خبرگزاری فارس ـ ایمن‌السادات موسوی‌نژاد: عزاداری برای سوگ جانسوز امام حسین (ع) و شهیدان کربلا از دوران حضرت آدم(ع) و پیامبران و اولیا خدا بوده است، هنگامی که آدم به عرش نگاه کرد، نام پیامبر اکرم(ص) و امامان را در آن دید، جبرئیل نام‌ها را بر او تلقین کرد «یا حمید بحق محمد، یا عالی بحق علی، یا فاطر بحق فاطمه، یا محسن بحق الحسن و الحسین و منک الاحسان».
آدم(ع) این نام‌ها را به زبان آورد همین که نام حسین(ع) به زبانش آمد، اشک‌هایش جاری شد و قلبش فروریخت.
عشق گفتی کربلا آمد به یاد/هیبت خون خدا آمد به یاد
علت شکسته شدن قلبش و جاری شدن اشک‌هایش را از جبرئیل سؤال کرد که در پاسخش گفت «این پسرت دستخوش مصیبت می‌شود که همه مصیبت‌ها در برابر آن کوچک است».
او را تشنه، تنها، غریب و بی‌کس می‌کشند، شدت تشنگی او سبب می‌شود که بین آسمان و زمین را مانند دود می‌نگرد و آسمان را نمی‌بیند، آب می‌طلبد، کسی جواب او را جز با زبان شمشیرها و شربت مرگ نمی‌دهد در حالی که فریاد می‌زند «وا عطشاه! و اقله ناصراه! آه از شدت عطش و کمی یار و یاور» سر او را از بدنش جدا می‌کنند و بر سر نیزه‌ها در شهرها و راه‌ها می‌گردانند.
در این هنگام آدم و جبرئیل به گریه و اشک و آه پرداختند.
اشک یعنی ترجمان عاشقان
اشک یعنی نردبان آسمان
اشک یعنی عشقبازی با خدا
انفجار بغض اما بی‌صدا
فلسفه عزاداری اباعبدالله الحسین(ع)
حضرت سجاد(ع) 40 سال بر مصائب پدر بزرگوارش گریست، در حالی که روزها و شب‌ها بیدار بود و خدا را عبادت می‌کرد، هنگام افطار وقتی غذا نزدش می‌آوردند، در حالی که به شدت می‌گریست، می‌فرمود چگونه آب بنوشم در حالی که پدرم را با لب تشنه شهید کردند.
امام باقر(ع) در تشویق سوگواران حسینی فرمود انسان در روز عاشورا باید برای امام حسین(ع) گریه و زاری کند و به اهل منزل خود دستور دهد که برای حضرتش گریه کنند و به ملاقات یکدیگر بروند و تسلیت بگویند اگر این کارها را انجام دهند، من برای آنها ضمانت می‌کنم خداوند پاداش 2 هزار حج و شرکت کردن در جنگی در رکاب رسول خدا(ص) و ائمه معصومان را به او عطا می‌کند.
امام صادق(ع)، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و اهل بیت(ع) دیگر نیز در غم جانسوز سید و سالار شهیدان همواره محزون بودند.
اکنون با گذشت 1400 سال از واقعه عاشورا، این واقعه تاریخی هر صبح و شام جان تازه‌ای می‌گیرد و هر سال طبق سنوات گذشته با شور و حال عجیبی در شهرها و روستاهای کشورمان از جمله استان قم مراسم عزاداری برگزار می‌شود و مردم در غم از دست دادن عزیز زهرا(س) بر سر و سینه خود می‌زنند و اشک‌های خود را مانند چشمه‌ای جوشان به دریای پر مهر و محبت امام حسین(ع) پیوند می‌زنند و شوری در وجودشان پدید می‌آید و به خود زمزمه می کنند که باز این چه شورش است که در خلق عالم است.....
استاد حوزه علمیه قم می‌گوید: آگاهی در زمینه مظلومیت و غربت اهل بیت(ع) در این عالم جز در پرتو مجالس عزاداری امکان پذیر نیست زمانی که به غربت اهل بیت(ع) آگاه شدیم با این کار زمینه یاری رساندن به امام زمان(عج) را فراهم می‌کنیم.
حجت‌الاسلام علی اصغر ظهیری ادامه می‌دهد: یاری‌رسانی به امام زمان(عج) جز در پرتو گره خوردن به عاشورا و بهره‌مندی از فلسفه عزاداری امام حسین(ع) امکان پذیر نیست که بیش از 120 کتاب مقدس از جمله تورات، انجیل، زبور و قرآن این موضوع را بشارت داده‌اند.
گریه عنصر اصلی عزاداری
گریه عنصر اصلی عزاداری را تشکیل می‌دهد و دارای انواع مختلفی مانند گریه تزویر و دروغ، پشیمانی از گناه، ذلت و زبونی، شوق، رحم و عاطفی، از روی غم و اندوه و فراق است.
