گروه زندگی- عطیه اکبری: تقویم رسمی خبر از پایان اربعین می‌دهد اما اربعین در تقویم دل عاشقان امام حسین (ع) هیچ وقت تمامی ندارد. اصلاً می‌توان یک سال از عاشقانه‌ها و اتفاقات نابی که در عمود به عمود مسیر پیاده روی اربعین گذشته بنویسیم. در این مسیر آسمانی حتی کالسکه‌ها هم سوژه‌اند و از قضا سوژه گزارش ما هم کالسکه‌های طریق بهشتند.
اینکه مرکب زائران کوچک اربعین چطور سوژه می‌شوند را باید از دلدادگان حسینی پرسید. آنها که عاشق‌ترند، خوش روزی‌ترند، با یک ایده خلاقانه انگار دست خدا می‌شوند و دست خیلی‌ها را می‌گیرند تا پیاده روی اربعین روزی‌شان شود. بر و بچه‌های گروه جهادی «زمینه سازان ظهور» هم در همین دسته قرار می‌گیرند. جمع خانم‌های خوش فکر در این گروه جهادی جمع است. همین چند وقت قبل بود که با طرح «آینه شمعدان» و اجاره رایگان لباس عروس ثابت کردند می‌شود با خلاقیت و همدلی گره گشایی کرد. اربعین امسال هم با یک ایده به نام «کالسکه عاقبت بخیر» به میدان آمدند و بانی شدند برای سفر زائرکوچولوهای اربعین.
*طرحی برای مرکب زائران کوچک اربعین
چطور و چرای طرح کالسکه عاقبت بخیر هم ماجرای جالبی دارد که آن را از مسئول گروه جهادی زمینه سازان ظهور می‌پرسیم. «مریم عصارزاده» قبل از آنکه از ماجرای کالسکه‌ها بگوید، برایمان از برکت حضور کودکان در مسیر پیاده روی اربعین می‌گوید؛ «من از سال ۱۳۹۱ توفیق داشتم که زائر طریق الحسین باشم. هر طوری بوده خودم را به پیاده روی اربعین رساندم. پسرم هم از دو ماهگی همسفرم بوده. کلاً من از زائرانی هستم که اعتقاد دارم سفر اربعین خانوادگی‌اش لطف دیگری دارد. پیاده روی اربعین همراه بچه‌ها چند برابر سختی سفر، برکت و شیرینی دارد که حتی این برکت و نور بعد از پایان سفر وارد خانه تک تک زائران می‌شود و بهترین فرصت برای تربیت نسل حسینی است. من آنقدر به سفر خانوادگی اربعین اعتقاد دارم که یک سال با پای شکسته خودم را به طریق الحسین رساندم.
«مریم عصارزاده»؛ مسئول گروه جهادی زمینه سازان ظهور
تجربه‌ام در همه این سال‌ها می‌گفت کالسکه یکی از ضروری‌ترین وسایل سفر اربعین برای خانواده‌های بچه دار است و هم در گرما کاربرد دارد هم در سرما. بچه‌ها وقتی خسته می‌شوند می‌توان آنها را سوار بر کالسکه کرد تا کمتر خسته شوند. البته فقط بچه‌ها نیستند. کالسکه به کار بزرگ‌ترها هم می‌آید و می‌توان کوله‌ها و وسیله‌های سفر را به دسته‌های آن آویزان کرد. سال‌های گذشته در مسیر دیده بودم برخی خانواده‌هایی که بچه ندارند کالسکه خریده بودند تا وسیله‌هایشان را راحت‌تر حمل کنند. خلاصه که زائران اربعین می‌دانند کالسکه یک وسیله چند منظوره برای اربعین است.»
*حلقه وصل میان زائران بدون کالسکه و جاماندگان کالسکه دار
داستان به اینجا که می‌رسد، کم و بیش متوجه می‌شویم طرح کالسکه عاقبت بخیر از همین نیاز ضروری خانواده‌های بچه دار آب می‌خورد. این طرح تکرار یک مکرر زیباست و نشان می‌دهد پیاده روی اربعین چه قشنگی‌ها که ندارد. همه را به تکاپو می‌اندازد. عاشقان راه حسین (ع) حتی به جزیی ترین نیازهای زائران هم فکر می‌کنند و برای رفع این نیازها طرحی نو در می‌اندازند.
