به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری فارس در آمریکای لاتین به نقل از «تله‌سور»، «نستور کرشنر» رئیس جمهور فقید آرژانتین پس از تصدی مسند ریاست جمهوری این کشور فرآیند سیاسی جدیدی را در این کشور آمریکای لاتین به وجود آورد که در دوران ریاست جمهوری «کریستینا فرناندز کرشنر» رئیس جمهور کنونی آرژانتین نیز همچنان به قوت خود باقی ماند.
با کناره گیری «کارلوس منم» رئیس جمهور اسبق آرژانتین از انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین در سال 2003 قدرت به دست «کرشنر» و دنیل سیولی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری آرژانتین در انتخابات 2016 آرژانتین و از سوی حزب جبهه برای پیروزی باز شد.
«کرشنر» پس از 12 سال فرمانداری در استان «سانتا کروز» (جنوب آرژانتین) این‌بار به عنوان رئیس جمهور آرژانتین پا به عرصه سیاست گذاشت در حالی‌که با چالش‌های عظیمی روبرو بود؛ وی رویه‌ای متفاوت از «منم» را که درصدد پیشبرد سیاست‌های نئو لیبرالیستی در کشور بود، در پیش گرفت.
«نستور کرشنر» میراث‌دار ورشکستگی آرژانتین بود اما سیاست‌های نسبتاً درست وی آرژانتین را از مهلکه نجات داد؛ در دوران ریاست جمهوری وی تولیدات صنعتی این کشور را دوباره به رونق افتادند و در اجرای عدالت اجتماعی نیز گام‌هایی به جلو برداشته شد.
«کرشنر» قدم در مسیری گذاشت که «فرناندز کرشنر» همسر وی نیز ادامه‌دهنده آن بود و تا به امروز نیز ادامه یافته است.
در این گزارش برآنیم تا درباره معنای کریشنریسم در آرژانتین و دستاورهای ناشی از نوع نگرش در این کشور مطالبی را مطرح کنیم.
تضمین موقعیت شغلی
ایجاد موقعیت شغلی برای رفع نابرابری‌های اجتماعی، ریشه کنی فقر از مهمترین اهداف کریشنریسم در دوران ریاست جمهوری «کرشنر» بوده‌اند؛ وی زمانی زمام امور آرژانتین را به دست گرفت که درصد بیکاری در این کشور بیش از 17.3 بود و کرشنر پس از مدتی این میزان را به 7.9 درصد کاهش داد.
طبق آمار ارائه شده از سوی موسسه ملی آمار و سرشماری آرژانتین در سال 2014 و در دوران ریاست جمهوری «فرناندز» آمار بیکاری در کشور به 6.9 درصد کاهش یافت.
کاهش آمار فقر
آمار فقر در آرژانتین در دوران ریاست جمهوری «منم» به یکی از بالاترین سطوح خود در تاریخ آرژانتین رسید؛ همزمان با پایان دوران ریاست جمهوری وی، آرژانتین با بحران 54 درصد فقر در این کشور مواجه بود؛ در اواخر سال 2004 همزمان با دوران ریاست جمهوری «کرشنر» شاخص فقر در کشور به 40.28 درصد کاهش یافت.علاوه بر این طبق آمارهای مرکز آمار و سرشماری آرژانتین شاخص فقر در این کشور در سال 2013 و در دوران ریاست جمهوری «فرناندز» به 4.7 درصد کاهش یافت.
تورم
رئیس سابق حزب «جبهه برای پیروزی» اولین سال دوران ریاست جمهوری خود توانست نرخ تورم این کشور را از 13.4 درصد به 6.1 برساند.
توسعه اقتصادی
آمار ارائه شده از سوی بانک جهانی حاکی از آن است که در بین سال‌های 2003 تا 2009 بیش از 45 درصد از جمعیت آرژانتین به قشر طبقه متوسط جامعه آرژانتینی پیوستند در واقع در این میان 9.3 میلیون نفر از طبقه متوسط آرژانتین به 18.6 درصد افزایش یافت.
میزان تولید ناخالص داخلی
میزان تولید ناخالص آرژانتین که در سال 2003 برابر با منفی 10.8 درصد بود در سال 2013 به 8.4 درصد رسید با وجود این‌که در سال 2012 این کشور با رکود اقتصادی مواجه شده بود و میزان تولید ناخالص ملی این کشور به 2.9 درصد رسیده بود.
ملی‌سازی
«نستور کرشنر» به یاد سیاست‌های «خوآن پرون» رئیس جمهور متوفی آرژانتین آغاز به ملی‌سازی شرکت‌ها کرد برای مثال می‌توان از شرکت‌هایی همچون شرکت‌های هواپیمایی آرژانتینی، اداره پست، خدمات عمومی و شرکت‌هایی که در دوران ریاست جمهوری «منم» به شرکت‌هایی خصوصی بدل شده بودند، یاد کرد.
در سال 2012 «فرناندز» قانون استقلال نفت آرژانتین را تصویب کرد و بدین وسیله 51 درصد از اقدامات مربوط به استخراج نفت در این کشور ملی شد.
بدهی‌های آرژانتین
میزان بدهی‌های آرژانتین در سال‌های ریاست جمهوری «منم» با افزایش 138 درصدی یعنی بیشترین میزان بدهی در تاریخ آرژانتین مواجه شد اما در دوران ریاست جمهوری «کرشنر» این میزان تا 40 درصد کاهش یافت.
