به گزارش خبرگزاری فارس از بیرجند، منتظر تاکسی آنلاین هستم، راننده می‌رسد و سوار می‌شوم، در راه به سمت مقصد سر حرف باز می‌شود و از رکود مشاغل، صحبت می‌کنیم، او خیاط حرفه‌ای است که به دلیل رکود در این شغل برای امرار معاش فعلاً با حمل مسافر در سطح شهر درآمد خود را تأمین می‌کند، همین اتفاق باعث شد تا به سراغ تهیه گزارشی درباره صنف خیاطی و مشکلات شاغلین در این حرفه بروم.
عصر گرم و سوزان یکی از روزهای تیرماه به یکی از کارگاه‌های تولیدی می‌روم، این کارگاه حداقل 5 الی 6 کارگر را مشغول به کار کرده اما امنیت شغلی هر کارگر وابسته به وضعیت بازار و تعداد کاری است که به کارگاه تولیدی داده می‌شود، کارگاهی 100 متری در یک زیرزمین، سالن بزرگ این کارگاه به دو قسمت مجزا تقسیم شده و در قسمتی از سالن مردان و در قسمت دیگر زنان مشغول به کاراند.
مسؤول کارگاه پذیرایمان می‌شود تا از آغاز کارش بگوید و از روند کارآفرینی‌اش و البته از مشکلات بازار کار که این روزها امانش را بریده است، حدود ده سال است وارد این کار شده و برای رسیدن به موقعیتی این‌چنینی که برای 20 خانواده کار ایجاد کرده سختی‌های بسیاری را متحمل شده است.
می‌گوید: فعالیت کارگاه از صبح شروع می‌شود و تا پاسی از شب ادامه دارد، افراد به صورت سلسله‌وار و پشت سرهم کار می‌کنند به‌گونه‌ای که هر فرد یک بخش از لباس را آماده می‌کند.
اینجا چرخ‌ها نمی‌چرخند!
با لبخندی تلخ اشاره‌ای به چرخ‌های خیاطی در کارگاه می‌کند و می‌گوید: اوایل 14 چرخ خیاطی در کارگاه قرار دادم و هر 14 چرخ فعال و حدود 20 نفر در این کارگاه مشغول به کار بودند اما از سال گذشته به دلیل کسادی بازار و بدهی مجبور به تعدیل نیرو شده و از تعداد چرخ‌های موجود تنها سه چرخ فعال با هفت کارگر فعال است.
این تولیدکننده مطرح می‌کند: در سال گذشته به وسیله چک و حتی نسیه می‌توانستیم پارچه و مواد اولیه خود را تهیه کنیم اما متأسفانه این روزها فروش همه کالاها به شکل نقدی درآمده و ما توانایی تهیه آن را نداریم.
حسنی با اشاره به تأکیدات رهبری و شعار سال مبنی بر رونق تولید، می‌گوید: اگر مسؤولان به فکر تولید و رونق اشتغال باشند بدون شک ما را یاری و لااقل تسهیلاتی با سود اندک در اختیارمان قرار می‌دهند تا شرایطمان بهبود و کارگرانمان بیکار نشوند.
هفت‌خان رستم بانک‌ها برای دریافت تسهیلات
وی با تأکید بر اینکه برای چرخیدن چرخ‌های این کارگاه نیازمند تسهیلات و پول نقد هستیم، اعلام می‌کند: گر چه تسهیلاتی که در اختیارمان قرار می‌دهند با سود زیادی است، اما برای اخذ همین تسهیلات هم بانک‌ها تمایلی برای همکاری با ما نداشته و هفت‌خان رستم را پیش پای ما قرار می‌دهند و آنقدر ما را به یکدیگر پاس می‌دهند که از گرفتن تسهیلات منصرف می‌شویم.
به سمت یکی از کارگران این کارگاه می‌روم، در حالی که تکه‌های شلوار را به هم می‌دوزد از او می‌پرسم ماهی چقدر حقوق می‌گیری؟ بیمه هستی؟ پسر که از سر ناچاری به این حرفه روی آورده با ناراحتی می‌گوید: بیمه کجا بود؟ اگر اخراج نشویم به همین حقوق کم هم راضی هستیم.
احسان که فوق‌لیسانس رشته زمین‌شناسی داشته و هر روز از ساعت 8 صبح تا 14 و از 17 تا 21 شب در این کارگاه کار می‌کند به خبرنگار فارس می‌گوید: حساسیت و ظرافت کار خیاطی بسیار بالا است و هرگونه اشتباهی در پیاده کردن الگوی مورد نظر کل کار را به هم می‌ریزد.
وی توضیح می‌دهد: مشتری‌ها بسیار تأکید دارند پارچه آن‌ها به همان مدل و الگویی که می‌خواهند، دربیاید البته این کار برای یک خیاط حرفه‌ای کار دشواری نیست اما در هرصورت مشتری‌ها سلایق و علایق متنوع و متفاوت از هم دارند که نمی‌توان با بی‌توجهی از کنار آن گذشت.
