غلامحسین مراقبی پژوهشگر در گفتوگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره حافظ اظهار داشت: از نمادها و اشارهها باید در شعر استفاده کرد، مثلا در بیت: "ساقی حدیث سرو و گل و لاله میرود/ وین بحث با ثلاثه غساله میرود" ، از اشارهها و نمادهایاعر به گل متوجه میشویم که منظور شاعر فروردین و اردیبهشت و خرداد است.
وی افزود: معتقدم باید شاعران از آرایهها و نشانهها بهره گیرند، در زمان امیر مبارزالدین محمد، شاعران نمیتوانست نفس بکشد، در نتیجه با کنایه و اشارات مقصد خود را بیان میکردند.
مراقبی درباره اینکه آهنگین بودن و موزون بودن ابیات حافظ تا چه میزان مورد استقبال قرار گرفته، بیان کرد: این موضوع باعث شده شعر حافظ مانا شود، اما باید بدانیم این یادگاری تنها به دلیل وجود «عشق و می» در ابیات او نیست.
وی ضمن اشاره به اوزان اشعار حافظ گفت: غزل حالت ریتمیک و موسیقایی زیبایی دارد، وقتی به غزلهای مولوی مینگریم در مییابیم از موسیقی زبان فارسی بهره فراوان برده، این واژگان به ضرب آهنگ شعر کمک میکند، کلمات فارسی با استفاده از آرایه واج آرایی و تکرار آن، موسیقی و آرایه زیبایی به ابیات میدهد که شاعری چون حافظ به خوبی با این آرایهها آشنا بود.
گفتنی است؛ واج آرایی به آرایهای، به تکرار یک واج صامت یا مصوت در یک بیت یا عبارت گفته میشود به گونهای که طنین آن در گوش بر جای بماند و باعث پیدایش موسیقی آوایی در آن بخش از سخن شود.
انتهای پیام/و