روح الله ایزدخواه کارشناس سیاستگذاری و منتخب مردم تهران در مجلس یازدهم در گفت‌و‌گو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس ضمن نقد طرح های افزایش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، درباره برخی اقدامات انجام شده در منطقه آزاد اروند گفت: منطقه آزاد اروند باید مبتنی بر مزیت منطقه شکل می‌گرفت و بعد رشد می‌کرد، مزیت منطقهای چیزی است که برای نیروهای محلی شغل ایجاد می کند، در نتیجه اگر پروژه‌ای برای نیروهای غیر بومی شغل ایجاد کرد، آن پروژه مزیت منطقهای محسوب نمی‌شود.
وی ادامه داد: متاسفانه یکی برنامه‌هایی که برای منطقه آزاد اروند در نظر گرفته شده بود، فروش اراضی آبادان و خرمشهر به ثروتمندان سایر مناطق کشور بود تا آن‌ها زمین را بخرند و بعد در آن ویلا بسازند و این را صراحتا آقای ترکان، دبیر وقت مناطق آزاد کشور اعلام کرد.
*نهایت اشتغال آقایان برای مردم آبادان و خرمشهر باغبانی بود
ایزدخواه خاطر نشان کرد: آقای ترکان ادعا می‌کرد که مردم بومی از کنار سرمایه‌گذاری ثروتمندان در ویلا سازی، بهره مند می‌شوند، البته فکر می‌کنم منظورشان از بهره مند شدن، گماشته شدن مردم بومی به شغل‌های دربانی و باغبانی بود. ایده‌ای که برای منطقه آزاد اروند بیان شد همان چیزی بود که قبلا در عسلویه و مناطق شمالی کشور پیاده شده بود و آن ایده خرید اراضی مردم با قیمت‌های جذاب بود که این امر نتیجه‌ای جز مهاجرت مردم بومی به شهرهای بزرگ به همراه نداشت.
وی اضافه کرد: به طور مشخص در شمال کشور، اراضی کشاورزی با قیمت خوب از کشاورز خریده شد و بعد در آن ویلا سازی صورت گرفت و در نهایت کشور به پاتقی برای سرمایه‌دارها تبدیل شد.
*ویلا سازی در زمین‌های تولیدی سوداگری محسوب می‌شود
این کارشناس سیاستگذاری گفت: همچنین در منطقه عسلویه در استان بوشهر، عده‌ای که قبل از احداث پتروشیمی‌ها از رانت اطلاعاتی بهره مند بودند، زمین‌های آن منطقه را با قیمت‌های جذاب از بومی‌ها خریدند و بعد چند برابر به پتروشیمی‌ها فروختند. نتیجه این کار این بود که فرد بومی که زمین‌های خود را فروخته بود به تهران می‌آمد و مغازه‌ای می‌خرید و احساس رفاه می‌کرد، غافل از این که از محل زندگی خود آواره شده بود و سود اصلی را هم سود جویان به جیب زده بودند.
ایزدخواه افزود: وقتی زمینی که باید شغل و درآمد ایجاد کند و باعث رونق تولید شود را به ویلا تبدیل می‌کنیم تا عده‌ای مصرف زده ازآن استفاده بکنند، نام آن دیگر اقتصاد تولیدی نیست بلکه اقتصاد سوداگری است.
*پروژه‌های بزرگ صنعتی باید در ارتباط با توسعه منطقهای تعریف شوند
منتخب مردم تهران در مجلس یازدهم خاطر نشان کرد: به عبارتی می‌توان گفت که مشکل اصلی اقتصاد خوزستان و بلکه ایران، تفکر تکنوکراتیک است؛ این تفکر مزیت منطقهای و زنجیره تولید را متوجه نمی‌شود برای همین هم صرفا بر اقدامات پروژه‌ای تکیه می‌کند. پروژه ای که برای نیروهای خارج از استان شغل ایجاد می‌کند که مزیت منطقهای یک استان نیست و این همان اتفاقی است که برای ماهشهر به عنوان قطب پتروشیمی کشور افتاد.
وی اضافه کرد: نیروهای متخصص پتروشیمی‌های ماهشهر را از خارج از استان خوزستان استخدام کردند و نتیجه این شد که هم شهر گران و آلوده شد و هم نیروهای بومی به مشاغل سطح بالا نرسیدند و در حد راننده و دربان به کار گرفته شدند.
ایزدخواه اضافه کرد: وقتی احداث یک مجموعه صنعتی مثل پتروشیمی های ماهشهر 5 تا 10 سال زمان می‌برد یعنی فرصت کافی وجود دارد تا با تاسیس دانشکده‌ها و آموزشکده‌ها، مردم بومی را برای کار در این مجموعه‌های صنعتی توانمند کرد. اگر قرار است یک صنعت خاصی مثل صنعت نفت در منطقهای توسعه پیدا کند باید در ارتباط با توسعه منطقهای تعریف شود و گرنه اقتصاد منطقهای را تخریب می‌کند و این همان نکته‌ای است که تکنوکرات‌ها به آن توجه نمی‌کنند.
*ثروت‌های محلی به جای دولت و پیمانکار باید به خود مردم واگذار شود
منتخب مردم تهران در مجلس یازدهم در پایان گفت: بهترین کار این است که خود مردم محلی مالک ثروت‌های هر منطقه بشوند و به جای این که فرصت‌ها به دولت یا پیمانکاری واگذار شود، عامه مردم ذی نفع اصلی فرصت‌های اقتصادی باشند و اگر به این شکل عمل شود، ضمانت اجرای طرح‌ها هم به حداکثر می‌رسد. برای این کار باید مزیت‌های منطقهای احصا شود و در طول ساخت یا اجرا پروژه هم برای مردم محلی فرصت‌های مستقیم آموزشی تدارک دید یا با واگذاری بخشی از پروژه به متخصصین زمینه آموزش غیر مستقیم را فراهم کرد.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
