ابوالفضل اصلانبیگی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان یکى از آفتهاى مهم رسانهها را به وجود آمدن تلویزیونهاى خصوصى دانست و اظهار داشت: قدرت‌طلبى و سرمایه‌دارى دو زنجیر بزرگى هستند که بسیارى از انسانهاى بزرگ و کوچک را به اسارت کشیدهاند و در گوشه و کنار افرادى وجود دارند که این رسانه قدرتمند را به مسیرهاى مطلوب خود معطوف میکنند.
وی افزود: گاهی برخی از دست‌اندرکاران این رسانهها، آگاهانه یا ناآگاهانه اسیر این زنجیرها مىشوند، به همین دلیل این تفکر خطر بزرگى را به دنبال دارد که نباید از آن غافل ماند.
پژوهشگر عرصه سینما افزود: تلویزیون رسانهای است که در پس از اختراع، بیشتر جنبه سرگرمی و تفریح داشته و برای سرگرم کردن خانوادهها در نظر گرفته شده و سایر جنبه‌ها هم‌چون آموزش و خبررسانی در رتبه بعدی قرار دارند.
وی در ادامه بیان داشت: مجموعه‌های نمایشی با رویکرد تاریخی، علمی و فرهنگی گویای این حقیقت هستند که این رسانه میتواند در عین سرگرمی و تفریحی بودن، جنبه آموزندگی نیز داشته باشند.
اصلانبیگی با اشاره به تاریخ تلویزیون در ایران گفت: تلویزیون پیش از انقلاب به عنوان ابزار ابتذال و انحراف مطرح بود، اما پس از پیروی انقلاب اسلامی این رسانه با ارائه برنامه و نمایشهای سالم و ارزشی مورد استقبال همگان قرار گرفت و به عنوان مهمترین ابزار سرگرمی و آموزشی، جایگاه خاصی در میان خانوادههای مذهبی باز کرد.
وی تصریح کرد: در نظام جمهورى اسلامى، به دلیل حاکم بودن احکام الهى بر این نظام، نباید تلویزیون و ساخت فیلم تنها به عنوان یک منبع درآمدزا محسوب شود و اگر چنین تفکرى حاکم شود، اثر منفى می‌گذارد.
انتهای پیام/خ20/ط4000
