به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، چند روزی است خبر «هجوم به قافله کبوتران عاشق» سکوت شهر را در هم شکسته، خبر پر پر شدنشان بهت و حیرت را بر جانش ریخته.
پرستوها هراسان شدند، شقایق‌ها پژمردند، زمین با تمام وسعتش تنگ شد و آسمان فسرد.
آخر... این کبوتران با آرزوی پرواز در سپهر سلاله رسول(ص)، رهسپار دیار یار شدند اما بسی تأسف که سینه، زخمی کینه شد.
موجودات بدطینت و پلید، تیغ جهالت را بر بال و پر کبوتران مظلوم و عاشق کشیدند و خونین‌شان کردند...
چه بگویم از این همه دنائت و رذالت! واژه‌ها هم بیقرار می‌شوند از این همه مظلومیت...
امروز فضای شهر، شهد شهادت نوشید، شانه‌اش مهیای تشییع پیکر پای‌بوسان حریم آفتاب شد، عاشقی کرد و دلدادگی.
به کبوتران زخمی‌اش نگریست... و گریست، نماز عشق خواند، شیدا شد و طواف کرد متبرک‌شدگان دیار یار را.
خوب می‌داند جسم و روح کبوتران زخمی عشق، با حرز زیارت عاشورا، تا ابدیت تاریخ، ماندنی است و راهشان خواندنی.
سودای عاشقی بر جان شهر ریختن گرفت و شرر عشق بر روحش آمیختن! قصد قربت کرد و حریم آفتاب را عاشقانه در آغوش کشید.
شهر، سرشک غم ریخت بر زخم کبوترانش و آنها را با انبوه اندوه در دلش جاودانه کرد تا درازای مظلومیت شیعه...
تمام وجودش، ضریح شد دخیل اجابت را، آخر خوب می‌داند کبوترانش، بوی حسین(ع) گرفته‌اند و رنگ سرخ شهادت.
شهر، رو به قبله پیشانی حسین(ع) نماز عشق خواند، زمین عطرآگین شد و زمان مهرآذین؛ از این همه سرمستی، عاشقی و دلدادگی ....
==========
مریم شهابی باهر
==========
انتهای پیام/89002/ی20/ژ1001
