به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، جابر خرم‌نیا در یادداشتی نوشت:
تقریباً از سال نودوپنج و با پیشنهاد برخی از دوستانم، مطالعات پراکنده و جسته گریخته‌ای را آغاز کردیم برای فهم موضوع «بازساخت رسانه» که ذهن ما را درگیر کرده بود و البته هنوز هم درگیر کرده است. یکی از موضوعات مهم بازساخت رسانه‌های مکتوب و یادگاران سده هجدهم بودکه همچنان در تمام دنیا مشغول فعالیت بودند. رسانه‌ها باید خود را با تغییرات عصر جدید رسانه‌ای تغییر می‌دادند که در بسیاری از کشورها تغییرات خیلی زود اتفاق افتاد و غول‌های روزنامه‌ای دنیا خودشان را با تغییراتی بنیادین همچنان به‌عنوان روزنامه حفظ کردند.
اما در ایران وقوع تغییر برای بسیاری از رسانه‌ها سخت بوده و هست. این موضوع شاید به نبود آموزش پذیری برای آشنایی با سبک‌های نوین خبرنویسی و فعالیت‌رسانه‌ای، بی‌تمایلی مدیران رسانه‌ای برای تغییر رویه و مواردی از این قبیل بازگردد. قانون هم در همین باره عقب ماند و همچنان برای آگهی‌های مثل ثبتی و قضایی و مناقصات و مزایده‌ها و حتی مفهوم جراید کثیرالانتشار منحصر بودند در رسانه‌های مکتوبی که نه تیراژ گذشته را داشتند و نه رونقی روی دکه‌ها.
رسانه‌های مکتوب البته هنوز هم اقبال دارند، هنوز هم جذابیت و ویژگی‌های خاص خود را دارند اما تغییرات کاربردی و تغییرات در روش رسانه‌ای آن‌ها ضروری است. شیوع بیماری کرونا، به سادگی همانند سایر صنوف رسانه‌های مکتوب را هم تعطیل و خبرنگاران این قشر را بیکار کرد.
اما همیشه می‌توان از دل تهدید، فرصت‌ها را هم بیرون کشید. بسیاری از کسب و کارها تمام توان خود را برای استفاده از ظرفیت فضای مجازی یا خلاقیت‌های نو برای ادامه حیات در دوره کرونا به کار گرفتند. شاید بسیاری از مسائلی که انتظار می‌رفت در شعار ایجاد دولت الکترونیک برای مردم ساده و امکان پذیر باشد اما انجام نمی‌شد، با شیوع کرونا، در کوتاه‌ترین زمان به بسترهای الکترونیکی منتقل شد. حتی احراز هویت حضوری افراد و کپی برابر اصل کردن مدارک برای برخی کارهای مهم مثل سامانهٔ سهامداری هم به ارسال سلفی و خواندن متن تبدیل شد.
در چنین شرایطی انتظار می‌رفت، رسانه‌های مکتوب هم به سرعت بتوانند خود را با شرایط پیش آمده وفق بدهند. چرا که بدون شک دنیای پس از کرونا هم دنیای متفاوتی خواهد بود و نیاز به همین تغییرات سریع و متناسب با زمان دارد.
در دوماه گذشته، درگیر پیگیری مشکلات رسانه‌ها به ویژه مکتوب و خبرنگاران هم صنف خودم در استان قزوین بودم. مطالبات به حقی که این صنف برای دریافت کمک، درست مانند صنوف دیگر دارند تا بتوانند دوباره سرپا شوند. اما دقت کنیم که این سرپا شدن، این دوباره ایستادن هرگز نمی‌تواند به شکل قبل و سنتی باشد. رسانه‌های مکتوب امروز باید دنبال راهکارهای نوین و خلاق برای ادامه فعالیت مؤثر خود باشند.
روزنامه‌های مجازی و اپ‌هایی که به مردم و به علاقه‌مندان به روزنامه‌خواندن اجازه می‌دهد به ساده‌ترین شکل در گوشی و تبلت خود روزنامه ورق بزنند، ساده‌ترین و دم‌دستی‌ترین پیشنهاد برای آغاز تغییر است. تبدیل روزنامه‌ها به منبع روایتگری و تحلیل رویدادها، شرکت روزنامه و رسانه مکتوب در مسابقه خبری و رویدادی در بستر شبکه‌های اجتماعی(و نه صرفاً پیام‌رسان‌های محدود) و بدون شک خلاقیت‌های بزرگ‌تری که با فکر و اندیشه بروز خواهد کرد. برای تغییر و ادامه کار حتماً باید محدودیت دیدگاه را برداشت، خوب اندیشید و از تجربه‌ها بهره گرفت.
رسانه‌های ما امروز، در کنار مطالبات خود برای عبور از بحران و انتظاراتی که دارند، باید دیدگاه خود را برای ادامه کار و روش کار تغییر دهند. باید از این تهدید کرونا یک فرصت ساخت و خود را برای دنیایی که بی‌ترمز به سمت عصر شبیه‌سازها پیش می‌رود آماده کرد. بیایید به این فکر کنیم که چه‌کار می‌شود کرد. بخاطر روزنامه‌خوان‌ها و بخاطر مخاطبان‌تان تغییر کنید.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