خطرات شغلی؛ ضعف بینایی و مشکلات تنفسی
این کارگر با اشاره به سختی‌های شغل خیاطی، می‌افزاید: یک خیاط به مرور با مشکل ضعف بینایی و مشکل دید مواجه خواهد شد چراکه دقت در طرح و الگوی مدل کار و تمرکز چشم روی یک نقطه مشخص در طولانی مدت به چشم آسیب می‌زند.
یکی دیگر از کارگران این کارگاه دقت و تمیزکاری را از مؤلفه‌های شغل خیاطی ذکر می‌کند و می‌گوید: این شغل اضطراب‌های خاص خود را دارد و در برش زدن و دوخت پارچه‌های گران‌قیمت به‌مراتب بیشتر می‌شود.
وی خیاطی را از مشاغل سختی دانست که امروزه جوانان تمایل چندانی به اشتغال در آن ندارند و اعلام می‌کند: ورود پوشاک بی‌کیفیت و ارزان‌قیمت و مهم‌تر از همه افزایش سرسام‌آور قیمت پارچه از اصلی‌ترین دلایل کاهش میزان مشتریان و مراجعان به خیاطی است.
لزوم حمایت از حرفه خیاطی/ اقلامی که لحظه‌ای گران می‌شود
محمد با تأکید بر اینکه باید از خیاطی به‌عنوان یک شغل سنتی حمایت شود تا اعضای قدیمی و کهنه‌کار آن ناچار به ترک شغل خود نشوند، بیان می‌کند: اگر زمینه‌ای برای تهیه مواد اولیه و ابزار کار همچون چرخ‌خیاطی، نخ و غیره ایجاد شود، اعضا می‌توانند در رکود بازار کار، بیشتر دوام بیاورند.
به سراغ یکی دیگر از تولیدکنندگان قدیمی و باتجربه در شهر بیرجند می‌روم، او هم که مانند دیگر هم‌صنفان خود دل پری از شرایط و رکود حاکم بر بازار دارد، می‌گوید: از زمانی که دولت به مواد اولیه وارداتی ارز دولتی اختصاص داد، تغییری در بازار ما رخ نداده و همچنان کمبود مواد اولیه برای تولید پوشاک در بازار وجود دارد.
کاووسی از نوسانات نرخ دلار گلایه‌مند است و می‌گوید: با تغییر نرخ دلار، قیمت اقلام مورد نیاز تولید افزایش بسیاری یافته به نحوی که دوک نخ سه تا پنج هزار تومانی به 15 تا 20 هزار تومان و یک متر لایه 35 هزار تومانی به بالای 50 هزار تومان رسیده است.
وی با بیان اینکه قیمت پارچه و مواد اولیه چندین برابر شده واز طرفی هم خریدها نقدی شده اما با این حال هیچگونه حمایتی از تولیدکنندگان نمی‌شود، بیان می‌کند: علاوه بر مشکلاتی مانند تهیه مواد اولیه، گرانی پارچه و خرج کار، مشکلاتی مانند مالیات و گرانی بیمه نیز از دیگر معضلاتی است که تولیدی‌ها با آن مواجه‌اند.
تسهیلات گران بانکی و پر کردن جیب بانک‌ها/ کارگران را دریابید
این تولیدکننده با تأکید بر اینکه ما به دنبال وام‌های کم‌بهره و تسهیلات آسان هستیم، ابراز می‌کند: در حال حاضر بانک‌ها با هزاران بهانه و سخت‌گیری وام با بهره 18 درصد در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌دهند که اصلا به صرفه نیست، زیرا هر آنچه یک تولیدکننده به دست می‌آورد را باید در جیب بانک‌ها بریزد.
به سراغ یکی از کارگران تولیدی پوشاک که حدود 13 سال در یکی از کارگاه‌های تولیدی کار کرده و این روزها از کار بیکار و خانه‌نشین شده رفته و پای دردودل‌های این جوان نشستیم، رضا ربیعی می‌گوید: از سال 1385 در یک تولیدی لباس به مشغول به کار بودم و از این راه مخارج خانواده را تأمین می‌کردم.
رضا با بیان اینکه متأسفانه از فروردین‌ماه امسال با تعطیلی کارگاه من و شش همکار دیگرم از کار بیکار شدیم، می‌افزاید: در این کارگاه انواع لباس‌ها دوخته می‌شد که با افزایش سرسام‌آور قیمت انواع پارچه و مواد اولیه گران صاحبان این تولیدی توان خرید پارچه و مواد اولیه را نداشته و با کم شدن تولید و سود حاصل از آن تصمیم به جمع کردن کارگاه گرفتند.
وی با بیان اینکه به دلیل نداشتن سرمایه و البته افزایش چمشگیر قیمت چرخ خیاطی و مواد اولیه توان خرید مواد اولیه را ندارم که بتوانم این حرفه را در منزل ادامه دهم، افزود: مسؤولان باید به این قشر هم توجه و حداقل تسهیلاتی را به صاحبان تولیدی بدهند تا به کمک آن بتوانند هزینه تولید و کارگران را بدهند و ما از کار بیکار نشویم.
