به گزارش خبرگزاری فارس از ساری، با نزدیک شدن به پایان موسم مهاجرت زمستانه، هزاران پرنده مهاجر از انواع گونهها در منطقه فریدونکنار و سرخرود، طبق روش هر ساله صیادان منطقه، در روز خاصی از دهها شکارچی داخل و خارج از منطقه دعوت میشود تا به همراه سگهای شکاریشان در زمان مشخص و از پیش تعیین شدهای در داخل دامگاههای منطقه حضور یافته و به مجرد روشن شدن هوا به پرندگان تیراندازی کنند.
این اتفاق در حالی به وقوع میپیوندد که تا قبل از این روز، اطراف و داخل دامگاههای منطقه که شامل پنج دامگاه سرخرود غربی، مرکزی و شرقی، دامگاه ازباران و دامگاه فریدونکنار هستند، برای جلب پرندگان و زمینهسازی صید و زندهگیری بهتر آنها، کاملا امن و آرام نگهداری میشد.
شب قبل از قرقشکنی در خارج و حتی داخل دامگاهها، تورهای هوایی بیشماری برپا میشود در صورتی که تا پیش از این، در هنگام شب داخل دامگاهها برای صید پرندگان با روشهای دیگر امن و قرق بوده است و هرگز داخل دامگاهها تور هوایی نصب نمیشده است و برپایی تورهای هوایی در داخل دامگاهها برای پرندگان تازگی دارد.
صید پرندگان با تور در تمام شب انجام میشود و به مجرد سپیدی صبح، تیراندازی نیز آغاز میشود.نمای بازی از یک جنگ نابرابر و غارتی تمام عیار! و این پایانی خواهد بود از یک سال سیاه دیگر برای پرندگان مهاجر در فریدونکنار و سرخرود.
پرندگان که دیگر وادار به ترک دامگاهها میشوند، چارهای جز اقامت در دریا در این مدت باقی مانده نخواهند داشت؛ البته منوط بر اینکه دریا نیز متلاطم نباشد.
در دریا منبع غذایی کمی در اختیار پرندگان وجود دارد و هزاران پرنده رانده شده، درست در هنگامی که بیش از هر زمانی نیاز به تغذیه و آمادهسازی قبل از شروع مهاجرت به زیستگاههای جوجهآوریشان را دارند، باید روزها و ساعتها را با کمبود مواد غذایی در انتظار شرایط جوی و باد مناسب برای انجام مهاجرت در داخل دریا سپری کنند.
کارشناس حیات وحش در گفتوگو خبرنگار خبرگزاری فارس در ساری گفت: تنها دامگاه ازباران از این قرقشکنی مستثنا است و برخی پرندگان به مرور از دریا به این تنها مأوای باقیمانده مراجعت میکنند.
محمدعلی اللهقلی اضافه کرد: پرندگان با توجه به جمعیت فراوانشان، در این دامگاه که تنها دامگاه امن باقیمانده است تجمع میکنند و در نتیجه این تجمع، صید در این دامگاه نیز افزایش چشمگیری خواهد داشت.
وی بیان کرد: سرانجام در تاریخ پنجم فروردین ماه؟! در دامگاه ازباران نیز مانند سایر دامگاهها قرقشکنی انجام میشود.
این فعال محیط زیست با تاکید بر اینکه یکی از دلایل موفق نبودن پروژه حفظ و احیای «درنای سیبری» در این منطقه نیز تیر خوردن نمونههای پرورشیافته در اسارت این پرنده که به جمعیت کوچک وحشی معرفی شده بودند درست در همین زمان بوده است، اظهار کرد: بیشتر پرندگان تکثیر شده در اسارت و معرفی شده به طبیعت برخلاف پرندگان وحشی، در ارتفاع پایین پرواز میکنند که این رفتار، موجب آسیبپذیری بیشتر آنها در برابر شکارچیان و صیادان میشود.
وی ادامه داد: به همین دلیل معرفی هیچیک از درناهای تکثیر شده در اسارت نیز با موفقیت انجام نشد و در نهایت اندک بازمانده جمعیت غربی درنای سیبری نیز از بین رفت و نسل این پرنده بزرگ و باشکوه برای همیشه از طبیعت ایران رفت.
