به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، قصه پُرغصه بیتوجهی به توانمندیهای بومی تمامی ندارد و هنرمند و دانشجو و صنعتگر و مبتکر نمیشناسد، طرحها و ایدهها و سرمایههای زیادی بهدلیل بروکراسیهای اداری یا سهلانگاری و گاهی هیچانگاری، سر از آنسوی مرزها یا در حالت خوشبینانه سر از استانها و شهرهای مختلف درمیآورند.
جای دوری نمیرویم در همین شهرستان بهشهر، طرح دانشبنیان در حوزه پسماند توسط یکی از جوانان مطرح شد اما بهدلیل بیتوجهی و عدم حمایت، به دیگر شهرستان استان رفت و بسیار مورد استقبال قرار گرفت، باوجود اینکه بهشهر در زمره شهرهایی است که بیشترین تحصیلکرده دانشگاهی را دارد اما به همان میزان نیز فارغالتحصیل بیکار دارد.
بگذریم، هنرمندان بهشهری نیز از آندسته تحصیلکردههایی هستند که کمتر مورد توجه قرار میگیرند یا به آنها توجهی نمیشود، میگویند اصلاً هنر و هنرمند در این آشفتهبازار چه گلی به سر مملکت خواهند زد؟ بهجای حمایت از آنها میتوانیم یک همایش 400 نفره برگزار و بهنام خودمان ثبت کنیم!
همین تفکرات مسموم است که هنرمندان ناچار میشوند برای عرضه و نمایش آثاری که ساعتها بلکه سالها برای آن وقت گذاشتهاند به مشقت بیفتند، در همین بهمنماه بود که جشنواره ملی عکس فلامینگو در بهشهر فراخوان شد اما جایی برای ارائه آثار وجود نداشت و سرانجام تصاویری که میتوانست حتی بخش کوچکی از تفکرات زیستمحیطی در جغرافیای یک کشور را تکان دهد، در یک مغازه به معرض نمایش گذاشته شد.
اخیراً نیز دو هنرمند هنرهای تجسمی(مریم موسیزاد و میترا کابلی) بهدلیل تجربه تلخی که از نمایشگاههای پیشین در بهشهر داشتند، آثار خود را از 27 بهمنماه تا دوم اسفندماه در بوستان گفتگو نگارستان شهر تهران به نمایش گذاشتند، اما چگونه؟
مریم موسیزاد به فارس میگوید: ما حمایت لازم را نداشتیم، برای چاپ عکسها اسپانسر میخواستیم، با توجه به برگزاری چهار نمایشگاه پیشین در بهشهر، اینبار نیز احساس کردیم کمک نمیکنند به همین دلیل از تهران کمک گرفتیم.
وی میافزاید: با حمایت مرکز ارتباطات و امور بینالملل شهرداری تهران و البته پس از صبوری 6 ماهه موفق به برپایی نمایشگاه شدیم و باوجود اینکه تبلیغات زیادی نشد اما مورد استقبال قرار گرفت، حضور محمدعلی بهمنی شاعر مشهور ایران و تعدادی از مسؤولان، دانشجویان و مردم عادی برای ما ارزشمند بود.
این هنرمند هنرهای تجسمی اظهار میدارد: مکان برپایی نمایشگاه، چاپ عکسها و همه کارهای مربوطه بهرایگان صورت گرفت، حتی خوابگاهی مربوط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در اختیارمان قرار گرفت و از این بابت از زحمات شهرداری تهران و همکاری وزارت ارشاد قدردانی میکنیم.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد که شهر هنرپرور و فرهنگیتاریخی بهشهر بتواند یک نگارخانه زیبا و درخور برای ارائه آثار هنرمندان داشته باشد و جایگاه اصلی خود را در بین سایر شهرهای استان بیابد.
به گزارش فارس، در شرق مازندران هیچ مکان استاندارد یا نگارخانه برای ارائه آثار هنرمندان هنرهای تجسمی وجود ندارد و از طرفی حمایت لازم و درخور صورت نمیگیرد، از اینرو هنرمندان بهسمت برپایی نمایشگاه در سایر شهرها یا استانها پناه میبرند که در این صورت، بهطور طبیعی حاصل تلاش فرزندان شهر اشرفالبلاد به نام سایر مناطق ثبت میشود.
اگرچه اقدام شهرداری تهران قابل احترام و شایسته تقدیر است اما تا کی هنرمندان بهشهر باید بهدنبال مکانی برای ارائه و عرضه آثار خود باشند؟ امید است مسؤولان مربوطه به خواسته مهم هنرمندان شهر فرهنگپرور بهشهر و نگارستان تاریخ و طبیعت مازندران، با راهاندازی یا ساخت نگارخانه پاسخ مثبت بدهند تا آنها بتوانند با طیب خاطر با زبان هنر در کاهش آشفتگیها و معضلات امروزی نقشآفرین باشند.
انتهای پیام/86001/ج