به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، روزنامه آفتاب یزد در قالب یادداشتی با عنوان «وعده ای دیگر به وعده‌های قبل اضافه شد»، به مسئله بیمه بیکاری و پرداخت مطالبات کارگران در ایام کرونایی کشور پرداخته است که در ادامه بخشی از آن را آوردهایم.
مصوبه ستاد کرونا برای اختصاص بیمه بیکاری برای بیکاران بعد از شیوع کرونا یکی از مصوباتی بود که دولت ما نیز (فارغ از عدد و رقم ناچیز کمک‌های مصوب) همچون بسیاری از کشورهای زیان دیده از شیوع کرونا آن را در بوق و کرنا کرد تا کارگرانی که در کنار زیان کارفرمایان خسارت دیده دچار بیکاری شده یا می‌شوند، لقمه نانی تا پایان جولان این ویروس مهلک جان و مال مردم داشته باشند؛ اما افسوس که با وجود گذشت 3 ماه از شیوع این بیماری تا امروز حتی به یک نفر، تسهیلات مصوب ادعایی پرداخت نشده است.
کما اینکه یکی دیگر از مصوبات ستاد کرونا ارائه تسهیلات به واحدهای صنعتی و تولیدی است که این مصوبات نیز به استان‌ها ابلاغ نشده است!
در واقع وقتی حدود 3 ماه از اعلام رسمی‌شیوع بیماری کرونا در ایران گذشته است و کارگران بیکار شده درنتیجه شیوع این بیماری در انتظار روشن شدن تکلیف بیمه بیکاری‌شان هستند. کارگرانی که 3 درصد حق صندوق بیمه بیکاری را پرداخت کرده‌اند چرا نباید بتوانند به دلیل سوءمدیریت‌ها و بدهی‌های تحمیلی دولت به تامین اجتماعی که سر به فلک نیز زده است، مطالبه به حق و قانونی این کارگران پایمال شود. همه اینها در حالی است که وقتی در کمتر از 3 ماه درخواست‌کنندگان بیمه بیکاری حدود 3 برابر شده بدیهی است که فشار مالی بیشتر از قبل هم بر تامین اجتماعی وارد می‌شود.
اینکه این میزان اعتبار تامین شدنی است یا از وعده‌هایی خواهد ماند که شاید تحقق آن ماه‌ها به درازا انجامد، اتفاقی نیست که با توجه به سوابق گذشته بدبینانه باشد!
همه اینها در حالی است که همان بیمه بیکاری که با وجود ناچیز بودن به روزنه امید بسیاری از کارگران تبدیل‌شده با اما و اگرهای اساسی روبه‌روست. از طرفی هنوز مبلغ در نظر گرفته‌شده هم مشخص نیست و ابهام در
تخصیص منابع باعث شده این نگرانی وجود داشته باشد که پرداخت آن مدت‌زمان زیادی بطلبد. به ویژه آنکه بسیاری از آنجا که باور نمی‌کنند دولت 5 هزار میلیارد تومان وعده داده شده را به تامین اجتماعی بپردازد، در پرداخت این مقرری برای عده‌ای تردید وجود دارد. اما از آنجا که پرداخت این مستمری بیکاری برای کوتاه مدت است، انتظار می‌رود دولت به وعده‌اش عمل کند.
آری، 3 ماه بیکاری فقط تا به اینجای کار، به معنای نداشتن درآمد و پا برجا بودن هزینه‌های دیگر چون اجاره، رفت‌وآمد، خوراک، درمان و… است. هزینه‌هایی که تامین نشدن آنها علت بروز معلول های ناگواری در ماه‌های آتی خواهد بود!
انتهای پیام/
