به گزارش خبرگزاری فارس از میناب، براساس اصل 56 قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران، حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او انسان را بر سرنوشت اجتماعى خویش حاکم ساخته و هیچ کس نمىتواند این حق الهى را از انسان سلب کند یا در خدمت منافع فرد یا گروهى خاص قرار دهد و ملت این حق خدا داد را از طرقى که در اصول بعد مىآید، اعمال مىکند.
اگر به تاریخ نگاهی گذرا داشته باشیم، می‌بینیم که انتخاب و انتخابات چگونه می‌تواند آثار مثبت یا منفی خود را تا نسل‌ها به جا گذاشته و جامعه‌ای را در اوج پیشرفت یا ورطه‌ای از سقوط قرار دهد، که دست‌کم باعث آرامش یا مسبب درگیری و ناآرامی جامعه شود.
انتخاب و انتخابات به معنای آزمون‌های سرنوشت‌ساز و خطیری برای ملت است که جامعه و امتی را به سوی تغییرات اساسی و بنیادین سوق می‌دهد.
از جمله حقوق انسانی در جامعه که تکلیف و مسئولیت اجتماعی شخص نیز است، حضور در صحنه‌های سرنوشت‌ساز اجتماعی از جمله انتخابات است.
انتخابات در جامعه ما به معنای برگزیدن شخصی است که مدیریت امور سیاسی اجتماعی را به عهده‌دار بوده و نمایندگی و یا وکالت در موقعیتی اجتماعی را بر عهده گرفته و اعمالی را در جهت مدیریت جامعه به عهده دارد و در واقع مسئولیتی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت و یا واگذار کرد.
انتخابات سیاسی اجتماعی و دوره‌ای بودن آن در بیشتر جوامع دارای کارکردهایی است که به اختصار به آن اشاره می‌شود.
انسجام و وحدت اجتماعی بین مردم و افراد جامعه، مشروعیت بخشیدن به سازمان یا حکومتی که تحت نظارت شخص انتخاب شده مدیریت می‌شود، پویایی جامعه و وارد کردن مردم به فعالیت‌های سیاسی اجتماعی، ایجاد ابزار کنترل رفتار و نظارت بر حکمرانان و مدیران از طریق مردم و رای دهندگان، جایگزینی دوره‌ای حکمرانان و مدیران، فراهم شدن فضا برای شکل‌گیری نظام‌های حزبی در جامعه برای به دست گرفتن حاکمیت و مدیریت فعالیت‌های سیاسی اجتماعی از جمله این کارکردهاست.
شواهد تجربی نشان داده باورهای مردم یکی از عوامل مهمی است که ورای ترجیحات حزبی می‌تواند در انتخاب آنها تاثیر داشته باشد همچنین انتخابات، حکومت‌ها را به اجرای امور خاصی موظف و مقید نمی‌کند، اگر چه مرجع مناسبی برای انتخاب دولتمردان و کاهش تنش‌های سیاسی اجتماعی در جامعه و شکل‌گیری نظام‌های حزبی است.
مردم با رای دادن خود که عملی حقوقی-سیاسی است در حقیقت با برگزیدن نماینده و یا نمایندگان خود در اداره امور سیاسی-مدیریتی جامعه مشارکت می‌کنند و در واقع از طریق انتخابات است که به فرد فرد جامعه به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در شکل دادن به سیاست عمومی و مدیریت کلان جامعه حق دخالت داده می‌شود.
انتخابات در کنار دیگر ساز و کارهای مشارکت مردم در یک کشور چه به صورت انفرادی یا جمعی، گروهی یا صنفی، همیشه به عنوان بارزترین و قابل اندازه‌گیری‌ترین نوع مشارکت مردم در عرصه‌های سیاسی-اجتماعی به حساب می‌آید.
همچنین انتخابات پایه‌های اجتماعی قدرت سیاسی حاکم را نشان می‌دهد و معیار خوبی برای ارزیابی توزیع قدرت در جامعه و کشور است.
ولی با این وجود با نگاهى دقیقتر به مسائل سیاسى-اجتماعی کشورها، به درستی می‌توان دید که نظام‌های انتخاباتى در جوامع متفاوت هستند و می‌توانند مشکلات فراوانى نیز داشته باشند که ترجیح یک نظام انتخاباتى بر نظام‌هاى دیگر مىتواند جنبههاى مختلف زندگی سیاسى اجتماعی مردم یک جامعه یا کشور را تحت تأثیر قرار دهد.
بنابراین نمىتوان بدون در نظر گرفتن وضعیت اعتقادی و بافت اجتماعی جامعه در انتخاب نظام انتخاباتی سیاست آزمون و خطا را در پیش گرفت.
همچنین تبلیغات انتخاباتی در جوامع باید شفاف و کم هزینه باشد و نظم و انضباط شدید و دقیقى بر آن حاکم باشد.
