به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، سال‌هاست که ورزشگاه بزرگ نقش جهان به سوژه تکراری رسانه‌ها تبدیل شده و عادت کرده‌ایم سال کهنه را با این آرزو نو کنیم که شاید در سال جدید طلسم این ورزشگاه شکسته شود.
در سال 91 ورزشگاه نقش جهان با ماجراهای زیادی دست و پنجه نرم کرد و با وجودی که قرار بود در دهه فجر امسال به بهره‌برداری برسد، همچنان نیمه تمام باقی ماند تا در گزارشی داستان احداث ورزشگاه نقش جهان از 30 سال قبل تاکنون را به نگارش در بیاوریم.
* به زمین خوردن کلنگ نقش جهان
اواخر دهه 60 شمسی و در زمان مدیریت علیرضا رحیمى در اداره کل تربیت بدنى استان اصفهان طرح احداث دهکده المپیک اصفهان به تصویب رسید تا عملیات احداث دهکده المپیک اصفهان بر روى کاغذ کلید بخورد.
در سال 72 سردار ترکان رئیس سابق هیئت فوتبال استان اصفهان، به عنوان مدیر دهکده المپیک منصوب شد و دو سال بعد در سال 74 خاک‌بردارى استادیوم فوتبال آغاز شد که یک سال به طول انجامید.
مرداد سال 1375 عملیات اجرایى این پروژه انجام شد، اما با انتقال ترکان به تهران، افراد دیگری به تناوب در زمان‌هایى مدیریت اجرایى مجموعه را برعهده داشتند، اما بهره‌بردارى از فاز نخست در زمان طغیانى انجام شد.
طـغـیـانـى فـاز نـخست استادیوم فوتبال را به مرحله بهره‌بردارى رساند و کار را به گونه‌اى پیش برد که سپاهان بتواند در دهه 80 از این ورزشگاه استفاده کند، اما نقص‌هاى موجود در فاز نخست استادیوم مسئولان را ملزم به آغاز ساخت فاز دوم ورزشگاه کرد.
در فاصله لیگ دوم حرفه‌اى تا لیگ پنجم مسابقات سپاهان در ورزشگاه نقش جهان برگزار مى‌شد که دو جام قهرمانى در دوره‌هاى نوزدهم و بیستم جام حذفى و یک قهرمانى در دومین دوره لیگ برتر رهاورد سپاهانى‌ها از ورزشگاه نقش جهان بود.
در ادامه براى رفـع مشکلات و نواقص ورزشگاه نقش‌جهان، فاز دوم ورزشگاه از سال 86 و این بار با تغییر مدیریت از هیئت امنا به شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشى کشور و با مدیریت سازمان تربیت بدنى عملیات همچنان ناتمام تکمیل فاز دوم آغاز شد.
نخستین مرتبه فاصله زمانى دو ساله براى بهره‌بردارى از این ورزشگاه اعلام شد تا طبق این برنامه ورزشگاهى 70هزار نفره در سال 88 در اختیار فوتبال اصفهان قرار بگیرد.
در بازه زمانى سپرى شده بودجه‌هایی از ردیف‌هاى اعتبارى مختلـف بـه این ورزشگاه اختصاص یافت، اما تاخیرهاى چند باره و مشکلات پیش‌بینى شده و غیر پیش‌بینى نشده بر سر راه سبب شد تا بودجه در نظر گرفته شده در سال 88 به پایان برسد و در سال 89 نیز اتفاق خاصی در مورد این ورزشگاه انجام نشد.
* بلاتکلیفی نقش جهان
پس از مشخص شدن مشخصات جغرافیایى پروژه، هیئت امنایى براى این پروژه انتخاب شد تا روند انجام عملیات اجرایى را زیر نظر بگیرند، در ادامه نیز هیئت امنا، هیئت مدیره‌اى را تشکیل داد و مشاور پروژه طرح احداث ورزشگاهى 50 هزار نفره را پیاده کرد.
با طراحى اولیه پروژه، از سال 76 هیئت امنا پروژه که متولى احداث این مجموعه بود با پیمانکارى به توافق رسید تا رسماً عملیات ساخت و احداث ورزشگاه بزرگ نقش جهان آغاز شود.
