به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، بررسی‌ها نشان می‌دهد که از عمر این عصا 100 سال بیشتر نمی‌گذرد که به نماد نابینایان تبدیل شده و حتی15 اکتبر روز جهانی نابینایان، عصای سفید نام گرفته است. این عصا به صورت ابتدایی در سال 1921 توسط یک عکاس انگلیسی که دچار ضعف در بینایی بود اختراع شد و عصا را رنگ سفید زد تا شب‌ها مردم در دل تاریکی رنگ آن را تشخیص دهند. 10 سال بعد در فرانسه در یک نشست با حضوران وزیران 2 عصای سفید به صورت نمادین به نابینایان اهداء شد و سپس 5 هزار عصای سفید برای مردمانی که در جنگ جهانی اول نابینا شده بودند، ارسال شد. عصای سفید در جنگ جهانی دوم برای توان بخشی معلولین جنگ تغییراتی داده شد که از قابلیت تا شدن و کم حجم بودن برخوردار شد و به شکل عصایی که امروز می‌بینیم درآمد.
چراغی برای روشندلان
مدیر بهزیستی شهرستان شیراز ضمن گرامیداشت 23 مهرماه روز جهانی عصای سفید به خبرنگار فارس می‌گوید: تمام روشندلان و کم‌بینایان باید از فرصت‌های مطلوب برای برخورداری زندگی با مهارت و انگیزه کافی برخوردار شوند.
حمید آزرمی ادامه می‌دهد: در سال‌های گذشته با حمایت و مساعدت بی‌دریغ مدیرکل بهزیستی فارس بر ظرفیت‌ها و امکاناتی که در اختیار نابینایان استان قرار می‌گیرد، افزوده شد تا چراغی برای روشندلان و در اختیار داشتن امکانات بیشتر برای آنان فراهم شود.
وی از افتتاح زمین چمن آکادمی نابینایان شیراز ابراز خرسندی می‌کند و می‌گوید: این زمین، هدیه‌ای کوچک به تیم فوتبال نابینایان بود که سال گذشته با 350 میلیون تومان افتتاح شد و با همت خودشان جمع کثیری از اعضاء تیم ملی در رده‌های سنی مختلف از شیراز هستند که برای ما غرور آفرین است که شاهد برافراشته شدن پرچم مقدس ایران در سراسر کشورهای جهان باشیم.
فاطمه و رویاهای زیبا
با مراجعه‌ای که به مدرسه نابینایان کرده بودم با دختری بس مهربان، خوشحال و پرانرژی آشنا شدم که داستان زندگی و رویاهایش را برایم به تصویر کشید.
**چند سال داری و چطور نابینا شدی؟
15 ساله هستم و از سن 9 سالگی با ضعف در بینایی و افزایش فشار چشم رفته رفته بینایی خود را از دست دادم و عمل‌های جراحی متعدد نیز نتوانست جلوی پیشرفت این وضعیت را بگیرد.
**بعد از ایجاد این وضعیت دچار چه مشکلاتی شدی؟
چون از قبل توان دیدن داشتم مسلما تاریکی برایم سخت بود. حالا باید خط بریل یاد می‌گرفتم تا بتوانم ادامه تحصیل بدهم. خودم را نباختم با همان وضعیت بازی و کودکی کردم و بارها زمین خوردم اما باز هم از راه دیگر برای ادامه زندگی و شور و نشاط سعی مداوم در پیش گرفتم.
**امروز چه توانایی‌هایی داری؟
حس بویایی و لامسه من به شدت تقویت شد. وقتی چشم‌ها را ببندیم صداها انگار که بهتر شنیده می‌شوند. وزش باد در دل برگ‌ها برایم حالا معنای دیگر دارد. با خوب گوش دادن می‌توانم مسیر درست را برای حرکت در طول روز پیدا کنم و در خلوت خود گاه شعر در وصف طبیعت می‌سرایم و این استعدادی است که آن روزها نداشتم.
**نابینایی با چه مشکلاتی در جامعه همراه است؟
خیلی از مردم به نابینا کمک می‌کنند اما عده‌‌ای هم ترحم را با کمک اشتباه می‌گیرند و عده اندکی نیز متاسفانه برخورد خوبی با این افراد ندارند. حرکت در پیاده روها گاهی دشوار است چون مسطح نیستند و یک چاله و برآمدگی می‌تواند مشکل ایجاد کند.
**چه رویایی برای آینده داری؟
قصد دارم یک باغچه کوچک داشته باشم تا در آن کشاورزی کنم. به کاشت گل و گیاه علاقه زیادی دارم و می‌خواهم که با گذراندن دوره‌های تخصصی باغبانی این شغل را برای آینده انتخاب کنم.
گزارش از مریم شمالیان
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
