به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، روزنامه ایران گفتگویی با علی باقری، دبیر ستاد حقوق بشر انجام داده است که مهمترین بخشهای آن در ادامه از نظرتان میگذرد.
- قدرتهای بزرگ برای تأمین منافع خود از ابزارهای مختلفی استفاده میکنند اعم از ابزارهای نظامی، اقتصاد، رسانه و فرهنگی که یکی از این ابزارها حقوق بشر است.
- تفاوت ما با کشورهای غربی از جمله امریکا و برخی دولتهای اروپایی در حقوق بشر این است که منشأ سیاستهای ما حقوق بشر است و نگاه حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران موجب شکل دادن به سیاستهای خارجیاش میشود.
- با وجود اینکه رژیم شاه روابط گستردهای با آفریقای جنوبی داشت، اما به محض پیروزی انقلاب اسلامی صرفاً بهدلیل آپارتاید حاکم در این کشور رابطه دیپلماتیک با آن کشور را قطع کردیم. مخالفت ما با رژیم صهیونیستی به همین دلیل است چون این رژیم حقوق ملت فلسطین را نه تنها نقض بلکه منهدم میکند. مخالفت ما با تجاوز سعودیها این است که این کشور در حال نقض حقوق ملت یمن است.
- اما غربیها از رژیم سعودی در تجاوز به یمن حمایت میکنند چون منافع آنها اقتضا میکند. درباره رژیم صهیونیستی هم همینطور. همه دنیا میبینند که حقوق ملت مظلوم فلسطین ضایع میشود ولی چون منافع کشورهای غربی و امریکا اقتضا میکند معامله قرن را مطرح و قطعنامههای علیه رژیم صهیونیستی را در شورای امنیت وتو میکنند.
- غربیها مانند هر مسأله دیگری حقوق بشر را در چارچوبی قالببندی کردند و آن را معیار قرار دادند. ما برای آنکه نشان دهیم آن نگاه و چارچوببندی را قبول نداریم اعلام کردیم نگاه دینی نسبت به حقوق بشر متفاوت است.
- غربیها بواسطه سلطه سیاسی و رسانهای و علمی، حقوق بشر را به اسارت خود درآوردند، مفاهیم مورد نظر خودشان را وارد کردند و بههمین جهت مفهومبندی کردند و آن چیزی را که مدنظر و تأمینکننده منافع خودشان هست بهعنوان حقوق بشر عرضه کردند و آن را اصل قرار دادند.
- چرا نگاه غربیها باید اصل و محور قرار گیرد؟ نگاه دینی مبنایی است و این توصیه قرآنی که «وَ لَقَدْ کرَّمْنا بَنی آدَمَ» کرامت انسان را فراتر از اعطای حقوق میداند. نگاه دینی کرامت همه بشر است و نه فقط مسلمانان. در نهجالبلاغه ما موارد متعددی از سیره حکومتی امیرالمؤمنین(ع) وجود دارد که حضرت امیر میفرماید مردم یا برادران دینی ما هستند یا همسانان انسانی ما.
- غربیها ولی قائل به یک تبعیض هستند که انسانهایی که در آن کشورها زندگی میکنند از حقوق خاصی برخوردارند و انسانهایی که در کشورهای دیگر زندگی میکنند فاقد آن حقوق هستند. اگر یک امریکایی یا فرانسوی یا انگلیسی در هر کشوری در دنیا دستگیر شود، حتی بهدلیل موجه، آنها غوغاسالاری میکنند که حقوق انسان تضییع میشود ولی وقتی ملتی مانند فلسطین یا یمن کل حقوقش تضییع میشود درباره آن هیچ حرفی نمیزنند.
- ما به غربیها نمیگوییم شما حقوق بشر خودتان را دارید و ما حقوق بشر خودمان را. ما میگوییم در عرصه حقوق بشر خلع سلاح نیستیم. ما مسلح و مجهز و دارای توانمندی، ایده و ابتکار و تجربه هستیم و اگر تعادل و توازنی بین ما و آنها در عرصه سیاست و رسانه باشد معلوم میشود کدام حقوق بشر واقعی است؟
- همانطور که خانم بچلت کمیسر عالی حقوق بشر و معاون دبیرکل سازمان ملل اذعان میکند حقوق بشر سیاسی شده است. بهترین مصداق سیاسی بودن آن این است که سازمان ملل برای ایران گزارشگر ویژه حقوق بشر منصوب کرده اما برای عربستان نه.
- من یک بار به یکی از دیپلماتهای غربی گفتم برای من روشن است که چرا شما درباره نقض حقوق بشر در عربستان حرف نمیزنید؟ دلیلش این است که آنجا اصلاً حقوقی برای بشر وجود ندارد که بخواهد نقض شود و شما موضع بگیرید.
