به گزارش خبرگزاری فارس از سنندج، 17 مرداد، نمادی از تلاش و سختکوشی انسان‌هایی است که عاشقانه و بی‌پروا در عرصه وسیع اطلاع‌رسانی جان خود را بر کف نهاده و با عشقی وصف‌ناپذیر به کار و حرفه خود و گاه با دریافت حق‌الزحمه‌ای ناچیز، پروازی بی‌پایان و خستگی‌ناپذیر را دنبال می‌کنند. آنهایی که با سلاح قلم در سرزمین آگاهی قدم می‌زنند و با تکیه بر سه اصل صحت، دقت و سرعت هر مشکل و معضلی را نادیده گرفته و هر خطری را به جان خریده، چرا که رسالت خبرنگار، تلاش تا پای جان است.
خبرنگار باید به واقعیت یک رویداد دست یابد و همواره گام به گام حوادث در حوزه کاری خود حرکت کند تا تحلیل‌های خود را به صورت کامل و رسا ارائه دهد. در جهان حاضر که جوامع در حال تحول و نوزایی است قدرت درک، تجزیه تحلیل و پیش‌بینی حوادث از دیگر مسائل اساسی این حرفه بشمار می‌رود.
در دنیای امروزی با وجود تکنولوژی‌های ارتباطی پیشرفته و متعدد در امر دستیابی سریع به اطلاعات و منابع مختلف و با وجود درگیرى و خشونت که به‌طور آشکارا در بیشتر نقاط کره خاکی فراگیر شده، کسب اطلاعات موثق در مورد وضعیت سیاسى، اجتماعى و امنیتى بشر و میزان آوارگى آنها بسیار دشوار و در عین حال بسیار ضرورى و حیاتى است. خبرنگاران از مهره‌های اساسی این مهم به شمار می‌روند.
هر ساله با فرا رسیدن 17 مرداد، مقام خبرنگار از سوی اشخاص، سازمان‌ها و ارگان‌های گوناگون پاس داشته شده و از آنها تجلیل می‌شود، این پاس داشتن‌ها و تجلیل‌ها چندان خبرنگاران را راضی نکرده و به خواسته‌هایشان نمی‌رساند، چه بسا آنها نیازی به این تجلیل‌ها نمی‌بینند و چشم‌داشتی به آن ندارند، چرا که همه چیز در همین یک روز تمام می‌شود و دیگر نامی از خبرنگار نیست تا سال دیگر و روز خبرنگاری دیگر و نیاز، چیز دیگری هست و بس.
با این تفاسیر، نکته دیگری که خبرنگاران واقعی را می‌آزارد، وجود افراد معلوم‌الحالی است که به نام رسانه‌های دیگر و در پوشش و نام خبرنگاری از این موقعیت سوءاستفاده کرده و با نگاهی اقتصادی وارد این حرفه شده و با کمال وقاحت با شرکت در نشست‌های خبری که از پیش تعیین و هماهنگ شده، هدایای معنوی و بیشتر مالی را که برای تقدیر از خبرنگاران در نظر گرفته شده، دریافت می‌کنند و بدنامی برای این قشر زحمتکش به جا می‌گذارند.
خبرنگار واقعی، هرگز عزت نفس، وجهه و آبروی خود را در گرو چنین امر زشت و خفت‌آوری قرار نمی‌دهد و انتظار دارد تا مسئولان امر و دستگاه‌های گوناگون، برخورد مناسبی با این گونه افراد داشته باشند تا وجهه و نام خبرنگاری، چنین مورد تمسخر و هتک حرمت افرادی بی‌هویت قرار نگیرد.
هرچند نامگذاری روز خبرنگار جنبه نمادین دارد و گویا قرار نیست اتفاق خاصی بیافتد اما همین که افکار عمومی با بخشی از موانع و مشکلات اهالی خبر و رسانه آشنا می‌شوند را باید به فال نیک گرفت و از آن جمله است موضوع امنیت شغلی خبرنگاران.
سال‌هاست که از سخت و زیان‌آور بودن حرفه خبرنگاری صحبت می‌شود و حتی گفته شد که قانونی در این زمینه به تصویب رسیده است اما در عمل اتفاق خاصی رخ نداده و موضوع بیمه خبرنگاران از دیگر نیازها و خواسته‌های به حق این قشر زحمتکش است که برغم طرح چندین باره آن در رسانه‌ها بازهم در عمل توجه چندانی به آن نشده و در حال حاضر شمار زیادی از اهالی خبر در کشور از داشتن بیمه محروم هستند.
یادداشت از اسماعیل احمدی
انتهای پیام/79002/ذ40/ژ1001
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
