به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، محسن مهدیان طی یادداشتی در کانال شخصی خود نوشت: فلسفه انتظار برخلاف انتظار مهجوراست. همه ما گرفتار سطحی از انجمن حجتیهایم. جمهوری اسلامی کم گذاشت. نگفت و نرساند و هنوز آنچه امامین انقلاب از غیبت گفتند وقصد کردند دست ما نرسیده است. عجیب روزگاری است که برای غربت اندیشه انقلاب باید غصه خورد و گریست.
خواستگاه انجمن حجتیه چه بود؟ توسعه سیاهی و باطل؟ تقیه و چشم بستن بر ظلم؟ سکولاریسم سجاده و جدایی معنویت از زندگی جمعی؟ هرآنچه هست ما نیز گرفتاریم.
بینی و بین الله انتظار را چه معنا کردیم؟ دقیقتر شوم. سهم خودمان را در عصر غیبت چه دانستیم؟ دعای فرج؟ ندبه صبح جمعه؟ کمیل نیمه شعبان؟ چراغانی آغاز امامت؟ زیارت سامرا و چله دعای عهد؟ دست مریزاد. همه این هست و اما این همه نیست.
فهم نادرست و ادراک ناقص از آخرالزمان باعث شده است برای تعجیل در فرج سهمی برای خودمان نبینیم. گوئی زندگی ما دخلی به ظهور ندارد؛ یک سو مائیم و یک سو روز موعودی که ناخودآگاه و بیمقدمه زنگش به صدا در میآید و فرج حاصل میشود.
انجمن حجتیهای بار آمدیم. کتاب معارف، زینت التحصیل مدارس و دانشگاه ما بود و اصلا بنا نداشت الهیات انقلاب را دست مکتب خانهها برساند. ماجرا این شد که ندانستیم آخرالزمان برخلاف تصور رایج، تنها در توسعه سیاهی نیست و فراتر از سیاهی، معنویت است که رشد میکند و کما و کیفا توسعه عبودیت رخ میدهد. نگفتند و نشنیدیم که ظهور برگرده زمانه ایست که رشد و آمادگی و بلوغ اجتماعی شکل بگیرد و لشکری مهیا شوند. آن بزرگی که میگفت ایران کشور بقیه الله است نظر به نصرت امام زمان داشت و نه صرفا مناسک و سجادهنشینی؛ لذا فرمود پرچم از ایران به دست صاحب پرچم میرسد.
الهیات انجمن حجتیه ای فرق «ظهور» و «حضور» را نفهیمد و نفهمانید. لذا امام را ندیدیم و دست تدبیر او را هم نادیده گرفتیم. «غیبت امام» را «عدم امام» پنداشتیم و عالم را خالی از حجت دانستیم. برای ظهور دست به دعا نشستیم و حضور را درک نکردیم.
امام هست و عالم به تدبیر اوست. انتظار یعنی نصرت امام. خودش غائب است اما نقشهاش حاضر است. نصرت امام نصرت برنامه اوست. ببینیم و تلاش کنیم تا نقشه امام را بیابیم و کمک کنیم تا نقشه امام پیش رود. دعا نیز باید در خدمت همین نقش تاریخیمان باشد. ظهور در امتداد ماست و تمام.
نقشه امام مبارزه با ظلم جهانی و دفاع از مظلوم است. الگوی کلان او تربیت مجاهد است. غرض غائیاش قیام جمعی به سوی «او»ست. نقشمان را در نقشه او بیابیم که غیر آن سکولاریم و به سیاق انجمن حجتیهایم.
از امروز بلند شویم. هرکس هرجا نشسته است کمک کند نقشه امام پیش رود.
انتهای پیام/