پروژه نقش جهان چند سالى نیمه کاره رها شد تا اینکه در سال 84 دولت مصوب کرد که به دلیل تامین نشدن منابع مالى پروژه از هیئت امنا گرفته و به سازمان تربیت بدنى انتقال پیدا کند.
در سال 85 نیز قانون این طرح مصوب شد، اما با عدم موافقت هیئت امنا، بحث انتقال مدیریت پروژه یک سال طول کشید تا این که در سال 86 به طور رسمى سازمان تربیت بدنى متولى تکمیل ورزشگاه بزرگ نقش جهان شد و مسئولیت اجرایى را به شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشى سپرد.
بـا انتقال مدیریت پروژه به شرکت توسعه و تجهیز، طرح ورزشگاهى 75 هزار نفره آماده و بر مبناى طرح هزینه اجراى آن 10 مـیلـیارد تومان برآورد شد و پیمانکارى اصفهانى مسئول مستقیم اجراى پروژه شده و براساس برنامه‌ریزى انجام شده مقرر شد فاز دو نقش جهان در مدت 18 ماه آماده تحویل و بهره‌بردارى شود.
در ابتدا قرار بود پروژه بتنى انجام شود، اما مشکل کمبود سیمان در کشور و نیاز زیاد فونداسیون پروژه به سیمان و اصرار مدیریت استان براى سرعت گرفتن عملیات احداث، تصمیم گرفته شد که اسکلت اصلى از بتون به فولاد تبدیل شود.
با این تصمیم تغییراتى در سازه طرح ایجاد شده و به پیمانکار ابلاغ شد، در اواخر سال 86 فولاد در بازار به شدت گران شده و با پیگیرى‌هاى انجام شده مقرر شد شرکت‌هاى فولاد مبارکه و ذوب‌آهـن فولاد مورد نیاز را تامین کنند، اما تغییرات سازه و تغییراتى که در نقشه طرح صورت گرفت، هزینه پروژه را افزایش داد و تکمیل نقش جهان در موعد مقرر انجام نشد.
*پروسه ناکام انتقال مدیریت
به درازا کشیدن مراحل تکمیل ورزشگاه نقش جهان، مدیران اصفهانى را به این نتیجه رساند که خواستار انتقال مدیریت ورزشگاه نقش جهان به اصفهان شوند.
شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشى ایران مدیریت تمامی پروژه‌هاى ورزشى در دست انجام کشور را در اختیار داشت و تغییرات پى در پى مدیریت این شرکت این ذهنیت را به وجود آورد که در صورت انتقال مدیریت ورزشگاه نقش جهان به اصفهان، این پروژه به اولویت نخست استان تبدیل شده و با استفاده از ظرفیت موجود در استان، در زمان کوتاه‌ترى نسبت به مدیریت از راه دور تهرانى‌ها به سرانجام می‌رسد.
از همین رو و بعد از مدت‌ها گمانه‌زنى، اردیبهشت سال 89 به طور رسمى بحث انتقال مدیریت به استان مطرح شد و این انتقال مدیریت به اصفهان نظرهای مخالف و موافق بسیارى را به همراه داشت.
مـخالفان معتقد بودند تکمیل یک ورزشگاه بزرگ از عهده استان خارج است و اگر شرکت توسعه که متولى ساخت و ساز امـاکن ورزشى در کشور است، نتواند این پروژه را به انجام برساند، پس توان استانى نیز قادر نخواهد بود، در مقابل موافقان مدیریت که جمعیت بیشترى را تشکیل مى‌دادند، قد علم کند و تنها راه حل ممکن براى بازشدن گره سردرگم نقش جهان را انتقال مدیریت آن به استان عنوان مى‌کردند.
دى ماه سال 89 على سعیدلو رئیس وقت سازمان تربیت بدنى موافقت خود براى تفویض انتقال مدیریت ورزشگاه بزرگ نقش جهان به استان اصفهان را اعلام کرد.