- ما لزومی نمیبینیم که تعامل حقوق بشری ما با جهان خارج، منحصر به کشورهای غربی شود. ما با بسیاری از کشورهای اسلامی و غیراسلامی تعامل حقوق بشری داریم. ما با ژاپن ۱۳ دور و با ایتالیا و اندونزی چندین دور گفتوگوهای حقوق بشری داشتیم.
- غربیها در بحث حقوق بشر مانند هستهای میخواهند ما را در جایگاه متهم بنشانند و از طریق گفتوگو به همان اهدافی که از طریق گفتوگو نرسیدند برسند. قصد آنها گفتوگو نیست بلکه دیکته است ولی ابزار آنها برای اینکه در افکار عمومی هزینه کمتری دهند، گفتوگوست.
- خط قرمز ما این است که کشوری بخواهد در قالب گفتوگوی حقوق بشری ایدههای خودش را به ما دیکته کند. اتحادیه اروپا تا الان همین نگاه را داشته است.
- غربیها ترفندی در عرصه حقوق بشر بهکار میگیرند تا بسیاری از کشورهای مستقل را بههمین طریق مغلوب کنند؛ آنها با طرح بحث حقوق بشر و تمرکز بر برخی مصادیق اذهان را معطوف یک موضوع خاص میکنند درحالی که ما میتوانیم توجه را از حقوق فرد و بشر به حقوق جمع و ملت تعمیم دهیم.
- باید اذعان کنیم در ارائه دستاوردهای حقوق بشر مبتنی بر نگاه دینی کمکاری کردهایم. یکی از برنامههای جدی ما در ستاد حقوق بشر این است که در این زمینه بخوبی بتوانیم این دستاوردها را در قالبهای قابل فهم مخاطب تبیین کنیم.
- ابتکار مرخصی زندانیان در دوره کرونا متعلق به جمهوری اسلامی است و این اقدام ایران باعث شد که رسانههای غربی به دولتهایشان فشار بیاورند که همین رویه را پیش گیرند چنانکه در انگلیس و ایتالیا چنین اتفاقی افتاد.
- ما در فرآیندهای قضایی از شفافیت کامل برخورداریم و امری مخفی نداریم ولی این نکته را قبول داریم که در عرصه دادهپردازی و بستهبندی مطابق اقتضائات و شرایط مخاطب دچار ضعف هستیم. یکی از کارویژههای ما در ستاد حقوق بشر همین است. رسانهها هم نقش مهمی دارند که برای پردازش و ضریبدهی به این موضوعات تلاش کنند که قبل از طراحی و برنامهریزی غربیها، جامعه مخاطب چه مردم خودمان و چه کشورهای دیگر را در جریان امور بگذاریم.
- دستگاه قضایی باید این ابتکار عمل را داشته باشد که فرصت عمل را از دشمنان بگیرد، رسانهها هم در این زمینه میتوانند خیلی مؤثر باشند و بستر را به گونهای فراهم کنند که فضای سوءاستفاده دشمن را سلب کند. بین رسانهها و دستگاهها باید همکاری دوسویه باشد تا واقعیت بخوبی به مردم بیان شود.
- من این را به برخی مقامات غربی گفتم که داشتن تابعیت کشور دیگر توسط یک شهروند ایرانی نه موجب میشود حقوق او از سوی دستگاه قضایی ایران تضییع شود و نه موجب میشود امتیازی به او داده شود. غربیها میگویند به این افراد امتیازی داده شود؛ نه امتیاز ویژهای به این افراد تعلق میگیرد و نه به حقوق شان خدشهای وارد میشود.
- این طنز تلخ تاریخ است که امریکاییها یک نفر از آحاد جامعه ایران را مورد تمرکز قرار میدهند اما در همان حال کل ملت ایران را تحریم میکنند؛ این تحریمها فرقی بین فارس، آذری، لر، بلوچ، ترکمن، سنی، شیعه، مسیحی، یهودی، زرتشتی، اصلاحطلب، اصولگرا، مدافع نظام و حتی مخالف نظام قائل نیست.
- آنها اگر مدافع حقوق بشر هستند چطور غذا، دارو و تجهیزات پزشکی برای ایرانیان را که از منظر حقوق بشردوستانه قابل تحریم نیست، تحریم کردند؟ امریکاییها بهصورت مکتوب این موارد را تحریم نکردند اما عملاً این موارد تحریم است چون سیستم مراوده بانکی با ایران را بستهاند.
- ما در حال ساماندهی تلاشهایی هستیم که پروندههای مفقودان ایرانی خارج از کشور دوباره طرح شده و با توان جدید در عرصه بینالمللی و روابط دوجانبه مورد پیگیری قرار دهیم و تا رسیدن به نتیجه که وظیفه ملی ماست آن را تعقیب کنیم.
انتهای پیام/