به گزارش خبرنگار تجسمی خبرگزاری فارس، نشست خبری پنجاه و هشتمین بینال (دوسالانه) ونیز با حضور هادی مظفری کمیسیونر ایران در پاویون جمهوری اسلامی در ونیز و سه هنرمند ایرانی حاضر در این رویداد، پیش از ظهر امروز (شنبه ۱۴ اردیبهشت) در تالار وحدت برگزار شد.
مظفری در ابتدای این نشست گفت: بینال ونیز مهمترین رویداد هنرهای تجسمی در جهان است. طی ۱۱۶ سال برگزاری این رویداد، ۸ دوره شرکت داشته‌ایم که ۲ دوره قبل از انقلاب و ۶ دوره بعد از انقلاب بوده است.
مدیر دفتر تجسمی ارشاد درباره ضرورت شرکت ایران در بینال ونیز تصریح کرد: زمانی که جهان با ما مهربان نیست و رهبران سیاسی برخی کشورهای جهان، آنگونه که شایسته ملت ما نیست، با ما سخن می‌گویند و راه رسیدن دارو و غذا را به کشور ما سخت می‌کنند، احساس کردیم در این بزنگاه سیاسی در بینال ونیز شرکت کنیم. ما در این دوره از صلح می‌گوییم، از هنر و امید به آینده.
وی ادامه داد: ما در شرایط عادی نیستیم و برای ارسال و بیمه آثار و قرارداد اجاره نمایشگاه، مشکلات زیادی داشتیم اما به لطف خدا و با تلاش همه، آن‌ها را پشت سر گذاشتیم تا با افتخار پرچم کشورمان را در این رویداد بین‌المللی بالا ببریم. از موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر که سازماندهی نمایشگاه را بر عهده داشته، تشکر می‌کنم.
مظفری درباره چگونگی انتخاب ۳ هنرمند ایرانی حاضر در این رویداد اظهار داشت: در ادوار گذشته، برای انتخاب هنرمندان روند خاصی طی نمی‌شد و بیشتر بر مبنای سلیقه بود. اما در این دوره، از شورایی با حضور ۳۰ مشاور که هنر معاصر را خوب می‌شناسند، استفاده کردیم و از آن‌ها خواستیم هر کدام ۳ نفر را معرفی کنند که جمع‌بندی امتیازها منجر به انتخاب آقایان رضا لواسانی و علی میرعظیمی و خانم سمیرا علیجانزاده شد. آن ۳۰ نفر هم ترجیح دادند نامشان ذکر نشود تا در جامعه هنری دلخوری پیش نیاید اما در جمعشان از اساتید دانشگاه تا مدیران گالری‌ها و مدیران آرتفرها و هنرمندان تراز اول کشور و هنرمندان ادوار قبلی حاضر در ونیز، در این فهرست بوده‌اند.
کمیسیونر ایران در دوسالانه ونیز افزود: بنابراین امسال کیوریتور نداریم، چون معمولا کیوریتور هنرمندان را انتخاب می‌کند اما ما به جای او از شورای انتخاب استفاده کردیم تا وظیفه کیوریتور را انجام دهند. تاکنون سندبالادستی برای انتخاب هنرمندان نداشتیم، می‌توانیم برای دوره‌های بعد به یک آیین‌نامه فکر کنیم.
* ۴ ملاک انتخاب هنرمندان
مدیرکل دفتر تجسمی وزارت ارشاد درباره ملاک‌های انتخاب هنرمندان برای اعزام به پنجاه و هشتمین دوسالانه ونیز اظهار داشت: ملاک نخست، زندگی هنرمندان داخل ایران بود. کما اینکه پیشنهادهای زیادی از هنرمندان ایرانی خارج از کشور داشتیم اما نپذیرفتیم. ملاک دوم حضور یک بانوی هنرمند در تیم ۳ نفره هنرمندان ایران بود تا به جهان بگوییم زنان هم در کنار مردان با جدیت هنر را دنبال می‌کنند.
وی ادامه داد: ملاک سوم توجه به شعار «ایران فقط تهران نیست» بود و حتما برایمان اهمیت داشت هنرمندی از خارج تهران انتخاب شود که آقای میرعظیمی از اصفهان انتخاب شد. ملاک چهارم اینکه هنرمندی انتخاب شود که زبان جهانی بتواند صحبت کند، یعنی هنرهایی میان رشته‌ای باشد.
مظفری درباره موقعیت پاویون ایران در این دوره از بینال ونیز گفت: غرفه ایران موقعیت ممتازی دارد و نزدیک میدان سن‌مارکو در اصلی‌ترین نقطه شهر است و همین امر باعث افزایش بازدیدکنندگان خواهد بود. مجموعاً ۲۸۰ متر فضای مسقف داریم که این سه اثر در آنجا به مدت ۶ ماه (تا آذرماه سال جاری) در آن به نمایش در می‌آید.