در مورد عزاداری برای امام حسین(ع) و سایر شهیدان هر گاه گریه به عنوان ابراز عطوفت، احساسات، رحم، رأفت، رقت قلب، فراق و از روی غم و اندوه باشد، یک نوع امر به معروف و نهی از منکر است و چنین عزاداری و گریه بدون تردید سبب ارتباط و پیوند با امامان و مکتب آنها شده و سبب تحول و رشد خواهد شد.
حضرت زهرا(س) در سخنی فرمود «همه چشم‌ها در روز قیامت گریان هستند مگر چشمی که در عزای سید الشهدا(ع) گریه کند و فرمود چشمی که در عزای اباعبدالله الحسین(ع) گریه کند، قیامت به نعمت‌های الهی روشن می‌شود».
ظهیری با بیان اینکه افضل گریه‌ها گریه در عزای سید الشهدا(ع) است می‌گوید: گریه در عزای اباعبدالله الحسین(ع) سبب پیشرفت انسان می‌شود و به تعبیر شهید مطهری گریه بر مصائب امام حسین(ع) شعار است بنابراین باید سمتی به سوی تمام زیبایی‌های اخلاقی، پرهیز از پذیرش ذلت و دوری از رذایل نفسانی داشته باشد و اگر این سمت را نشان ندهد، ذره‌ای ارزش ندارد.
وی عنوان می‌دارد: گریه بر امام حسین(ع) کمترین اثرش این است که به انسان نشاط می‌دهد و سبب بخشش گناهان وی می‌شود، بنابراین گناهکار با بخشش گناهانش احساس شادمانی می‌کند.
این محقق و نویسنده می‌گوید: به اندازه‌ای ارتباط با اباعبدالله الحسین(ع) عجیب است که فرد عزادار با یک «یا حسین» گفتن و تظاهر به گریه در عزای این امام بزرگوار، به حضرت متصل می‌شود و اثر روحی و معنوی آن در زندگی انسان مشاهده می‌شود.
جلوگیری از آسیب‌ها در عزاداری‌ها
با برگزاری مجالس عزاداری، انگیزه قیام امام حسین(ع)، امور تربیتی و معارفی بازگو می‌شود که بیان و تبیین این امور نقش بسزایی در پاکسازی و بهسازی انسان خواهد داشت بنابراین باید توجه داشته باشیم که مجالس عزاداری از آسیب‌های تهدیدکننده نجات دهیم.
ظهیری معتقد است اگر گریه بر اباعبدالله جنبه تربیتی بر انسان نداشته باشد، وی را از زمین جدا نکند و به فرهنگ عاشورایی نزدیک نکند، بزرگترین آسیبی است که مجالس اباعبدالله الحسین(ع) را تهدید می‌کند.
وی خاطرنشان می‌کند: اهل بیت(ع) فرمودند هر زمانی در مجالس ما شرکت می‌کنید، در ابتدا کسب معرفت کنید تا در پرتو معرفت محبت شما نهادینه شود و اگر محبت و دوستی بدون معرفت باشد، خطر دارد و این خطر غیرقابل جبران است.
استاد حوزه علمیه قم می‌گوید: اگر گریه و محبت بامعرفت نباشد، از اهل بیت(ع) نردبانی درست می‌کنیم تا به حاجات خود برسیم و به محض اینکه که به حاجات خود رسیدیم آنها را کنار می‌گذاریم و این خطری است که در هیچ شرایطی قابل جبران نیست.
وامدار خون لاله‌ایم
فرهنگ عزاداری با رعایت آداب صحیح و مثبت آن، پرهیز از هرگونه خرافات و دروغ الهام‌بخش ارزش‌هایی مانند صبر، جوانمردی، شجاعت، غیرت، جهاد، دفاع، ایثار، فداکاری و... است ولی اگر با خرافات آمیخته باشد، عزاداری منفی و معکوس می‌شود.
فرهنگ عزاداری صحیح می‌تواند روح تعاون، انقلاب، نهضت، شورش بر ضد طاغوت و محو برنامه‌های طاغوتی را احیا کند و در فکر و عمل بر برنامه‌های باطل خط بطلان بکشد و درخت سرمایه‌های ارزشی را شکوفا سازد.
فرهنگ عزاداری نگهبان دین و پشتوانه قوی آیین ناب بوده و همواره عواطف را به نفع حقایق دینی به هیجان درمی‌آورد و سبب نابودی بدعت‌ها و ترویج سنت‌ها می‌شود.
عزاداری امام حسین(ع) از آغاز آفرینش همراه انسان بوده و یک موضوع فطری و طبیعی است و به تدریج به صورت یک فرهنگ درآمده است.
عزاداری امام حسین(ع) باید دارای فرهنگ ارزشی باشد و پایه و مایه برای مبارزه با طاغوت‌ها و تثبیت امامت و حکومت عدالت‌خواهان و طرفداران حق شود بنابراین باید در نظر داشت اگر عزاداری‌ها با نکات مناسب مورد توجه قرار گیرد، پیوسته سبب آبیاری باغستان اسلام و نشاط و شکوفایی می‌شود.
انتهای پیام/78003/ر40
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
