عبودیت و بندگی خدا مدال افتخار حضرت عباس(ع) است

خبرگزاری فارس ـ حجت الاسلام حسین عبدالمحمدی: حضرت عباس(ع) از دلاورمردان عاشورا بودند. در زیارت ایشان ذکر شده السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ. یعنی سلام بر تو که بنده صالح خدا و مطیع خدا، رسول خدا(ص) و ائمه(ع) بودی.
عبودیت و بندگی خدا مدال افتخار حضرت عباس(ع) است. همه انبیا نیز مبعوث شدند تا بشر را به عبودیت و بندگی حضرت حق برسانند.

حضرت عباس(ع) علاوه بر فضائلی مانند رشادت، شجاعت، ایثار، گذشت و فداکاری ویژگی عبودیت و بندگی خدا را داشتند. اگر کسی به عبودیت دست پیدا کند می‌تواند کار خدایی کند. حضرت عباس(ع) بر همین اساس می‌توانستند از خود کرامات بزرگ نشان دهند.

قمر بنی هاشم(ع) در این زیارت به عنوان بنده مطیع خداوند یاد شده بنابراین مهمترین فضیلت حضرت عباس(ع) عبودیت است. در جامعه کبیره جمله‌ای در وصف ائمه اطهار(ع) وجود دارد که بندگان خداوند صاحب کرامت هستند زیرا مطیع محض فرمان الهی هستند و زندگی آنها بر اساس دستورات الهی اداره می‌شود.

نقطه عطف زندگی حضرت عباس(ع) این بود که شریعت و احکام الهی را به طور کامل عمل و بر اساس دین زندگی می‌کردند.

در عهدنامه مالک اشتر ذکر شده که ای مالک مطیع دستورات الهی باش که هیچ کس رستگار نشد مگر اینکه به احکام عمل کرد و هیچ کس بدبخت نشد جز اینکه فرامین الهی را ترک کرد.

هر کس به هر میزانی در عبودیت و بندگی حضرت حق کامیاب باشد به همان میزان در بارگاه الهی ارزشمندتر و کرامت بیشتری دارد. برخی اوقات انسان‌ها به مرتبه‌ای از عبودیت می‌رسند که زندگی آنها سراسر بندگی و اطاعت خدا و رسول خدا(ص) می‌شود که حضرت عباس(ع) نیز اینگونه بودند. باید در نظر داشت درجات بهشت بر اساس این عبودیت است.

 امام سجاد(ع) فرمودند برای عمویم عباس(ع) در بهشت مقام و مرتبه‌ای است که هیچ کس به آن دسترسی پیدا نمی‌کند و همه نسبت به آن غبطه می‌خورند.

انتهای پیام/78003*30