محمد عباسی کارگردان و بازیگر تئاتر که در بیست و ششمین جشنواره تئاتر فجر نیز نمایشی را با عنوان «نهفت» به صحنه برد، در گفتوگو با خبرنگار تئاتر فارس عنوان کرد: نمایش من در فجر درباره ارتباط یک اجراگر با یک مرغ زنده است، در این نمایش بازیگر تلاش دارد تمام استنباطهای محتملی را که تماشاگر درباره یک مرغ دارد، نفی کند.
وی در ادامه افزود: بنابراین این کار یک مونولوگ طولانی صد و اندی موردی از ترجمه «حضور یک مرغ» است، البته کار تعاملی نیست بلکه تماشاگر مانند این است که یک سخنرانی را اداره میکند.
عباسی با اشاره به اینکه به تالار مولوی برای اجرای این کار درخواست داده اما سالنها خالی نبوده است، گفت: ممکن هم هست اگر در تالار مولوی نتوانم به صحنه بروم کار را به سالن دیگری ببرم.
وی درباره شرایط تئاتر و دغدغههایی که دارد، گفت: وضعیت تئاتر متأسفانه خیلی بد است و البته خیلی محترمانه مطرح کردم اما به لحاظ کیفیت کارها خیلی ضعیف شده است و هنرمندان تئاتر همه درگیر کمیتگرایی شدهاند و کسی به کیفیت آثاری که در سالنها اجرا میرود بهایی نمیدهد.
عباسی در ادامه افزود: من فکر میکنم مشکل اصلی تئاتر ما خصوصی شدن تئاتر است، من صد در صد با تئاتر خصوصی مخالف هستم و به نظرم دولت وظیفه دارد به تئاتر یارانه بدهد، بدون یارانه ما نمیتوانیم زندگی کنیم، بدون آن که درگیر تئاتر تجاری شویم. کسانی که کار تجاری هم میکنند اگر یارانه دریافت کنند دیگر مجبور نیستند برای پول کار بیکیفیت بسازند و از مولفههای اجباری استفاده کنند.
وی با بیان اینکه اجاره سالن با شبی ۱۵ میلیون ریال دیگر جایی برای کار کیفی نمیگذارد، گفت: هرچه از کار شبانه در میآید، باید به سالندار داده شود. سالنداری الان جزء دایره لغات و مشاغل صنعت تئاتر شده است.
وی یادآور شد: کسانی که با کیفیت کار تئاتر میکنند این روزها یا باید خانه نشین شوند و یا راههای دیگری به جز تئاتر برای گذران زندگیشان پیدا کنند تا خود را نشان دهند. تئاتریها این روزها از چهرههای سینما زیاد استفاده میکنند یا استفاده از یک مدل خاص از پروپاگاندا دارند که باید از آنها برای موفق شدنشان استفاده کنند بنابراین اگر از سلبریتی در کارها استفاده نکنیم شکست میخوریم. مؤلفههای دیگری همچون آکروباسی و استفاده از حرکات و شوخیهای سبک و جنسی و ... همه باعث میشوند که فروش تضمین شوند بنابراین همه این ضربههای تئاتر از این است که دولت یا وزارت ارشاد با هر کسی که متولی تئاتر است از حمایت مالی تئاتر شانه خالی میکند و به همین دلیل تئاتر به این وضعیت افتاده است.
این بازیگر و کارگردان جوان اظهار داشت: به نظرم باید شرایط منسجم تر شود، تئاتریها حرفشان را بزنند و مسئولین هم توجه کنند، خود تئاتریها حرفهایشان را یکی کنند، ما در خودمان هزاردستگی داریم و هر کسی ساز خود را میزند، این مشکل باید رفع شود تا مسئولان هم پاسخگوباشند.
وی با اشاره به اینکه اوایل دولت قبلی همه از تئاتر خصوصی خوشحال بودند اما با قطع شدن یارانه ها دیگر هیچ شرایط خوبی پیش نیامد، توضیح داد: همه اوایل ساده لوحانه از این وضعیت خوشحال بودند اما هیچ بازنگری دیگری وجود نداشت و تئاتریها ماندند و حوضشان! تا اینکه هزینههایشان را جبران کنند. جبران این وضعیت تنها کمک دولت با یارانه است.
وی در پایان گفت: این همه الگوهای موفق دنیا نیاز ما را برای اینکه آزمون و خطا کنیم رفع میکند هیچ کشوری نیست که به طور کامل دولت تئاتر را رها کرده باشد و ما نیز نبایداینطور باشیم.
انتهای پیام/