به گزارش خبرگزاری فارس از خوزستان، شهر سوسنگرد یکی از شهرهای تابع شهرستان دشت آزادگان است که در اوایل جنگ کنترل آن به دست دشمن بعثی افتاد ولی با توجه به اینکه این شهر برای تصرف شهر اهواز که هدف اساسی عراق در جنگ بود بسیار مهم و حیاتی بود خارج شدن آن از دست دشمن برای رزمندگان ایرانی بسیار حائز اهمیت بود.
سرانجام از خودگذشتگی نیروهای مردمی و پاسداران انقلاب اسلامی و ارتشیان غیور با تعداد نیرو‌ها و ادوات جنگی بسیار کمتر از دشمن، باعث شد این شهر در 26 آبان ماه سال 1359 از دست دشمن خارج شود و اینگونه رویای تصرف مرکز خوزستان از سوی عراقی‌ها با فداکاری سربازان ایرانی نقش بر آب شود.
منطقه‌ای که سوسنگرد در آن قرار داشت جبهه میانی خوزستان بود و منطقه‌ای وسیع چون حمیدیه، سوسنگرد و بستان را شامل می‌شد.
عراق با کنترل آن می‌توانست در هر قسمت از آن به جاده اصلی اهواز - حمیدیه - سوسنگرد و بستان دست پیدا کند.
عراق در این منطقه دارای یک لشکر رزهی با سه تیپ، یک گردان نیروهای مخصوص، یک گردان پیاده، دو گردان کماندو، یک گردان شناسایی و 900 نفر از افراد جیش الشعبی مستقر کرده بود در حالیکه کل نیروهای ایرانی را تیپ سوم لشکر 92 زرهی، رزمندگان سپاه پاسداران، نیروهای ژاندارمری سوسنگرد و گروه جنگ‌های نامنظم شهید چمران تشکیل می‌داد.
پس از متوقف شدن پیشروی دشمن در جنوب غربی اهواز و عدم موفقیت آنان برای اشغال این شهر، تلاش اصلی دشمن معطوف به این موضوع شد تا در غرب، محور اهواز - حمیدیه - سوسنگرد - بستان را قطع کند و به ترتیب تقدم، ابتدا حمیدیه یا سوسنگرد و یا بستان را اشغال کند.
بدین ترتیب از اوایل آبان ماه سال 1359 ارتش عراق پس از استقرار لشکر 9 زرهی در جنوب هویزه، شهر سوسنگرد را از جهات مختلف مورد تهدید قرار داد.
در روز 22 آبان فعالیت دشمن اطراف سوسنگرد افزایش یافت و بالگردهای عراقی مواضع پدافندی ایران که در محور حمیدیه - سوسنگرد مستقر بودند را گلوله باران کردند و در ساعت هشت و 45 دقیقه همان روز شهر سوسنگرد بمباران شد و توپخانه دشمن از ساعت چهار تا هفت صبح آتش خود را به روی شهر سوسنگرد فرو می‌ریخت. نیروهای هوایی و توپخانه‌های ایران نیز متقابلا در محور طلائیه - هویزه - سوسنگرد واحدهای دشمن را بمباران کردند.
در روز 23 آبان از ساعت چهار و 30 دقیقه صبح شهر سوسنگرد از تمام جهت‌ها زیر باران گلوله توپخانه دشمن قرار گرفت و بالگردهای دشمن نیز محور حمیدیه ـ سوسنگرد را مورد حمله قرار دادند و در پوشش این آتش سنگین واحدهای زرهی دشمن از سمت غرب و جنوب به طرف سوسنگرد به حرکت در آمدند، این در حالی بود که نیروهای مردمی، سپاه پاسداران و ژاندارمری مستقر در سایر محور‌ها تنها مجهز به سلاح سبک و ضد تانک بودند.
پس از آغاز حمله دشمن به سوسنگرد و محاصره آن و مقاومت شجاعانه مردم شهر که اجازه ندادند نیروهای دشمن شهر را به طور کامل اشغال کنند شهر سه روز در محاصره کامل دشمن قرار داشت.
در ساعت شش و 30 دقیقه صبح روز 26 آبان ماه یگان‌هایی از نیروهای مسلح کشور متشکل از تیپ 2 و تیپ 3 از لشکر 92 زرهی اهواز، گروه رزمی 148 پیاده از لشکر 77 خراسان، گروه رزمی 37 زرهی شیراز، گروه جنگ‌های نامنظم شهید چمران با پشتیبانی آتش توپخانه و نیروهای هوایی و هوانیروز، به منظور شکست حصر سوسنگرد دست به حمله زدند.
گروه‌های جنگ‌های نامنظم شهید چمران در محور ابوحمیظه سوسنگرد پیشروی کردند و رزمندگان سپاه و نیروهای مردمی در محور سوسنگرد ـ دهلاویه در مقابل تهاجم دشمن مقاومت می‌کردند.
