نخست وزیر هند به تاجیکستان سفر می‌کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه به نقل از خبرگزاری «آسیا پلوس»، «نارندرا مودی» نخست وزیر هند در تاریخ 12 تا 13 جولای (تیرماه) سال جاری با اولین سفر رسمی از تاجیکستان دیدن می‌کند.

طبق برنامه نخست وزیر هند در این سفر با «امامعلی رحمان» رئیس جمهور تاجیکستان، «قاهر رسول زاده» نخست وزیر و «محمدسعید عبید الله اف» رئیس مجلس سنای این کشور دیدار و گفت‌وگو خواهد کرد.

قرار است در این سفر مذاکراتی بین هیئت‌های تاجیکستان و هند در مورد مسائل مربوط به تقویت همکاری های دوشنبه و دهلی نو در زمینه های اقتصاد، انرژی، امنیت، کشاورزی، فرهنگ و علم تبادل نظر صورت گیرد.

امروزه مجموع مبادلات بازرگانی میان هند و کشورهای آسیای مرکزی در حدود 500 میلیون دلار است که با خواسته مقامات هندی، هنوز فاصله بسیاری دارد.

به اعتقاد کارشناسان، مهمترین مشکل برای گسترش همکاری‌های اقتصادی، فاصله سرزمینی میان هند با این کشورها است. از آنجا که هندوستان دسترسی مستقیم به منطقه آسیای مرکزی ندارد، هم اکنون بانک‌های هندی در تلاشند تا در زمینه گسترش ناوگان هوایی این کشور و برپاداری پل هوایی میان هند و آسیای مرکزی سرمایه گذاری کنند.

آنان بر این باورند، سیاست خارجی هندوستان در آسیای مرکزی نسبت به سال‌های گذشته تغییر کرده و «دهلی نو» سیاست خارجی خود را در این منطقه تغییر داده و از تمام ابزارهای خود اعم از فرهنگی و سیاسی همچون سینمای بالیوود بهره گرفته است.

تا همین سال‌های نه چندان دور، سیاست خارجی هند در آسیای مرکزی مورد انتقاد تند و تیز تحلیلگران هندی و غیر هندی بود و در مقایسه با گستره فعالیت‌های چین در این منطقه، گام‌های برداشته شده از سوی هند برای گسترش روابط با کشورهای منطقه، بسیار دیر، بسیار اندک و بسیار شکننده خوانده می‌شد.

این در حالی است که هندوستان از دیرباز دارای پیوندهای فرهنگی، مذهبی و اجتماعی با مردمان سرزمین‌های آسیای مرکزی بوده و داستان بازرگانی میان ساکنان دشت‌های آسیای جنوبی و فلات‌ها و کوهستان‌های آسیای مرکزی، به دوران رونق جاده ابریشم باز می‌گردد.
بازبینی در رویکرد سیاست خارجی هند در منطقه آسیای مرکزی، رفته رفته از سال 1388 با سفر مقامات سیاسی این کشورها به پایتخت‌های یکدیگر آغاز شد و دامنه آن با افزایش سرمایه گذاری‌های شرکت‌های هندی در کشورهای حوزه شرقی دریای مازندران، گسترش یافت. هندی‌ها اما تنها راه اقتصادی را برای گسترش روابط نپیمودند. آنان به خوبی دریافتند که بر ای هموار سازی این راه، باید از دیپلماسی نرم نیزبهره جست. 

افزایش چشمگیر شمار دانشجویان کشورهای آسیای مرکزی در دانشگاه‌های هند در سراسر شبه قاره در سال‌های گذشته، که بسیاری از آنان با دریافت کمک هزینه تحصیلی از سوی نهادهای آموزشی هندی راهی این کشور شده‌اند، و نیز افزایش مراودات علمی و نشست‌های دانشگاهی میان اندیشمندان 2 کشور و فراهم آوردن زمینه درس دادن استادان هندی در دانشگاه‌های کشورهای آسیای مرکزی، گامی مهم برای پیگیری منافع بلند مدت هند در این منطقه استراتژیک است. 
در این سال‌ها همچنین بر شمار نهادها و موسسات علمی و دانشگاهی در هندوستان که بر انجام مطالعات گسترده در زمینه سیاست و حکومت و ساختار اقتصادی و دیدگاه‌های فرهنگی و ویژگی‌های اجتماعی کشورهای آسیای مرکزی پرداخته‌اند و معادلات نظامی حاکم بر این مناطق و نیز بازی استراتژیک میان قدرت‌های بزرگ پیرامونی و بین‌المللی در این منطقه از جهان را از نزدیک پی گرفته‌اند، به گونه‌ای چشمگیر افزوده شده است. 
برگزاری همایش‌های ملی و بین‌المللی با حضور صاحبنظران سرشناس در حوزه مسائل گوناگون مربوط به آسیای مرکزی و نیز فراهم آوردن فرصت‌های مطالعاتی و انجام پژوهش‌های میدانی به دست استادان هندی در کشورهای آسیای مرکزی نیز در بازسازی رویکرد سیاست خارجی این کشور در برابر آسیای مرکزی و بنیان گذاردن سیاستی نوین مبتنی بر گسترش همکاری‌های همه جانبه، بسیار تاثیرگذار بوده است.
هندوستان همچنین برای نخستین بار دست به بنیانگذاری دانشگاهی در شهر «بیشکک» پایتخت قرقیزستان زده که در آن رشته‌هایی مانند فناوری اطلاعات، مدیریت، فلسفه و زبان آموزش داده می‌شوند و هر 5 کشور منطقه با یک شبکه اینترنتی آموزشی که شرکت‌های رایانه‌ای هندی آن را طراحی کرده‌اند، به یکدیگر پیوند داده شده‌اند.

انتهای پیام/