به گزارش فارس، تنها بازمانده جمعیت غربی درنای سیبری یک پرنده نر است که امسال هفتمین مهاجرت خود را به فریدونکنار و سرخرود بهتنهایی انجام داده است.
به هر حال از مسئولان ادارهکل حفاظت محیط زیست مازندران انتظار میرود تا با توجه به وظیفه قانونی و اخلاقی خود و ممنوعیت تیراندازی در منطقه تیراندازی ممنوع سرخرود و فریدونکنار، در حفظ باقیمانده پرندگان مهاجر منطقه کوشیده و از انجام قرقشکنی و شکار گروهی پرندگان در این بازه زمانی در هر سه منطقه سرخرود و فریدونکنار و ازباران با انجام تمهیدات مشخص ممانعت جدی به عمل آورند.
اللهقلی در بخش دیگری از سخنانش گفت: در حالی که اقدام مناسبی از سوی محیط زیست مازندران برای مقابله با نسلکشی پرندگان صورت نگرفت اما در دو استان مجاور گیلان و گلستان به دفعات تا همین اواخر شاهد اجرای اقدامات و عملیات مثبتی در ارتباط با کشف و ضبط محمولههای قاچاق، فروش پرندگان وحشی، پیگرد و دستگیری و معرفی عوامل و متخلفان آن به مراجع قضایی و قانونی بودیم.
وی با تاکید بر اینکه سالی که گذشت سال سخت و پرتلفاتی برای جمعیت چند هزار بالی قوهای سرخرود نیز بود، تصریح کرد: نخستین قوها در اواسط مهرماه امسال در منطقه فرود آمدند اما تا اول دیماه هیچگونه حفاظت و نظارتی از جانب محیط زیست مازندران بهویژه اداره محمودآباد بر جمعیتهای پیشقراول قوها که به مرور به جمعیتشان افزوده میشد، اعمال نشد.
این فعال محیط زیست بیان کرد: در همین مدت، صدها بال از قوها در داخل و خارج از این محدوده، قتلعام شدند و با وجود تماسهای متعدد با مسئولان و اطلاعرسانیهای بعضا روزانه و درخواست حمایت، جز اقدام ناچیز و کمرنگ، قدم دیگری برای جلوگیری از این بینظمیها صورت نپذیرفت.
وی خاطرنشان کرد: در نتیجه کوتاهیها و ضعف شدید مدیریت شهرستان محمودآباد و تأخیر در انجام اقدامات مقتضی برای حفاظت از قوها، شامل جمعآوری تورهای هوایی داخل محدوده قوها که هر ساله انجام میشد، اجرای اقدامات در سالجاری با دشواریهای بسیاری همراه شد.
اللهقلی ادامه داد: از سوی دیگر، اصرار گروههای محیط زیستی تازه تأسیس منطقه به فروش بلیت به عموم برای بازدید از قوها و پخش خبر ثبت شالیزارهای «وزرامحله» به عنوان "تالاب بینالمللی قو" باوجود اینکه تمام این منطقه از تالابهای ثبت شده در معتبرترین معاهده بین حفاظت از تالابها (کنوانسیون رامسر) است اما به خشم دامگذاران و همینطور مالکان زمین و ترس از سوءاستفاده از زمینهایشان دامن زد و نتیجه آن نیز بیرون کردن قوها به وسیله ریختن گازوئیل در چند نوبت در محدوده استقرار قوها بود.
وی با بیان اینکه خوشبختانه حضور قوها در منطقه ازباران با حمایت خودجوش برخی جوانان ازبارانی از جمعیت باقیمانده که در حدود 2 هزار و 500 قطعه بودند، همراه شد، گفت: با غیرت و همت این جوانان و با کمترین امکانات، قوهای باقیمانده، هفتههای آخر زمستان 93 را با امنیت به پایان بردند.
اللهقلی با اشاره به پرندهای که به دلیل عدم توانایی در تغذیه، توان پرواز نداشت و تنها قوی باقیمانده از 10 هزار قوی شالیزارهای وزرامحله سرخرود بود، گفت: این قو در 29 بهمنماه سالجاری در همین محل توسط شکارچی از پا درآمد، لذا نیاز جدی حفظ و تملک دستکم بخشی از این سرزمین که آخرین پناهگاه میلیونها پرنده مهاجر از انواع آبزی، کنارآبزی و شکاری است، کماکان در این منطقه احساس میشود.