علاوه بر این در دوران ریاست جمهوری «کرشنر» میزان ذخایر بین المللی آرژانتین از 10 میلیارد و 476 میلیون در سال 2002 به 52 میلیارد و 200 میلیون در سال 2010 رسید.
مسئله بدهی به صندوق کرکس یکی از مسائل مهم برای «نستور کرشنر» بود که البته تلاش‌ها برای رفع این مشکل در دوران ریاست جمهوری «فرناندز» نیز ادامه یافت؛ آرژانتین چندی پیش از دادگاه عالی آمریکا نسبت به رأی قاضی «گریسا»، قاضی دادگاه فدرال در «نیویورک» تقاضای تجدید نظر کرد چرا که حکم وی آرژانتین را موظف به پرداخت 1330 میلیون دلار به صندوق کرکس در ازای بدهی‌های خود از سال 2001 می‌کند.
عدالت اجتماعی
طی 13 سال گذشته دولت آرژانتین برنامه‌های اجتماعی گوناگونی را بر مرحله اجرا درآورده‌اند که از لحاظ اجتماعی تاثیرات بسیاری بر این کشور گذاشتند و مشکلات اجتماعی این کشور آمریکای لاتینی را حل کردند.
آموزش و پرورش در اولویت
پس از «پرون»، «کرشنر» دومین رئیس جمهوری بود که اقدام به ساخت بیشترین تعداد مدارس و مراکز آموزشی کرد.
میزان ثبت نام در مدارس در زمان ریاست جمهوری «کرشنر» در سال 2010 تا 17 درصد افزایش یافت؛ در این شرایط میزان ثبت نام در مدارس ابتدایی به 99 درصد رسید و ثبت‌نام در مدارس راهنمایی و دبیرستان با افزایش82.2 درصدی مواجه شد.
«فرناندز» رویه و سیاست‌های همسر خود را در امور مملکتی در پیش گرفت؛ طبق آمارهای دریافتی تعداد معلمان فعال در مدارس آرژانتین در سال 2012 نیز نسبت به سال 2001 افزایش یافت.
مسکن
با توجه به مدارک و اسناد ارائه شده از سوی «فرناندز»، از سال 2004 تا سال 2015 بیش از 914 هزار و 415 مسکن به مردم این کشور تحویل داده شده است؛ به این تفاسیر بیش از 4هزار و 414 هزار نفر در آرژانتین تاکنون خانه‌دار شده‌اند.
دفاع از حقوق بشر
«رائول ریکاردو آلفونسین» رئیس جمهور سابق آرژانتین در گذشته یکی از روسای جمهور موفق این کشور در عرصه دفاع از حقوق بشر محسوب می‌شد و از مقبولیت بالایی در بین مردم این کشور برخوردار بود اما «منم» در دوران ریاست جمهوری خود فرمانی مبنی بر عفو برخی از مجرمین و اعضای دخیل در جرائم دولت دیکتاتوری نظامی سابق در این کشور را صادر کرد که پس از روی کار آمدن «کرشنر» این فرمان‌ها از سوی کنگره ملی این کشور لغو شدند؛ وی در این‌باره اذعان داشت که فرمان عفو جنایتکاران از ابتدا اشتباه بوده و باید لغو شود.
«فرناندز» نیز راه «کریشنر» را در راستای دستگیری مجرمین سیاسی کشور در دوران دیکتاتوری آرژانتین را ادامه داد و با جنبش «مادران پلازا دو مایو» در راستای دستگیری مجرمین دوران دیکتاتوری و اجرای عدالت در قبال آن‌ها همکاری کرد.
«مادران پلازا دو مایو» در آرژانتین در جریان سرکوبهای بی رحمانه دولت نظامی وقت، فعالیت خود را برای یافتن هرگونه نشانی از فرزندان ناپدید شده خود آغاز کردند و در طول 30 سال تلاش خستگی‌ناپذیر نه تنها به تجدید حیات جامعه مدنی کمک کردند بلکه یک گروه فعال حقوق بشری را با هدف برقراری عدالت و دموکراسی در آرژانتین تشکیل دادند
نزدیکی به کشورهای منطقه آمریکای لاتین
سیاست خارجی آرژانتین در منطقه آمریکای لاتین طی 35 سال گذشته دچار تغییراتی شده است.
برخی اتفاقات و اختلافاتی همچون جزایر مورد مناقشه «مالویناس» و دیکتاتوری نظامی این کشور این تغییرات را ایجاد کردند.
«کرشنر» پس از تصدی منصب ریاست جمهوری آرژانتین بر گسترش روابط دیپلماتیک این کشور با کشورهای حوزه آمریکای لاتین به خصوص ونزوئلا و برزیل متمرکز شد که البته در میان شکاف دولت این کشور با آمریکا روز به روز افزوده شد.
آرژانتین یکی از چهار کشوری است که نسبت به تاسیس سازمان منطقه‌ای «بازار مشترک کشورهای جنوب» (مرکوسور) اهتمام ورزید.
در دوران ریاست جمهوری «فرناندز» نیز سیاست همگرایی در منطقه و تقویت روابط آرژانتین با کشورهای حوزه آمریکای لاتین به قوت خود باقی ماند.
علاوه بر سازمان «مرکوسور»، «جامعه کشورهای آمریکای جنوبی» (اوناسور) نیز در راستای افزایش یکپارچگی کشورهای آمریکای جنوبی تشکیل شد و نشان دهنده اتحاد کشورهای سوسیالیست این منطقه نیز است.
انتهای پیام/