تعطیلی 8 کارگاه تولیدی در سه ماهه امسال
علی حصاری رئیس اتحادیه خیاطان بیرجند در گفت‌وگو با فارس از فعالیت 438 کارگاه خرد خیاطی در بیرجند خبر داد و با بیان اینکه از این تعداد 85 کارگاه تولیدی سری‌دوز هستند، گفت: در سه ماه نخست امسال هشت کارگاه تولیدی در تعطیل و 60 درصد کارگاه‌ها با تعدیل نیرو مواجه شدند.
وی مهم‌ترین علت تعطیلی و تعدیل نیروی کارگاه‌های تولیدی بیرجند را سیاست نادرست آموزش و پرورش استان عنوان کرد و توضیح داد: سال گذشته کارگاه‌های تولیدی شهر، دوخت لباس مدارس را انجام می‌دادند که امسال سیاسنت نادرست این ارگان سبب تعطیلی برخی کارگاه‌های تولیدی شده است.
رئیس اتحادیه خیاطان بیرجند با اشاره به اینکه خیاطانی هستند که امورشان فقط با تولید لباس مدارس می‌گذرد، یادآور شد: از 85 کارگاه در آستانه تعطیلی حداقل 400 خانواده ارتزاق می‌کنند که حداقل 250 خانواده زنان بدسرپرست و بی‌سرپرست و محروم هستند که عملاً با این اقدام این نهاد، بحث تولید استان فلج می‌شود.
تسهیلات 18 درصدی دردی دوا نمی‌کند
حصاری اشاره‌ای هم به تسهیلات کرد و گفت: از مشکلات ما کمبود نقدینگی است و تسهیلات ارزان قیمت به دست تولیدکننده نمی‌رسد و در همین راستا اعلام کردند برای دریافت تسهیلات رونق تولید در سامانه بهین‌یاب ثبت‌نام کنید که رقم تسهیلات از 10 میلیون تا 100 میلیون است.
وی با اشاره به سود بالای این تسهیلات، بیان داشت: طی مراجعه‌ای که تولیدکنندگان به بانک‌های عامل داشتند اعلام شده تسهیلات 18 درصد با بازپرداخت یک ساله، جای بسی تأمل دارد که تسهیلات 18درصدی چه دردی از تولید دوا می‌کند؟ ما را ممنون خود می‌کنند که تسهیلات می‌دهند؟ این بیشتر شبیه یک شوخی تلخ است؟
مشکلات بیمه‌ای و تهیه مواد اولیه
رئیس اتحادیه خیاطان بیرجند در خصوص اقلام مصرفی صنف خیاطان، عنوان کرد: در استان‌های دیگر بحث تأمین اقلام را انجام می‌دهند که متأسفانه این مهم در استان ما وجود ندارد، حمایت تنها به دادن تسهیلات 18 درصد نیست بلکه می‌توان اقلام این صنف را به قیمت مناسب‌تری به دستشان رساند.
حصاری به دردسرهای بیمه‌ای و افزایش حق بیمه اشاره و مطرح کرد: حقوق کارگر 36 درصد افزایش یافته ولی در کنار این خدمات تأمین اجتماعی فرقی نکرده و 36.5 درصد حق بیمه کارگر افزایش پیدا کرده است.
وی با اشاره به اینکه کارفرمایی که کارگاهی را اداره می‌کند باید حق بیمه را آزاد بپردازد، اضافه کرد: کارفرما باید برای بیمه خود ماهانه بیش از 500 هزار تومان حق بیمه بپردازد که به دلیل عدم توان مالی از بیمه منصرف می‌شود.
و اما...
تولیدکنندگان، مهم‌ترین رکن اقتصادی یک استان هستند که اگر پایه‌هایشان سست شود بدون شک عوارض جبران‌ناپذیری گریبان‌گیر جامعه می‌شود و از طرفی هم بیکاری کارگران موجب عارضه‌های خطرناک اجتماعی می‌شود.
رونق تولید داخلی شرط اساسی برای خروج از رکود و بهبود هرچه بیشتر چرخه اقتصادی کشور است پس وقت آن است که مسؤولان و مقامات استانی به کمک تولیدکنندگان بیایند و با اعطای تسهیلاتی آسان به آن‌ها، چرخه‌های تولید و اشتغال را بچرخانند.
تحقق رونق تولید نیازمند حمایت‌های مردمی و برنامه‌ریزی مسؤولان است که با توجه به اینکه در تحریم و جنگ نابرابر اقتصادی قرار داریم تنها توجه به رونق تولید و حمایت از شعار سال(رونق تولید) بر مبنای اقتصاد مقاومتی می‌تواند ما را از این بن‌بست‌ها خارج کند.
انتهای پیام/69039/ج/ر
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