در شـرایـطى که ورزش دوستان اصفهانى منتظر بودند با مدیریت استان تکمیل ورزشگاه شتاب بگیرد، دو ماه بعد در اسفندماه سال 89 اعلام شد مدیریت این ورزشگاه هنوز به استان اصفـهان واگذار نشده، چرا که در حال حاضر وضعیت پیمانکار ورزشگاه و میزان طلب آن نامشخص بوده و هیچ پولى نیز براى تکمیل آن به حساب مدیریت استان واریز نشده است.
در این زمان شرکت توسعه و تجهیز براساس تفاهم‌نامه‌اى که اصرار به تایید آن توسط مدیریت استان داشت، تمامی مسائل حقوقى، قضایى و مشکلات ورزشگاه را نیز همراه با مدیریت به استان واگذار کرده بود، اما پیچیدگى مسایل حقوقى سبب شد تا انتقال مدیریت با مشکلى جدى روبرو شود.
در نهایت هم اعلام شد با اشاره به اختلافاتى که بین شرکت توسعه و تجهیز و پیمانکار ورزشگاه نقش جهان اصفهان پیش آمده مذاکرات براى تفویض مدیریت به بن بست خورده و دلیل آن عدم تسویه حساب سازمان تربیت بدنى و مسئولان شرکت توسعه و تجهیز عنوان شد.
در ادامه نیز با پیمانکار قبلى تسویه حساب و پیمانکار جدیدى انتخاب شد و تایید نهایى سند انتقال مدیریت ورزشگاه منوط به امضاى وزیر ورزش شد و پیش بینى‌ها خبر از انتقال نهایى مى‌داد.
در شرایطى که مجموع بحث‌هاى مطرح شده افکار عمومى را بـه این باور رسانده بود که تنها راه رفع به سرانجام رسیدن ورزشگاه نقش جهان تفویض مدیریت آن به استان اصفهان است، بازدید سرزده وزیر ورزش و جوانان معادلات را طور دیگرى رقم زد.
وزیر ورزش در بازدیدى نیم روزه از این ورزشگاه مخالفت شدید خود را با انتقال مدیریت با این توجیه انتقال پروژه ورزشگاه نقش جهان به اصفهان وتغییر دستگاه اجرایى آن مقدور نیست، مخالفت کرده و اعلام داشت همچنان تکمیل این پروژه زیرنظر شرکت توسعه ونگهدارى اماکن ورزشى با همکارى استان ادامه پیدا مى‌کند.
* فروش ورزشگاه به فولاد مبارکه
پس از تغییراتی که در رأس اداره کل ورزش و جوانان استان اصفهان صورت گرفت، اهتمام بیشتری برای تکمیل این ورزشگاه انجام شد، از سوی دیگر نیز استانداری اصفهان نیز به شدت پیگیر به سرانجام رسیدن این پروژه داشت، زیرا ورزشگاه نقش جهان در ردیف پروژه‌های مهر ماندگار قرار گرفته بود و باید تا پایان دولت دهم به بهره‌برداری می‌رسید.
با این حال سفر رئیس جمهور به اصفهان برای افتتاح برخی پروژه‌ها داستان دیگری را برای نقش جهان رقم زد؛ در این سفر مدیر عامل شرکت فولاد مبارکه پیشنهاد خرید ورزشگاه نقش جهان را به رئیس جمهور ارائه کرد که با موافقت ضمنی وی همراه شد، در ادامه نیز در جلسه هیئت دولت این پیشنهاد به تصویب رسید.
قرار است تصمیم گیری نهایی در مورد خرید ورزشگاه نقش جهان در مرداد ماه سال جاری در هیئت مدیره شرکت فولاد مبارکه انجام شود و تا آن زمان ورزشگاه بزرگ با مدیریت قبلی به روند تکمیل خود ادامه می‌دهد، هر چند که برآیندها از عدم تمایل مدیران استانی برای این انتقال خبر می‌دهد، اما شرایط ویژه ورزشگاه سبب شده تا فعلاً سیاست سکوت در این باره در پیش گرفته شود.
انتهای پیام/63006/صا40