هنگ ژاندارمری سوسنگرد نیز دوشادوش سایر رزمندگان در دفاع از شهر سوسنگرد شرکت داشت.
تیپ 3 لشکر 92 زرهی در یک اقدام به موقع روستای سبحانی را آزاد کرد و عملیات شمالی دشمن با ناکامی مواجه شد.
تیپ 2 لشکر 92 زرهی و گروه جنگ‌های نامنظم شهید چمران در شمال و جنوب جاده حمیدیه - سوسنگرد به پیشروی خود ادامه دادند و نیروهای دشمن را از دو طرف مورد تهاجم قرار دادند.
ساعت 12 روز 26 آبان تلاش دشمن برای اشغال سوسنگرد در هم شکسته شد و کم‌کم آثار شکست و عقب‌نشینی در آنان نمایان شد، بعد از ظهر همان روز عقب نشینی دشمن در شرق سوسنگرد به طرف جنوب آغاز شد و نیروهای دشمن تلاش می‌کردند تا هر چه سریع‌تر خود را از مهلکه نجات دهند و به جنوب کرخه عقب نشینی کنند.
سرانجام در واپسین ساعات روز 26 آبان تمام نیروهای دشمن صحنه نبرد را ترک و به سمت جنوب کرخه فرار کردند، تیپ 2 لشکر 92 زرهی همراه سایر رزمندگان به سوسنگرد رسید و نیروهای دشمن در شمال غرب سوسنگرد به مواضع پدافندی خود عقب نشینی کردند و شهر به کنترل کامل نیروهای جمهوری اسلامی ایران درآمد.
این عملیات پیروزمندانه چند نکته جالب دارد که مهم‌ترین آن‌ها صدور فرمان امام خمینی (ره) در روز 25 آبان ماه یعنی یک روز قبل از آزادسازی سوسنگرد بود که در آن امام (ره) فرمودند: «بایستی تا فردا سوسنگرد آزاد شود» و رزمندگان اسلام در پاسخی سریع و بی‌درنگ به فرمان رهبر خود فردای همان روز دشمن متجاوز را از خاک کشور بیرون راندند و سوسنگرد را آزاد کردند.
نکته دوم هم این بود که در این عملیات نیز حضور مردم به خصوص مردم عرب منطقه در مقاومت در برابر دشمن چشمگیر بود و آن‌ها همانند خرمشهر و آبادان سدی محکم در مقابل دشمن بودند.
عشایر عرب سوسنگرد با رشادت‌های بی‌مثال خود نشان دادند، یاوه گویی‌های صدام آن‌ها را هوشیار کرده است و خاک پاک ایران و تمامیت ارضی کشور را متعلق به کشور جمهوری اسلامی می‌دانند و برای پاسداری از آرمان‌های خود از هیچ تلاشی دریغ نخواهند ورزید.
در این میان باید که از شهیدان شهر سوسنگرد یاد کرد که خانه به خانه و دوش به دوش با دشمن بعثی به پیکار پرداختند و برای حراست از موطن خود دلیرانه مقاومت کردند.
کربلای سوسنگرد بسیاری از مردم بی‌دفاع خود را در جریان این پیکار نا‌برابر از دست داد و تعدادی از مردان خود را در نبرد با دشمن به کام شهادت رساند، سلحشورانی از این خطه نیز به اسارت در آمدند و تا به امروز هیچ اثری از آن مردان جاوید الاثر پیدا نشد.
منطقه دشت آزادگان در خلال جنگ تحمیلی و به خصوص اوائل حمله همه جانبه ارتش بعث، شجاعت‌های بی‌نظیری در خود دید و از این رو این خاک شهادت‌خیز کربلای خوزستان از تقدس خاصی برخوردار است.
سوسنگرد، هویزه و بستان هر کدام مثال بارزی از جانفشانی مردان رشید میهن اسلامی ما به شمار می‌رود، شهرهایی که مردم ان تنها ظرف چند روز خانه و کاشانه خود را با خاک یکسان دیدند، و بی‌درنگ در فکر مقابله با دشمن کافر افتادند.
مبارک باد سرافرازی مردان سرزمین مادری ما، پر غرور باد این فتح و نصر عظیم بر ملت ما که چنین فرزندانی را در دامان خود پرورش داد.
خداوند عزت بخشد مجاهدان راه حق را، که با رشادت‌های عاشورایی خود باعث شدند که وجبی از خاک پاک ایران در چنگال دشمن باقی نماند، فرخنده با این پیروزی که بهای سنگینی چون خون جوانان وطن برای به دست آوردن آن داده شد.
به گزارش خبرگزاری فارس، 26 آبان برابر است با سالگرد شکست حصر سوسنگرد از چنگال صدامیان کافر که منجر به عقب نشینی ارتش بعث تا جنوب کرخه شد و اشغال مرکز خوزستان برای همیشه از ذهن دشمن دور ماند.
==============
یادداشت از علی دایلی
==============
انتهای پیام/72013/ع30/ژ1001
