پیام/