وی یادآور شد: فضای نمایشگاهی که کشورهای حاضر در ادوار بینال ونیز توانسته‌اند خریداری و از آن خود کنند، اکثراً در مناطق آرسناله و جیاردینی است. ایران حدود ۱۵ - ۱۶ سال قبل فضایی را انتخاب کرد و تا پای قرارداد خرید هم پیش رفت اما نهایی نشد.
* هزینه حضور ایران در ونیز نسبت به دور قبل نصف شده است
کمیسیونر ایران در دوسالانه ونیز درباره هزینه‌های حضور کشورمان در این رویداد بین‌المللی گفت: الان عدد مشخصی را نمی‌توان بیان کرد و باید دوره ۶ ماهه به تمام برسد تا بتوان عدد دقیقی گفت اما امسال برای صرفه‌جویی، هزینه‌ها به شدت مدیریت شده و به نصف دوره قبل رسیده است.
وی در بخش دیگری از این نشست گفت: در کنار هنرمندانی که به ونیز می‌روند، ۳۳ کتاب چاپ شده توسط موزه هنرهای معاصر ایران به کتابخانه ونیز اهدا می‌شود تا شناخت بیشتری از هنر و هنرمندان ایران به جهانیان ارایه شود.
مظفری درباره ترکیب تیم هنرمندان ایران در بینال ونیز گفت: هنر خانم علیجانزاده از گذشته می‌گویند، هنر آقای لواسانی از حال و امروز و شُکوه زندگی می‌گوید. آقای میرعظیمی هم با هنرش از فراگیری، آموزش و آینده می‌گوید. همه اینها مجموعه‌ای از زندگی را در پاویون ایران در ونیز می‌سازد.
مدیرکل دفتر تجسمی ارشاد درباره انتخاب حامی مالی ایران در دوسالانه ونیز گفت: در انتخاب اسپانسر، وسواس و دقت زیادی داشتیم و بانک آینده به دلیل سابقه‌ای که در برگزاری «موزه لوور در تهران» داشت، انتخاب شد.
* ۳ چیدمان بینارشته‌ای از ۳ هنرمند
رضا لواسانی هنرمند ۵۸ ساله تهرانی درباره چگونگی حضورش در بینال ونیز گفت: سال‌ها برای کاری که کرده‌ام، طراحی کرده‌ام و بیشترین تلاشم این است که بتوانم در تصاویرم، شعر و زبان فارسی را معرفی کنم. نام کارم «زندگی» است و در ابعاد ۱۷ متر با خمیر کاغذ کار شده؛ بخشی هم مربوط به بازیافت است. هر عنصر این کار، طی سال‌های سال شکل گرفته است اما نهایی شدن آن طی دو ـ سه ماه قبل صورت گرفت.
سمیرا علیخانزاده هنرمند ۵۲ ساله تهرانی هم درباره اثری که در ونیز ارائه می‌دهد، گفت: چیدمانی به نام «شبح صلب خاطره» را برای ونیز آماده کرده‌ام که عکس‌های قدیمی با چاپ دیجیتال روی توری است. ایده‌ای که ۲ سال قبل در گالری اثر هم ارائه دادم. اثرم دارای ۵ لته بوده که قرار است روی دیوار چهره‌های زنانی است که روی لباس‌هایی با جنس توری کشیده شده‌اند.
وی افزود: مرگ‌اندیشی و نیستی در کارهای من زیاد است و درباره افرادی کار می‌کنم که قبلا بوده‌اند و الان دیگر نیستند. تصاویر چاپ شده مانند شبح هایی هستند که خاطره شده‌اند.
علی میرعظیمی هنرمند ۳۵ ساله اصفهانی درباره جزئیات هنر خود گفت: سینما و نوشتار را دوست دارم و مدیوم هنرهای بصری‌ام، استعاره‌ای از پیش و پس سینما و نوشتار است. پروژه‌ام بلندمدت است که روی مفهومی سینمایی ـ ادبی کار می‌کند و «شات، ریور شات» است. ژان-لوک گدار (فیلمساز ۸۸ ساله فرانسوی) در فیلم «موزیک ما» روی مسأله بوسنی و فلسطین کار کرده و می‌گوید: حقیقت دو چهره دارد، شات و ریور شات.
وی ادامه داد: نام اثرم «شاهد آواز» است و در این چیدمان از کاغذ خام، آلومینیوم، شیشه، چوب، کاغذ، سلفون و... استفاده کرده‌ام و اندازه آن بسته به ابعاد دیواری دارد که در اختیارم قرار خواهد گرفت.
سام فرخی رئیس اداره بازارافزایی بانک آینده هم در این نشست گفت: مسئولیت اجتماعی بانک آینده، آموزش و سلامت است. نوع نگاه ما فاصله گرفتن از روال عادی و ساختارشکنی است. از آقای مظفری خواهش کردیم برای هر اتفاقی که برای هر چه بهتر دیده شدن حضور ایران در ونیز لازم است، ما را همراه بدانند.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
