به گزارش خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، به اعتقاد بسیاری لرستان قطب ورزش هاکی کشور است، اما با این اجود متاسفانه توجه چندانی به این ورزش نشده است. عدم وجود اسپانسر و نبود حمایت‌های لازم از سوی مسوولان ورزشی و غیر ورزشی همواره موجبات گلایه و نارضایتی ورزشکاران این رشته را به همراه داشته است.
بهداد بیرانوند کاپیتان تیم ملی هاکی داخل سالن کشورمان است که در مسابقات مختلف همراه با تیم ملی مقام‌های زیادی را کسب کرده که از جمله می‌توان به مقام سوم جهانی 2018 برلین، مقام چهارمی 2015 آلمان، هفت سال قهرمانی آسیا و کسب عنوان‌های قهرمانی در تورنمنت‌های بین المللی روسیه، کرواسی و چک اشاره کرد؛ همچنین حضور در ده دوره لیگ برتر و کسب شش دوره قهرمانی و سه دوره نایب قهرمانی نیز از دیگر عنوان‌های بیرانوند است.
این عضو تیم ملی هاکی داخل سالن که متولد خرم‌آباد و 33 ساله است مانند بسیاری از دیگر ورزشکاران لرستان از وضع ورزش استان گلایه‌مند است و می‌گوید: می‌توانم بگویم ورزش لرستان در حال نابودی است، واقعیتی که شاید به مذاق برخی خوش نیاید.
بیرانوند در مسابقات جام ملت‌های آسیا به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد. به همین بهانه با وی گفت‌وگوی کوتاهی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
از ورودتان به عرصه ورزش بگویید.
زمانی که 7 یا 8 ساله بودیم از محله پشت بازار خرم‌آباد به شهدا نقل مکان کردیم، بسیاری از جوانان و نوجوانان کوچه اسفند یک شهدا هاکی بازی می‌کردند و همین باعث شد به این رشته گرایش پیدا کنم.
سال 78 در مسابقات نوجوانان که به میزبانی خرم‌آباد برگزار شد شرکت کردم و به عنوان تکنیکی‌ترین بازیکن انتخاب شدم، همین موضوع انگیزه‌ام را بیشتر کرد و موجب شد به طور حرفه‌ای هاکی را دنبال کنم.
چه زمانی به تیم ملی دعوت شدید؟
سال 78 به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم اما به دلیل کوچک بودن جثه در دوره اول خط خوردم و پس از آن مجدد دعوت شدم، از سال 83 تاکنون نیز عضو تیم ملی بزرگسالان هستم.
وضع ورزش خرم‌آباد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
شهرستان خرم‌آباد نه اسپانسر دارد نه حامی بنابراین ورزشکاران ناچار هستند به دیگر شهر و استان‌ها مهاجرت کنند، خود من نیز 12 یا 13 سال در خارج استان و در باشگاه‌های دیگر بازی کردم، تنها دو سال در تیم خرم‌آباد بودم.
علت موفقیت خودتان را در چه چیز می‌بینید؟
پشتکار را مهمترین دلیل موفقیت خود در این عرصه می‌دانم به نظر من پشتکار از استعداد نیز مهمتر است.
به نظر می‌رسد هاکی در خرم‌آباد از شرایط مطلوبی برخوردار است؟
بله، هاکی در لرستان به خصوص خرم‌آباد از ظرفیت بسیار خوبی برخوردار است، از 12 نفر عضو تیم ملی سه نفر از آن‌ها اهل خرم‌آباد است و می‌توانم بگویم چارچوب تیم ملی هاکی را بچه‌های خرم‌آباد تشکیل می‌دهد، البته هاکی در دیگر شهرستان‌های استان خیلی فعال نیست.
سطح مربیان هاکی در خرم‌آباد چگونه است؟
هاکی خرم‌آباد مربیان خیلی خوبی دارد، از تاثیر گذارترین آن‌ها و کسی که بازیکنان زیادی را در این رشته تربیت کرد «سید یدالله قیاسیان» است، وی استعداد یابی و تلاش زیادی را برای پیشرفت این رشته ورزشی انجام داد. از دیگر مربیان مطرح خرم‌آباد نیز می‌توان به آقای عباسی کاپیتان تیم ملی، موسوی مربی تیم ملی نوجوانان و بهرامی اشاره کرد.
به مشکلات ورزش استان و از جمله هاکی اشاره می‌کنید؟
واقعیت را بگویم ورزش در لرستان درحال نابودی است، هرچند شاید خیلی از این صحبت من خوششان نیاید، این شرایط سبب شده ورزشکاران مطرح در استان نمانند و مهاجرت کنند زیرا نه پشتوانه مالی دارند و نه شغل مناسبی دارند.
در مورد ورزش هاکی نیز باید بگویم به لحاظ زیرساخت ضعیف هستند، حتی یک سالن اختصاصی برای تمرین بازیکنان تیم ملی یا باشگاهی وجود ندارد، خرم‌آباد از داشتن یک خانه هاکی نیز محروم است امکانات نیز که مناسب نیست.
مسوولان از ورزشکاران و قهرمانان ملی حمایتی انجام می‌دهند؟
واقعیت را بگویم در مقایسه با دیگر استان‌ها اصلا قابل قبول نیست، در برخی شهرها مسوولان مسکن مهر را برای ورزشکاران تهیه کرده، حتی قهرمانان ورزشی را نیز در ادارات مختلف جذب کرده‌اند، اما در استان لرستان اینطور نیست و تنها به یک تشکر خشک و خالی اکتفا می‌کنند.
موضوع دیگر اینکه ارتباط مسوولان ورزشی استان با ورزشکاران و قهرمانان ورزشی اندک است، خیلی‌ها ما را نمی‌شناسند؛ یادم هست من در جام جهانی به عنوان نفر سوم گلزنان انتخاب شدم اما مسوولان اطلاعی نداشتند.
البته در مورد جذب ورزشکاران خوب است به این نکته نیز اشاره کنم، مدیرعامل شرکت گاز لرستان و یونس کرمی که در حوزه بازرسی این شرکت مشغول هستند من و آقای بهرامی را در شرکت گازجذب کرده‌اند زیرا خودشان ورزشی هستند، امیدوارم دیگر مسوولان نیز در این زمینه همت به خرج دهند زیرا جذب ورزشکارانی که به لحاظ مالی تامین نیستند و تمام وقت خود را در اردوها و تمرین می‌گذرانند تا افتخاری برای استان و کشور خود کسب کنند از حج هم ثواب بیشتری دارد.
سخن آخر
یکی از آرزوهای من این است که هاکی به سمت حرفه‌ای رفتن واقعی پیش برود، تمرینات این رشته در حال حاضر حرفه‌ای است اما به لحاظ مالی و درآمدی حرفه‌ای نیست، زمانی که خانواده‌ها می‌بینند جایگاه ورزشکاران ملی هاکی مطلوب نیست تمایلی از خود نشان نمی‌دهند برای اینکه فرزندانشان در رشته هاکی فعالیت داشته باشند.
انتهای پیام/
گفت وگو از نسرین صفربیرانوند
