تنها 20 درصد باغ‌های گردوی کشور تجاری است

بهروز فروزانفر امروز در گفت‌و گو با خبرنگار فارس در همدان اظهار داشت: در ایران درخت گردو به صورت وحشی و خودرو در برخی نقاط  جنگلی شمال ایران به صورت پراکنده و محدود در ارتفاعات متوسط تا پایین به همراه سایر درختان جنگلی در بستر رودخانه‌ها و آبراهه‌ها رشد می‌کند.
وی افزود: علاوه بر این درخت گردو در اغلب رویشگاه‌های مناطق استپی و مدیترانه‌ای مانند آذربایجان، کردستان، چهارمحال و بختیاری، لرستان، سمنان، همدان، فارس، کرمان و سراسر کوه‌های جنوب البرز کاشته شده است.
کارشناس مسئول باغبانی جهاد کشاورزی همدان مشکلات تولید و پرورش گردو را قدیمی بودن بذر و باغات گردو، شرایط نامناسب آب و هوایی و خاک مناطق تولید، عدم تأمین آب کافی، کشت در مناطق دارای طول دوره رشد ناکافی، خسارات ناشی از سرمازدگی و گرمازدگی و وضعیت نامناسب خاک‌های برخی مناطق عنوان کرد.
وی خاطرنشان کرد: مدیریت نامناسب باغات گردو در مراحل کاشت، داشت، برداشت و پس از آن شامل آبیاری، گیاه‌پزشکی، تغذیه، کاربرد شیوه‌های برداشت نامناسب گردو، کاربرد شیوه‌های نادرست خشک گردو، بسته‌بندی نامناسب، استفاده از شرایط انبارداری نامناسب تا زمان ارسال به بازار فروش و کاربرد شیوه‌های نامناسب تبدیل و فرآوری محصولات جانبی از دیگر مشکلات موجود است.
فروزانفر بیان کرد: پروژه‌های به‌نژادی، مسائل اقتصادی، اجتماعی و بازاریابی گردو به همراه بالا بودن هزینه‌های تولید نیز از دیگر مباحث این امر به شمار می‌رود.
وی ادامه داد: باغات مرجع گردو در کشور مجموعه مناسب از ارقام تجاری ایرانی، خارجی و ژنوتیپ‌های برتر درختان نخبه بومی داخلی کشور را برای مقاصد تحقیقاتی و یا به عنوان کلکسیون و یا به جهت تأمین مواد اولیه تکثیر در خود جای داده‌اند و به طور تقریبی جمعأ وسعتی حدود 100 هکتار را شامل شده و می‌تواند ذخیره ژنتیکی مناسبی برای توسعه طرح گردوی پیوندی کشور باشد.
کارشناس مسئول باغبانی جهاد کشاورزی همدان تصریح کرد: همچنین در برخی نقاط نیز باغات مختلف کوچک و منسجمی از ارقام رسمی و ژنوتیپ‌های مختلف در طی سالیان اخیر احداث شده که تدریجاً در آینده نزدیک می‌توان آنها را به عنوان باغات مرجع در نظر گرفت.
وی اذعان کرد: در حال حاضر به جز منطقه شهمیرزاد در استان سمنان، تویسرکان در استان همدان و مناطق شمال شرق جیرفت (ارتفاعات جبال بارز و ساردوئیه) که دارای باغات یکپارچه و متراکم گردو در سطح نسبتأ وسیعی هستند، مابقی گردوکاری کشور بسیار پراکنده و در حاشیه مزارع و باغات مخلوط بوده و به عنوان باغ یکدست اختصاصی، تجاری و منسجم محسوب نمی‌شوند.
فروزانفر اظهار کرد: از وسعت 187 هزار هکتار باغات کشور تنها 20 درصد این وسعت در تعریف باغات تجاری قرار می‌گیرد، لذا اصلاح و احیا درختان بذری گردو که بیش از 95 درصد گردوکاری کشور را به خود اختصاص داده باید در صدر برنامه‌های توسعه نهال پیوندی گردو قرار گیرد.
وی در پایان با اشاره به منابع آبی محدود در کشور و عدم امکان توسعه وسیع در عرصه‌های جدید گفت: ضروری است که سرشاخه‌کاری درختان بذری غیر اقتصادی که بخش عمده‌ای از گردوکاری کشور را تشکیل می‌دهد، ترویج شود که این امر با تأمین پیوندک کافی از درختان مادری و آموزش مناسب امکان‌پذیر است.
انتهای پیام/آ20