این فعال محیط زیست گفت: فرد متهم نیز به دلیل پیگیری ناکافی از سوی اداره محیط زیست محمودآباد، بدون انجام محاکمه و رسیدگی، آزاد شد.
اللهقلی ادامه داد: رفع دخل و تصرفها و جلوگیری از صید گسترده پرندگان در پناهگاه حیات وحش فریدونکنار از مهمترین و ابتداییترین اقداماتی است که میبایست برای حفظ و نجات این منطقه ارزشمند کشور انجام شود.
وی تصریح کرد: جلوگیری از روند رو به افزایش استفاده از سموم خطرناک و حتی منسوخ کشاورزی در منطقه و سرعت نگرانکننده تغییر کاربری شالیزارها به مسکونی، اعمال قوانین جاری کشور برای محدود کردن فعالیت بازار صید و قاچاق حیات وحش در منطقه و شعبههای آن در سایر شهرها (محمودآباد و بابل) و استانهای مجاور (گیلان و گلستان) از دیگر اقدامات مهمی است که بدون مسامحه و اهمال میباید برای حفظ زیستگاه و تنوع زیستی غنی و کمنظیر این محدوده از کشور مد نظر باشد.
این فعال محیط زیست بیان کرد: ادامه رویکرد فعلی و مماشات و کارشکنیها و قبول شرایط به شکلی که تا به امروز در جریان بوده است، در کمتر از چند سال آینده چیزی از طبیعت این منطقه باقی نخواهد گذاشت و شاید همین امروز هم دیر شده است.
فعال محیط زیست در فریدونکنار و محمودآباد نیز در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری فارس در ساری از تبدیل پناهگاه حیات وحش به مسلخ حیات وحش خبر داد و گفت: در سال ١٣٥٤ بخشى از اراضى منطقه فریدونکنار مازندران به وسعت ٤٥ هکتار با مالکیت سازمان منابع طبیعى و مدیریت سازمان محیط زیست وقت، با تصویب شوراى عالى محیط زیست به عنوان پناهگاه حیات وحش فریدونکنار معرفى شد.
نغمه امینی اظهار کرد: منطقهاى که با وجود دارا بودن رکورد کوچکترین پناهگاه حیات وحش کشور، به گفته مؤسسه بینالمللى حیات پرندگان (Birdlife Internatinal) میزبان هرساله بزرگترین جمعیت زمستانگذران پرندگان مهاجر در تمام جهان معرفی شده است.
وی ادامه داد: در حال حاضر بیشترین دامهاى هوایى درست در همین محدوده ثبت شده پناهگاه حیات وحش فریدونکنار براى صید پرندگان برپا شده است و محیط زیست مازندران وضعیت این منطقه ٤٥ هکتارى را که البته 10 هکتار آن تاکنون تصرف شده است را نادیده انگاشته و مدیریت این اراضی ملی و ثروت بیبدیل و منحصر بهفرد طبیعی در گذر زمان گویی از یادها رفته و مدفون شده است.
این فعال محیط زیست گفت: در سالی که گذشت، باوجود اجماع کمنظیر خبری و رسانهای، ایجاد خواست عمومی، تشکیل کمپینی متشکل از 50 فعال محیط زیستی و کوهنوردی سراسر کشور و درخواستهای مکرر برای توقف و ساماندهی نسلکشی پرندگان مهاجر در فریدونکنار و سرخرود مازندران و حتی حضور مستقیم و تأکید وزیر دادگستری برای مقابله با نسلکشی و شکار و صید غیرقانونی، در کمال حیرت، اقدام بسیار اندکی در این ارتباط از سوی مسئولان استانی مازندران صورت پذیرفت و باتوجه به تخلف گسترده و علنی بازار و صید گونههای کمیاب و حمایت شده بینالمللی و قاچاق حیات وحش منطقه و تسری نگرانکننده آن به سایر مناطق، تعداد انگشتشماری از پرونده تخلف در مراجع قضایی مطرح شد.
انتهای پیام/3141/ش40/ظ1004