به بهانه سالروز درگذشت رکوردداری که دیگر نیست/میراث سیامند همچنان باقی است

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، یکسال از درگذشت قوی‌ترین مرد پارالمپیک می‌گذرد و هنوز هم باورپذیر نیست که سیامند همیشه خندان در بین ما نیست. سال گذشته در روز 11 اسفند ماه خبری از بیمارستان اشنویه مخابره شد که همه را بهت زده کرد. مگر می‌شود ورزشکاری که برای ارتقای رکورد بازی‌های پارالمپیک توکیو لحظه‌شماری می‌کند بر اثر حملهٔ قلبی فوت کرده باشد؟

وقتی او را روی صحنه مسابقات پاراوزنه‌برداری جهانی و پارالمپیک می‌دیدیم مطمئن بودیم که مدال طلا برای کشورمان است و حالا باید منتظر رکوردشکنی چندباره او باشیم. دیگر سیامند نیست تا پس از جا به جا کردن رکوردهای قبلی خودش بخند. به اعتقاد همه کارشناسان وزنه‌برداری دنیا رکوردهایی که سیامند از خود به جا گذاشته است کمتر کسی در دنیا قادر خواهد بود که رکورد او را بشکند.

 پاراوزنه‌بردار فوق سنگین ایرانی در هر مسابقه‌ای که رفت طلا گرفت و رکوردهای خودش را ارتقا داد اما یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای او که همیشه در ذهن تمامی ایرانیان و دوستدارنش در تمام دنیا به جا ماند افتخارآفرینی در مسابقات وزنه‌برداری بازی‌های پارالمپیک ریو 2016 بود.

او ابتدا با مهار وزنه 270 کیلوگرمی آغاز کرد و بعد وزنه 300 کیلوگرم را ثبت کرد و طلا گرفت. همه تصور کردند، دیگر تمام است و سیامند به رقابت ادامه نمی‌دهد اما رحمان برای مهار وزنه 310 کیلویی به روی صحنه آمد و این وزنه را مهار کرد و به نخستین وزنه‌برداری بدل شد که در جهان توانسته است چنین رکوردی را به ثبت برساند. سیامند در ریو یکی از هیجان انگیزترین ماجراها را رقم زد.

وی در دو سال باقی‌مانده تا بازی‌های پارالمپیک 2016 موفق شد 9 بار رکورد جهان را بهبود ببخشد و پرسشی که بر لب همه نقش بسته بود، این بود که آیا می‌تواند به رکورد جادویی 300 کیلوگرم برسد یا خیر. پاسخ باورنکردنی بود؛ رحمان موفق شد با رکورد جهانی 310 کیلوگرم به کار خود در این بازی‌ها پایان دهد. 

بعد از این رکوردشکنی بی سابقه در جهان این وزنه‌بردار گفت: به محض اینکه فهمیدم رکورد 300 کیلوگرم را شکسته‌ام، به هموطنانم فکر کردم، همچنین درباره طرفداران ورزش در سراسر جهان. آن، یک لحظه جادویی بود. قصد داشتم رکوردی تاریخی را در بازی‌های پارالمپیک 2016 ریو به ثبت برسانم. این نوع از تمرینات و قولی که به مردم داده بودم، احساسی را برای من وجود آورد که فکر می‌کردم می‌توانم ادامه دهم و برای مهار وزنه‌های بیشتر به تلاش خود ادامه دادم.

ولی حالا به غیر از تشکر از سیامند همیشه خندان باید از او قدردان باشیم که میراثی را در دنیا به نام ایران به جا گذاشت که می‌توانیم به این اسطوره به یاد ماندنی نازید و بالید.روحش شاد و یادش گرامی.

انتهای پیام/