به گزارش خبرگزاری فارس، بهروز یاری در مورد اینکه پیش از انتخابات فدراسیون کشتی یکی از حامیان علیرضا دبیر بود، اظهار داشت: فکر می کنم اسفند سال 97 بود که در محفلی بودیم، علی دبیر تمایل داشت به فدراسیون بیاید. ما به این باور رسیدیم که برای اثبات حقانیت دبیر در کشتی، او باید بیاید و فکر می کنم دوست و دشمن حالا بر این موضوع صحه می گذارند. هرچند کشتی در این مدت درگیر کرونا بوده، اما دبیر بدهی سرپرست ها و روسای قبلی را پرداخت کرده و با چنگ و دندان کشتی را حفظ کرده است. او سالن هایی که این سال ها به حال خود رها شده بودند را بازسازی کر. اینها برای خودش امتیاز مثبت است، اما به باور من، در عین ارادتم به دبیر، اما به کار او نقد وارد است که تمام کارهای او در این مدت، اهداف کوتاه مدت بوده است و او برای اهداف بلند مدت، هیچ کاری نکرده و مثل فدراسیون های قبل عمل کرده است.
وی در پاسخ به این سوال که باید در این مدت چه اتفاقی می افتاد؟، تصریح کرد: سیاست کلان فدراسیون کشتی اشتباه است. صرف قهرمان پروری، ما را در کشتی به جایی نمی رساند. زمانی که علیرضا حیدری در دانشجویان جهان طلا گرفت و برگشت، در کرج از او استقبال شد، و همان زمان شاهد هجوم کشتی گیران با باشگاه بودیم، با حسین رضازاده هم در وزنه برداری این اتفاق افتاد. اما ما زیرساخت آماده نمی کنیم، برای کشتی عمومی کاری نکرده ایم. فدراسیون کشتی در واقع صددرصد بودجه اش را خرج یک هزارم جمعیتش می کند. ما در دستان خودمان قهرمان سوزی می کنیم.
قهرمان پیشین تیم ملی آزاد در مورد وضعیت فنی و تکنیکی کشتی گیران حال حاضر تیم ملی گفت: هر چه از زمان کشتی ما به این دوره نزدیک می شویم با افزایش بی رویه اعتقاد مربیان به بدنسازی مواجهیم و تکنیک رفته رفته به محاق می رود. ما هر چه بیشتر روی تمرینات آمادگی جسمانی کار می کنیم کشتی گیر را به این باور می رسانیم که تکنیک نمی تواند کارساز باشد. مربیانی که در باشگاه ها کار می کنند، غنای تکنیکی ندارند. در کرج اولین و آخرین پایگاه قهرمانی را بهروز یاری راه اندازی کرد. من سال 74 مدرسه کشتی در ایران تاسیس کردم و دو سال اول کشتی را به مربی یاد دادم. خواستم آنچه خودش بلد است را کنار گذاشته و آنچه باید تدریس کند را یاد بگیرد. اگر امروز شاهد کاهش جمعیت کشتی کشور هستیم، یک دلیلش رشد منفی جمعیت است. یکی هم برخورد برخی از قهرمانان در دوره پساقهرمانی در اجتماعات کوچک است که باعث می شود مردمی که آنها را می بینند تمایلی به حضور فرزندان شان در سالن های کشتی نداشته باشند.
بهروز یاری در مورد دلایل عنوان شده از سوی باشگاه استقلال در مورد جریمه شدنش تاکید کرد: من خدا را شکر می کنم که در دور برگشت و فینال به خاطر بیماری حضور نداشتم، وگرنه شاید صحه می‌گذاشتم بر اتهام درگیری فیزیکی که اتهامش را در این نامه به من وارد کرده اند. پیش از آنکه حسین رضازاده قهرمان جهان شود، در دسته فوق سنگین وزنه برداری، تیموری نامی داشتیم که در برگشت از هیروشیما به من گفت: «به من می گویند رکورد بزن تا به تو جایزه بدهیم، درحالیکه باید به من یک چیزی بدهند تا بتوانم رکورد بزنم.» فدراسیون کشتی نه فدراسیونِ علیرضا دبیر، از ابتدا بودجه ای نداشت. در این سال ها هم که بودجه مشخص تعریف شده، کسی نمی پرسد که ما برای دوره پساقهرمانی مدال آوران مان چه می کنیم. ما انسان ها را در کشتی مغرور می کنیم، اینقدر مغرور که کسی را دیگر قبول ندارد و تبعات منفی اش را خودمان می بینیم.