انتخابات در کشور ما نیز از اهمیت خاصی برخوردار است که هم ابعاد سیاسی و هم ابعاد اقتصادی کشور را تحت تاثیر شدید قرار می‌دهد و پشتوانه قوی و همیشگی مردم از نظام را به نمایش می‌گذارد، به همین دلیل حساسیت زیادی هم از داخل و هم از خارج بر مشارکت گسترده مردم در انتخابات وجود دارد.
شاخص مشارکت مردم ما در انتخابات نشانه رشد سیاسی آنها به طور عام در کشور و به طور خاص در استان‌هاست.
کشور ما از لحاظ انسجام، وحدت و مشارکت مردم در عرصه‌های سیاسی اجتماعی، به ویژه انتخابات، یکی از پیشروترین کشورهای جهان است و در منطقه خاورمیانه نیز هیچ کدام از کشورها از این جهت به جایگاه ایران نمی‌رسد.
مهمترین شاخصه دموکراسی و انتخاب حکمرانان توسط مردم در ایران، این است که مبتنی بر دین اسلام است مردم ما در چارچوب قواعد و آموزه‌های اسلامی و با وحدت، انسجام و مشارکت گسترده، همواره انتخاباتی پرشور و تحسین برانگیز را برگزار کرده‌اند و همین عوامل باعث تحکیم اقتدار ملی کشور شده است.
پویایی و حضور مردم در فعالیت‌های سیاسی اجتماعی و تاکید بر نقش اساسی آنها در انتخاب حکمرانان از سوی مسئولان و قانون اساسی کشور از همان نخستین سال‌های انقلاب اسلامی توانست اقتدار و مشروعیت نظام اسلامی کشورمان را تثبیت کند و در طول 34 سال از گذشت انقلاب بیش از 30 انتخابات در عرصه‌ها و زمینه‌های مختلف رأی و نظر مردم را در ساختارهای کلان حکومتی به عرصه کشانده است و این به عنوان یکی از مهمترین ستون و پایه‌های نظام بوده که از جانب رهبر کبیر انقلاب امام خمینی (ره) همیشه مورد تأکید بوده است.
ریاست جمهوری در ایران جایگاه بسیار مهمی است و رئیسجمهور یکی از مؤثرترین مقامات و بالاترین مقام اجرایی کشور به شمار می‌آید.
در میان مسئولان کشور، هیچ مقامی به اندازه رئیسجمهور در قانون اساسی ما امکانات و توانایی و عرصه عظیم خدمتگزاری در زمینه اجرایی را دارا نیست.
بودجه کل کشور و همه مسئولان طراز اول اجرایی کشور در اختیار رئیس جمهور است و رئیس جمهور است که می‌تواند با سیاست و برنامه‌های اصولی کشور را آباد کند و از لحاظ علمی و صنعتی و مسائل انسانی و یا از لحاظ امنیت، کشور را به پیش ببرد و نیز کفایت و توانایی‌های اوست که می‌تواند زندگی مردم را از نظر اقتصادی به جلو و یا عقب براند.
پس نتیجه منطقی آنچه گفته شد، این است که حضور گسترده و آگاهانه مردم در انتخابات ریاست جمهوری از یک طرف و توجه اصولی نسبت به رای و نظر خود که از چه جایگاه و ارزشی برخوردار است و می‌تواند چه اثرات فراوانی داشته باشد، از سوی دیگر پدیدآور اقتداری است که قدرت و تفکر و تدبیر را در حکمرانان و مجریان کشور پدید می‌آورد.
به عبارت دیگر حضور چشمگیر مردم در انتخابات و دقت و توجه کافی در انتخاب اصلح باعث اقتداری و پیشرفتی خواهد بود که سرافرازی امت و کشور اسلامی را به همراه خواهد داشت.
این نکته‌ای است که دشمنان و بدخواهان نظام و کشور اسلامی ما نیز به ارزش و اهمیت آن پی برده‌اند و به همین خاطر در آستانه هر انتخاباتی سیل حجیم تبلیغات منفی خود را برای دلسرد کردن مردم از شرکت و کم کردن حضور آنها در پای صندوق‌های رای افزایش می‌دهند.
ولی خوشبختانه مردم ما هم دریافته‌اند که راز سرافرازی و پیشرفت همه جانبه آنها توکل به خدا و همین حضور پرشور و آگاهانه آنها در صحنه‌های سیاسی به ویژه انتخابات و مایوس و دلسرد کردن دشمنان نظام و مردم است.
بنابراین اگر چه وجود ولایت در رأس نظام، بستر رشد جامعه را مهیا می‌کند، ولی اصلاح فضای سیاسی اقتصادی جامعه با انتخاب فرد اصلح به عنوان رئیس جمهور، در راس قوه اجراییه می‌تواند موجبات رشد و پیشرفت هر چه بیشتر کشور را فراهم سازد.
وجود ولایت در رأس هرم، بستر گردش صحیح قدرت بین نخبگان جامعه را فراهم می‌کند، ولی بازهم عامل تعیین کننده در گردش قدرت بین نخبگان جامعه، رای مبتنی بر بصیرت و آگاهی مردم است.
============
یادداشت از: داود بقائی
============
انتهای پیام/88004/ب40/ژ1001
