چکیده
هدف:رشد امور غیر اخلاقی در محیط کسب و کار امروزی، توجه صاحبنظران حرفههای مختلف را به بحث دربارۀ اخلاق و تأثیر آن در حوزههای حرفهای آنها معطوف ساخته است. هدف این مطالعه، بررسی رابطۀ بین متغیّرهای فردی جنسیت، سن، سطح تحصیلات، تجربۀ حرفهای و رشتۀ تحصیلی بر قضاوتهای اخلاقی دانشجویان رشتۀ حسابداری و مدیریت بود. روش: تحقیق حاضر از نوع مطالعات توصیفی و پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری رشتههای حسابداری و مدیریت دانشگاه های سطح کشور ایران در سال تحصیلی 94-93 بودند. به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامۀ تصمیمگیری اخلاقی در موقعیتهای سازمانی ویسبرود(2009) استفاده شد و برای آزمون فرضیههای تحقیق، از آزمون تحلیل واریانس دو راهه بهره گرفته شد. یافتهها: نتایج حاصل از بررسی فرضیهها حاکی از آن است که بین دانشجویان رشتۀ حسابداری و مدیریت در اثر متغیّرهای جنسیت، سن، سطح تحصیلات، رشتۀ تحصیلی و تجربه، بر قضاوت های اخلاقیشان تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجهگیری: نتایج این تحقیق مبیّن این موضوع است که در دانشگاه ها و نهادهای آموزشی سطح کشور، باید اقدامات و زمینههای لازم و مناسب برای افزایش سطح درک اخلاقی افراد به نحو مؤثری صورت گیرد.
کلیدواژه ها: قضاوت اخلاقی؛ ویژگیهای فردی؛ حسابداری؛ مدیریت
نویسندگان:
مهدی مرادی: دکترای حسابداری، دانشیار گروه حسابداری، دانشگاه فردوسی مشهد
زکیه مرندی: دانش آموخته کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
فصلنامه فرهنگ در دانشگاه اسلامی - دوره 7، شماره 22، بهار 1396.