«مریم عصارزاده» هم با طرح کالسکه عاقبت بخیر یک تیر و دو نشان زد و در توضیح آن می‌گوید: «کالسکه دغدغه بسیاری از خانواده‌هایی است که به پیاده روی اربعین می‌روند. اما بعضی از خانواده‌ها فرزندشان کمی بزرگ شده و کالسکه‌شان مستهلک شده و قابل استفاده نیست. یا اینکه به خاطر کمبود جا کالسکه‌شان را رد کردند و در این اوضاع، صرفه اقتصادی ندارد که برای سفر یک هفته‌ای کالسکه بخرند. از طرف دیگر خانواده‌های زیادی هم هستند که دلشان پر می زند برای آنکه زائر اربعین شوند. اما شرایطش را ندارند. این خانواده‌ها کالسکه دارند. قبل از اربعین به این فکر افتادم تا با راه اندازی پویش کالسکه عاقبت بخیر حلقه وصلی باشیم میان زائران بدون کالسکه و جاماندگان کالسکه دار.»
*زیارت به نیابت
جهادگران خوش ذوق پویش را در صفحات شبکه های مجازی تبلیغ کردند و گفتند؛ اگر دلتان هوایی کربلا شده، بیمار شدید یا به هر دلیلی شرایط سفر را ندارید اما کالسکه دارید، می‌توانید این وسیله را به نیابت از خودتان راهی مسیر آسمانی کنید تا مرکب زائران کوچک اربعین شود، تا به برکت قدم‌های این زائران کوچک سلام خاصه شما هم به اباعبدالله (ع) برسد. نتیجه این پویش مجازی چه شد؟ عصازاده روایت می‌کند؛ «قرار بر این شد که جاماندگان اربعین، کالسکه را به مدت دو هفته به زائران اربعین امانت دهند. تبلیغات پویش که شروع شد دیدیم چقدر این نیاز، نیاز جدی است. چقدر خانواده‌ها برای آنکه پازل سفرشان تکمیل شود به این ارابه آهنی نیاز دارند. تنها در زمان کوتاهی بیش از ۱۴۰ خانواده با ما تماس گرفتند و گفتند می‌خواهیم برویم و کالسکه نداریم. تعداد درخواست کننده‌ها بیشتر بود و تعداد بانیان کالسکه کمتر. در همان فرصت باقی مانده تبلیغ مجازی‌مان را روی اهدای کالسکه پیش بردیم. ما فضایی برای نگهداری کالسکه‌ها نداشتیم و قرار بر این بود که خانواده‌های متقاضی و درخواست کننده را بر اساس شهر و محل سکونت به هم وصل کنیم تا کالسکه‌های امانی را از خانواده‌های بانی تحویل بگیرند.»
*خنده بر لب زائران کوچک طریق الحسین (ع)
اینطور می‌شود که یک ایده خلاقانه گره از مشکل ده ها خانواده زائر اربعین باز می‌کند، با نشستن روی این ارابه‌های چهارچرخ سفر به کام کودکان زائر طریق الحسین (ع) شیرین‌تر می‌شود. از سراسر ایران و شهرهای مختلف، بانیان برای شرکت در طرح کالسکه عاقبت بخیر اعلام آمادگی می‌کنند. خیلی از خانواده‌ها درد دل و سلامشان را به پارچه‌های کوچک سبز و قرمزی خواندند و آن را گره زدند به کالسکه‌ها تا تبرک شود در طریق عاشقی و متبرک شود به حضور در حرم اباعبدالله (ع).
*کالسکه‌هایی که عاقبت بخیر شدند
مسئول گروه جهادی زمینه ساز ظهور از حال خوب متقاضیان و دریافت کنندگان کالسکه می‌گوید: «باور نمی‌کردیم این پویش با چنین استقبالی مواجه شود. از همدان و قم و سیستان و بلوچستان و مشهد گرفته تا تهران و اردبیل و... هم بانی داشتیم هم متقاضی. خیلی‌ها کالسکه‌هایشان را اهدا کردند و گفتند پس نیاورید و انشالله سال بعد هم قدم در راه مسیر اربعین بگذارید. پویش کالسکه عاقبت بخیر خنده را به لب مادرانی نشاند که اگر کالسکه‌ها نمی‌رسید شاید نام خودشان و بچه‌هایشان در لیست جاماندگان اربعین ثبت می‌شد. این طرح امسال به صورت خودجوش و کاملاً مردمی انجام شد اما انشالله سال بعد با ساز و کار دقیق تری ادامه پیدا می کند و مطمئن هستم به لطف امام حسین (ع) هیچ خانواده ای به خاطر نداشتن کالسکه از سفر اربعین جا نمی ماند.»
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