وی با اشاره به اتفاقاتی که منجر به همکاری اش با استقلال شد، خاطرنشان کرد: ما سال گذشته با تیم اترک در لیگ برتر حضور داشتیم و با 30 درصد بودجه سایر تیم ها، نایب قهرمان شدیم. امسال در کشاکش لیگ برتر با محمد طلایی و مهدی برائتی به تیم دریاچه ارومیه رفتیم، اسپانسرمان که نیامد قرار شد با استقلال باشیم. ما داشتیم گل گهر را به لیگ می آوردیم، که هادی حبیبی گفت رضا یزدانی هم با استقلال آمده. یزدانی گفت اسپانسر با من است و می خواهم حرف اول و آخر را من بزنم. من گفتم تو یک نفر از 5 نفری. خودش هم محمود اسماعیل پور را به جمع مان آورد. یک دفعه دیدم که من و محمد طلایی شدیم مدیر فنی و در روز فینال رضا یزدانی دستور می دهد 4 کشتی گیر روی تشک نروند، 3 کشتی گیر روی تشک دست حریف را بالا ببرند و 3 کشتی گیر کشتی بگیرند. چه کسی با چه غروری به خودش اجازه می دهد که لذت تماشای کشتی حسن یزدانی و رقبایش را از 80 میلیون ایرانی دراین وضعیت بگیرد؟
یاری اضافه کرد: من فقط آقا تختی را جدا می کنم، باقی قهرمانان همه زیر مجموعه فدراسیون هستند و کسی حق ندارد برخلاف منافع فدراسیون گام بردارد. آنها گفته اند من در تمرینات نبودم، درحالیکه اصلا با استقلال قطع همکاری نکردم، بیمار بودم، آنهایی که بودند چه کار کردند؟ امیدوارم رضا یزدانی با سعه صدر بیشتری کارش را ادامه دهد. گرچه از آخرین مدالش 5-6 سال می گذر ولی کمی با دستگیری از همه و احترام به بزرگتر بهتر می تواند کارش را پیش ببرد. روزی که به طلایی بی احترامی شد من برخورد کردم. رضا یزدانی به او تلفن زده که تو چه کاره بودی گفتی بچه ها کشتی بگیرند. من و طلایی اصلا همه کاره بودیم، شماها دیروز آمدید، حکم مربیگری ندارید. یکی از نقاط ضعف فدراسیون این است، کسانی که حکم مربیگری ندارند به واسطه چند مدال مربیگری می کنند. مدال فقط در دوره قهرمانی نشان می دهد در کدام سکو قرار می گیری، بعد از آن شعور و ادب نشاندهنده جایگاه ماست نه مدال های 5-10 سال پیش. بسیاری کشتی گیران ایران هم لیاقت مدال داشتند اما امکانات برای شان نبوده است.
این پیشکسوت کشتی با انتقاد از مدیرعامل استقلال گفت: من متاسفم برای شخصی که خودش را مدیرعامل باشگاه استقلال می داند، برای باشگاهی که قدمت 75 ساله دارد. اینجا یک نفر مدیر است که نمی خواند چه نامه ای را امضا کرده است. هر تیمی حق دارد ورزشکاران خودش را تنبیه یا تشویق کند اما تا امروز ندیدم کشتی گیری را (سجاد غلامی) را چون با حسن یزدانی کشتی می گیرد جریمه کنند. اصلا جریمه کردید چرا رسانه ای شد؟ الان که رسانه ای شده، می خواستم در حرکت نمادین لباس استقلال را آتش بزنم اما به احترام هواداران این باشگاه، چنین کاری نکردم. آقای مددی شخصیت خودش را در مصاحبه 4 آذر با مدیرعامل فولاد نشان داد و مردم هم دیدند. نه 30 درصد و نه 70 درصد، من تمام وجهی که استقلال برایم واریز کرده ابتدای سال آینده طی یک فیش برای شان واریزخواهم کرد. کشتی بی نیاز از این پول هاست، من اگر یک روز در تلاش بودم استقلال به لیگ کشتی بیاید که طی آن پرسپولیس هم در آینده در مسابقات شرکت کند، اگر قرار است حضور این تیم ها به این سبک و سیاق باشد، هیچ کدامشان نیایند، بهتر است.
بهروز یاری در خاتمه گفت: فوتبال بیزینس جهانی است، اما کشتی یک خانواده هست. اینکه ما در لیگ کشتی قرارداد 30 میلیونی داریم، برای فوتبال خنده دار است. اگر قرار باشد هزینه های بسیاری بکنیم و قهرمانانی بسازیم که قانون گریزند و منیت آنها بر انسانیت شان غلبه کند، اگر درِ فدراسیون را از فردا ببندیم و چنین آدم هایی را پرورش ندهیم، بهتر است.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
