ساخت مقبره نمادین شهید شاملی در میدان فوتبال آبادان

به گزارش خبرگزاری فارس از آبادان، شباهت ظاهری کافی بود تا از فاصله‌ دور متوجه باشی که روبروی مهرتاش؛ بزرگترین فرزند شهید ناصر شاملی نشسته‌ای؛ فرزندی که شاید فوتبال را به عنوان مسیر و همانند پدر انتخاب نکرد اما بی‌شک امروز به قول مادرش، جامعه‌ ورزش آبادان به سلامت و موفقیت وی می‌بالد.
 
* فارس: چه خاطره‌ای از پدر در ذهن داری؟
* شاملی: تنها 9 سال داشتم که ابوی شهید شد، شاید 6، 5 مسابقه آخری که وی با لباس تیم مهاجرین جنگ تحمیلی در مقابل تیم‌های کازرونی قرار گرفت و کری‌های آن زمان من با دوستان هم سن و سالم مهم‌ترین خاطراتی باشد که از پدر به یاد دارم.
 
* فارس: ولی مطمئناً از او زیاد شنیده بودی و البته می‌شنوی؟
* شاملی: مردم‌داری؛ بارزترین خصلتی‌ست که همیشه از شهید شاملی شنیده می‌شود، منشی که سعی کرده‌ام همیشه از وجود معنوی پدر الگو بگیرم.
 
* فارس: ولی مسلماً فوتبال را چندان از ایشان الگوبرداری نکردی؟
* شاملی: تا مقطعی به شکل جدی پی‌گیر فوتبال بودم، در تیم جوانان هلال‌احمر اهواز بازی می‌کردم، با تیم بنیادشهید خوزستان 3 بار قهرمان کشور شدیم، بارها در مسابقات المپیاد دانشجویان حاضر شدم، همین الان هم با وجود اینکه از وضعیت بدنی ایده‌آل دور شده‌ام وقتی با دوستانم که اکثریت آنها بازیکنان تیم فوتبال ملی‌حفاری ـ نماینده خوزستان در لیگ کشور ـ بازی می‌کنم به گواه همبازیانم، پاس‌های حرفه‌ای را رد و بدل کرده و توان بازی‌ کردن را دارم.
 
* فارس: پس چرا فوتبال را بطور جدی پی‌گیر نشدی؟
* شاملی: به هر حال اوج سن ورزش 20 تا 24 سالگی‌ است که من در این دوران به شدت درگیر گرفتاری‌های زندگی شده و از ورزش دور شدم.
 
* فارس: مهرتاش 9 ساله، پیکر سوخته پدر را دید؟
* همسر شهید شاملی پاسخ می‌دهد: اجازه ندادم کسی ناصر را در آن حالت ببیند. فقط من و ذوالفقارنظام‌آزادی؛همبازی ناصر شاملی در تیم فوتبال صنعت نفت آبادان، ناصر را در آن وضعیت دیدیم. هیچوقت فراموش نمی‌کنم که یک گلوله‌ اشک کریستالی روی چهره داشت.
 
* فارس: فکر می‌کنی اگر پدر امروز حضور داشت چه وضعیتی در فوتبال کشور پیدا می‌کرد؟
* شاملی: بارها به این موضوع فکر کرده‌ام. همبازیان شهید شاملی مثل پرویز مظلومی و ابراهیم قاسمپور این روزها در تیم‌های مطرح کشور مربیگری می‌کنند شاید اگر پدر زنده بود می‌توانست به یکی از مربیان بزرگ ایران تبدیل شود.
 
* فارس: پدر با وجود تعصب وافر به آبادان در کازرون به خاک سپرده شد...
* شاملی: به هر حال در آن مقطع شاید تصمیم درست گرفته شد، به هر حال ما هر چند صباحی یکبار به کازرون رفته و علاوه بر حاضر شدن بر مزار پدر، سری هم به مادر بزرگ می‌زنیم.
 
* فارس: پس تکلیف دوستداران وی در آبادان چه می‌شود؟
* شاملی: به دنبال آن هستیم که مقبره‌ای نمادین را در گلزار شهدای آبادان به شهید شاملی اختصاص دهیم و مطمئناً این موضوع را پیگیری می‌کنیم.
 
* فارس: و خود شما چرا هیچوقت به آبادان بازنگشتید؟
* شاملی: تا دو سال گذشته دو الی سه ماهی یکبار به آبادان می‌آمدیم، مدتی است تنبلی می‌کنم. دوست داشتم موقعیت شغلی‌ام را به آبادان منتقل کنم که شرایط مهیا نشد، شهرم را از صمیم قلب دوست داشته و هر ساله در مسابقات جام رمضان به دنبال جمع کردن تیمی به نام شهید شاملی هستم تا نام پدر را دوباره در زادگاهش زنده کنم.
------------------------ 
گفت‌وگو از امین جوکار
------------------------
انتهای پیام/غ20