چکیده مقاله:
مقدمه: حفظ نظم و امنیت جامعه از وظایف ذاتی ناجا بوده و البته آن به روش های مختلف قابل تحقق میباشد که یکی از آنها مدیریت طیف نوجوان جامعه میباشد. هدف این تحقیق ارائه الگوی تعاملی–ساختاری برای ناجا در برقراری نظم وامنیت با رویکرد پیشگیری از بزهکاری نوجوانان است. روش: این تحقیق از نظرنوع توصیفی- پیمایشی، از نظر هدف کاربردی واز نظر روش کمی است. جامعه آماری کارکنان دوایر مددکاری و مشاوره کلانتری های تهران میباشند که از این بین تعداد 87 نفر بهعنوان نمونه آماری بهصورت تصادفی انتخاب گردید. اطلاعات تحقیق به صورت کتابخانه ای ومیدانی(مصاحبه) و داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته از نوع طیف لیکرت 7 گزینهای که تایید روایی و پایایی آن صورت گرفته جمعآوری گردیده است. تجریه وتحلیل با استفاده از آزمونهای میانگین داده ها، فریدمن و بارعاملی صورت گرفته است. یافته ها: برای الگوی مورد نظر در بعد تعاملی سه مولفه و در بعد ساختاری چهار مولفه شناسایی گردید و مشخص شد که اولویت تاثیرگذاری مولفه های تعاملی بر پیشگیری از بزهکاری نوجوانان به ترتیب، تعامل با سازمانهای آموزش وپرورش و رسانه ملی سپس تعامل با نهادهای خانواده و بسیج و بالاخره تعامل با گروههای فعال فضای مجازی و گروه های همسالان حقیقی است در ضمن ترتیب تاثیرگذاری مولفه های ساختاری، پیچیدگی، تخصص گرایی، تمرکز و بالاخره رسمیت میباشد. نتیجه گیری: پلیس پیشگیری نوجوانان باید در ساختار خود فرایندهای اجرایی غیر ضرور را حذف و یا به حداقل برساند و از نیروی انسانی متخصص استفاده نماید و با این ساختار تعامل و مشارکت خود را با مدارس، رسانه ملی و خانواده ها بیشتر نموده و به نقش اطلاع رسانی و آموزش در محیط معمولی و فضای مجازی بپردازد.
کلیدواژگان: تعامل، ساختار، پیشگیری اجتماعی، نوجوانان، بزهکاری.
نویسندگان:
اکبر سلیمی ,عباس خورشیدی ,نوذر امین صارمی ,حسین ذوالفقاری
پژوهش نامه نظم و امنیت انتظامی - شماره 34, دوره دوم، تابستان 1395.