به گزارش خبرگزاری فارس از شرق استان تهران، دین مردمان دماوند از نیمه نخست قرن دوم هجری از زردشت به اسلام تغییر یافت و در این ایام خلفای عرب حاکمانی سنی مذهب را به این دیار گسیل میداشتند تا از طریق زور و اجبار تسنن را در آن گسترش دهند؛ اما ورود علویان به این مناطق به قبول مذهب تشیع توسط مردمان این دیار انجامید و مقاومتهای حکومتی از کمترین تاثیر در این روند رو به رشد برخوردار بود.
بدین ترتیب دین زردشت جای خود را به مذهب تشیع داد و در زمان حکومت مرعشی بر مناطق کوهستانی شمال به سال 760 هجری این دین شکل و ظاهری رسمیتر به خود گرفت تا اینکه "ملک کیومرث" در سال 808 هجری به حکومت رویان رسید.
پس از مدتی رویان توسط "امیر تیمور" مورد هجمه قرار گرفت و اما نتوانستند "ملک کیومرث" را از قلعه خارج سازند؛ پس از گذشت مدتی و با به کارگیری نیرنگی از سوی دو نفر از امیر زادگان، حاکم رویان از قلعه خارج و دستگیر شد.
پس از این دستگیری، ملک کیومرث را نزد "اسکندر شیخی" آوردند و کیومرث شرح واقعه را به اسکندر گفت و موجبات آزادی خود را فراهم ساخت.
ملککیومرث با همراهانش مجددا به رویان بازگشت و آنجا را در اختیار گرفت و با این اقتدار به مناطقی مانند ری، بسطام، سمنان، دماوند و قومس حمله برد.
کیومرث از قدرت خود برای پیشبرد دین تشیع در میان مردم استفاده کرد که این تلاشها بدون نتیجه نماند و از جمله آثار وی بنا بر برخی روایات در راستای ترویج مذهب تشیع ساخت ضریح زیبای "امامزاده سلطان مطهر (ع)" بومهن است.
*آثار تاریخی دماوند
آثار و ابنیههای تاریخی بسیاری در شهرستان دماوند به چشم میخورد که البته با تاریخی که از این دیار میشناسیم وجود بقایای عهد کهن امری غیرعادی نیست که در این گزارش تنها اشارتی بر آنها کرده و میگذریم؛ چراکه هر یک از این آثار در دل خود سخنهای بسیار و پیشینهای کهن دارند که در آیندهای نه چندان دور مفصل به یکایک آنها میپردازیم.
شهرستان دماوند از سویی با داشتن جلوههایی اکوتوریسمی بارزی مانند چشمه اعلا، غار رودافشان، دریاچه تار و دشت مشا و از طرفی با در اختیار داشتن آثاری تاریخی نظیر شیخ شبلی، امامزاده هاشم، قلعه عسکر، مسجد عتیق، مسجد جامع، امامزادگان عبدالله و عبیدالله و امامزاده شمسالدین محمد به یکی مناطق ویژه گردشگری استان تهران و کشور مدل شده است که در حال حاضر این داشتههای ارزشمند سود چندانی را به سوی این دیار روانه نمیسازد.
* فرزانگان کهن سرزمین
فرزانگان بسیاری نیز از گذشتههای بسیار دور در این سرزمین میزیستهاند که از آن میان میتوان به عالم آگاه "ابو محمد سلیمان بن مهران دماوندی (اعمش دماوندی)"، "امیر غیاثالدین محمد بن امیر یوسف شکرابستی" صاحب کتاب "المشارق"، "حسین نورس دماوندی" شاعر و خوشنویس شوریده حال قرون 11 و 12 هجری، "سیدابراهیم دماوندی" نگارنده کتاب "البیع مبسوط"، "عبدالرحیم بن محمد یونس دماوندی" نویسنده اثر "شرحی بر سخنان امام علی(ع)"، حسین شریعتمداری مبارز دوران انقلاب و مدیرمسئول روزنامه کیهان و حبیبالله عسگر اولادی از یاران امام راحل (ره) در عرصههای مختلف انقلاب شکوهمند اسلامی اشاره کرد.
به علت کثرت این علما تنها به نام تعدادی از آنها اشاره میشود.
عبدالجبار غالب بن علی بن غالب ابومسلم الدنباوندی، شرفالدین محمد بن یحیی بن محمد دماوندی، خواجه محمد بن خواجه جلالالدین دماوندی، مهینالدین بن عبدالرحیم قاضی دماوندی، محمد بن علی بن احمد سیف، درویشعلی دماوندی، محمد بن تقی بن محمد قاسم دماوندی، عیسی بن میرزا خان، اسماعیل دماوندی، محمد مقیم بن استاد ابراهیم دماوندی، علی بن فتحالله دماوندی، یوسف دماوندی و جعفر دماوندی و ... همگی ستارگانی بودند که در آسمان علم، هنر و ادبیات دماوند و ایران زمین درخشیدهاند.
انتهای پیام/ح20