به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، ماجرا از آنجا آغاز شد که همین چند هفته قبل خبردار شدم تابلوی بلوار تعاون توسط شخص یا اشخاصی ربوده شده است، بلواری که کم حاشیه نداشت و ظاهرا چند ارگان خواستار نامگذاری آن به نام خود بودند که از جمله آن بنیاد شهید، اداره برق و... چند ارگان دیگر بود.
حساس شدم با خودرو یک دور شهر را چرخیدم، اسامی جدیدی در نامگذاریها به چشم میخورد که قابل تامل بود، البته یکی از شاخصترین آنها بلوار آیتالله هاشمی بود، بلواری که نامگذاری آن کم حاشیه نداشت، وقتی بهمنماه سال قبل مسیحالله معصومی شهردار زنجان پیشنهاد نامگذاری خیابانی به نام آیتالله هاشمی را به علت حضور خانواده آن مرحوم در زنجان داد.
شهردار زنجان آن موقع در این باره گفت: فردا قرار است، بزرگداشتی برای آیتالله هاشمی رفسنجانی برگزار شود و خانواده وی نیز به زنجان میآیند، پس با توجه به پیشنهاد مطروحه بهتر است، بحث نامگذاری خیابان را امروز بررسی کنیم.
مسیحالله معصومی پیشنهاد کرد: از تقاطع پلیس به سمت غرب و محور تازه احداث شده و محوری که از پادگان عبور می کند را به نام «هاشمی رفسنجانی» نامگذاری کنند که همین صحبت وی با واکنش اعضای شورای شهر زنجان مواجه شد.
حمیدرضا حمیدی، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر زنجان گفت: من از شهردار سؤال میکنم، چرا اگر من در کمیسیون نامگذاری عضویت دارم از بنده دعوت به عمل نیامده است و در جریان موضوع قرار نگرفتهام؟
رئیس کمیسیون حمل و نقل و ترافیک شورای اسلامی شهر زنجان نیز گفت: بنده به این موضوع اعتراض دارم، چرا شهردار میگوید، خانواده ایشان فردا به زنجان میآید و ما باید تا آن روز بحث را تصویب کنیم، اگر خانواده هاشمی میآیند، خوب بیایند، شما هم اگر بسیار تمایل به نامگذاری دارید، فردا تابلوی یکی از خیابانها را عوض کنید و به نام هاشمی رفسنجانی بزنید تا خانواده وی ببیند.
کاظم افشارچی گفت: اما در مورد نامگذاری خیابانها نیز بنده معتقدم ما باید بیاییم خیابانها به نام کسی بزنیم که قاطبه مردم وی را قبول کنند، مثلا شهید شهریاری.
وی گفت: چرا به بهانه اینکه در تهران خیابانی به اسم آیتالله هاشمی نامگذاری شده ما نیز این کار را بکنیم، شاید در تهران میخواهند، از بام بیفتند، پس ما نیز باید بیافتیم؟
عباس راشاد عضو دیگر شورای اسلامی شهر زنجان در پاسخ به سخنان رئیس شورای شهر گفت: کسی را به خاطر اینکه کنار پیامبر است تایید نمیکنند.
وی گفت: اگر تهران اشتباه کردند و خیابانی را نامگذاری کردند، ما چرا این اشتباه را تکرار کنیم؟
رحمان احمدی دیگر عضو شورای اسلامی شهر نیز گفت: نامگذاری خیابان به اسم آیتالله هاشمی رفسنجانی قطرهای از زحمات وی را برای انقلاب جبران نخواهد کرد و وی زحمات بسیاری را برای نظام و انقلاب کشیده است.
رئیس شورای اسلامی شهر زنجان در واکنش به سخنان افشارچی گفت: وای ما بر ما که در انقلاب به نقطهای رسیدهایم که هاشمی را که در زندان استخوان شکسته است را قبول نداریم و وی را سیاسی میخوانیم، در حالی که وی رئیسجمهور مملکت بوده است.
حالا پس از گذشت قریب به یک سال نصف بلوار ملاصدرا به نام آیتالله هاشمی رفسنجانی تغیر نام یافته است، نامگذاری که مشخص نیست طبق کدام مصوبه رخ داده است، البته نامگذاری که با واکنشهایی هم همراه بوده است!
اینکه چنین طرحی چقدر ضرورت و چقدر فوریت دارد، مدنظر این نوشته نیست، آنچه مورد توجه است، اشکالات موجود در این نامگذاری است، اینکه مصوبه نامگذاری این بلوار کی صادر شده است؟ یا اصلا اگر گرامیداشت آیتالله هاشمی بوده چرا یک معبر جدید نامگذاری نشده است و نیمی از بلواری که قبلا به نانم دیگری شناخته میشد به نام وی شده است؟ حتی اگر نگاه سیاسی هم به موضوع داشته باشیم آیا این موضوع دور از شان شخصی چون آیتالله هاشمی نیست که نصف بلوار به نام وی باشد؟ اشکال دیگر این است که بلوار شورا نامی جا افتاده بود و چرا شورا از خیابانهای جدید برای این نامگذاری استفاده نکرده است، آیا اعضای شورا فکر سردرگمی مردم را کردهاند؟
در مجموع سؤال اینجاست این تغییر نام با چه هدفی انجام شده است و یا سنخیت این دو شخصیت باهم چه بوده است که این اتفاق رخ داده است؟
موضوع دیگر اینکه طبق قانون نامگذاری خیابانها برای راحتی مردم باید یکپارچه باشد نه اینکه نصفی از آن به نامی و نصف دیگر به نام دیگری باشد، حال چه اتفاقی رخ داده است که درست دو سال پس از درگذشت آیتالله هاشمی و در دومین سالگرد وی بی و سر صدا نصف بلوار ملاصدرا به هاشمی تغییر نام یافته است.
مگر نه اینکه در همان زمان که این پیشنهاد از سوی شهردار زنجان مطرح شد، روال قانونی برای نامگذاری طی نشده بود، چون طبق قانون برای نامگذاری معبر و یا یک خیابان ابتدا باید اسامی در کمیته نامگذاری مطرح شده و پس از تصویب به جلسه رسمی شورای شهر بیاید؟ آیا حالا که این نامگذاری رخ داده است، پیشنهاد نامگذاری روال قانونی خود را طی کرده است؟ یا مشمول گذشت زمان شده است؟ آیا همه نامگذاریها اینطور بدون طی روال قانونی انجام شده است؟
البته منکر این نیستیم که مسؤولین برای نامگذاری اماکن و معابر شهری، باید مبانی اعتقادی مردم و اقتضائات فرهنگی و محلی را در نظر بگیرد اما اینکه هر کس از هر گوشه شهر، هر زمان احساس تکلیف کرد، سطل رنگ را دست بگیرد و خیابانها و میدانها را به سلیقه خود نامگذاری کند؛ قطعا تصرف در حقالناس و ترویج بیقانونی است.
انتهای پیام/73005/ق/گ