تفاوت وفاداری به برندها بین نسل جوان و نسل های قدیمی تر

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: جنگ های بین نسلی در شبکه های اجتماعی با شدت هر چه تمام تر در جریان است، به خصوص بعد از یادداشت «بسیار خوب، نسل پس از جنگ جهانی دوم!» که موجب انتشار عناوین خبری مختلفی در سراسر جهان گردید. اما کشمکش آشکار بین نسل های قدیمی تر و جوان تر آمریکاییان، تنها جدال بر سر امتیازات فرهنگی نیست. این جدال در بازارهای مصرفی نیز جریان دارد.
گزارش های اخیر منتشر شده در بیزینس اینسایدر گوشه هایی از این  جنگ بر سر تصاحب بازار را روشن می کند و یافته های نظر سنجی های اخیر را در این باره که نسل های جوان تر و قدیمی تر وقتی پای اعتماد به برندهای پیش می آید با یکدیگر در جدالند، بیشتر توضیح می دهد.
اگرچه شاید در نگاه اول این یافته شبیه هر ادعای دیگر درمورد تفاوت بین نسل ها به نظر آید، اما یافته های مربوط به اینکه مشتریان هر یک از برندهای خاص چه کسانی هستند نیز می تواند اطلاعاتی در اختیار ما قرار دهد. این اطلاعات برای بازار، اطلاعاتی طلایی به شمار می رود و می تواند نحوه تعامل برندها با مخاطبان بالقوه شان را شکل دهد. بعلاوه اطلاعات مهمی را در این باره به دست می دهد که مشتریان چگونه نسبت به سیاست ها واکنش نشان می دهند و زمانی که پای مصرف کنندگانی به میان می آید که آمادگی و تمایل خرج کردن پولشان را دارند، چه واکنشی در قبال حریم خصوصی و دیگر مسائلی دارند که از نظر سیاسی واجد اهمیت است.

برندهای دولتی دربرابر بازار خصوصی
شرکت های فناوری اغلب با مسائل مربوط به حریم خصوصی سر و کار دارند. کارآفرینی های مورد حمایت دولت نظیر سرویس خدمات پستی آمریکا نیز به همین ترتیب عمل می کنند.
هر دوی این کسب و کارها سهم خود را از  رسوایی های مربوط به حریم خصوصی دارند که بخشی از آن به نحوه برخورد این شرکت ها با اموال خصوصی ما، چه در اینترنت قرار داشته باشند و چه در یک پاکت واقعی برمی گردد. تفاوت بین این دو بخش در نحوه واکنش نشان دادن (یا ندادن) آنها به انتقادها به منظور ایجاد آرامش خیال در مشتری است.
خدمات پستی ایالات متحده مدت ها در مرکز یک بحث جدی در ارتباط  با حریم خصوصی قرار داشته است، همچنین این بحث که سرویس حمل پستی تا کجا می تواند در راه کمک به دولت و اجرای قانون پیش برود، حتی اگر این به معنای دست زدن به اعمالی بر خلاف قانون اساسی باشد. متاسفانه آمریکاییان برای آنکه شاهد تغییری واقعی در نحوه انجام کسب و کار این سازمان باشند، باید منتظر بمانند.
با توجه به اینکه قوانین آمریکا هر شرکت یا فرد دیگری را از حمل مکاتبات خصوصی منع می کند، این سرویس مورد حمایت دولت، فاقد رقبای واقعی است.
شرکت هایی چون اپل، گوگل، فیس بوک، توئیتر، آمازون و غیره همگی دلایلی برای ترسیدن از این مسئله دارند که اگر دست بر قضا مشتریانشان را به تعداد کافی از دست خود خشمگین سازند، امکان دارد جایگاه رهبری فعلی شان را از دست بدهند.
به همین دلیل است که به دنبال افشاگری های پیمانکار سابق سازمان امنیت کشور ادوارد اسنودان پیرامون اقدامات شرکت های فناوری خصوصی در کمک به جاسوسی خلاف قانون اساسی از سوی دولت فدرال، شرکت های مذکور احساس کردند که باید در انتظار عکس العمل بمانند.
تا امروز بسیاری از آنها همچنان برای رفع این اتهامات تقلا می کنند و روزی نمی گذرد که به خاطر اقداماتشان مورد حمله قرار نگیرند؛ اقداماتی که آنها را در موضع ناشایست ارائه کمک های لازم به دولت برای از میان برداشتن رقبایشان قرار می دهد.

مسائل مربوط به پاسخگویی برای نسل جوان
به نظر می آید که مسئله پاسخگویی برای مصرف کنندگان نسل جوان اهمیت بیشتری دارد، به خصوص زمانی که در نظر می گیرید لیلا امجدی رئیس فروش محصول اینستاگرام مجبور شده در مورد مصرف کنندگان جوان و ترجیحات آنها سخن بگوید.
به نوشته بیزینس اینسایدر، امجدی خریدکنندگان نسل زی نظیر خودش را به چشم کسانی می بیند که حقیقتا برای مورد اعتماد بودن ارزش قائل هستند، یعنی نسل زی خواهان آن است که «محصول خود را سرراست به آنها عرضه کنید.» بر اساس  تحقیقات بازار، همچنین  مصرف کنندگان جوان تر وقتی می بینند که شرکت ها در فرهنگ زمان واقعی فعالیت دارند شادمان می شوند که نشان می دهد مسائل خصوصی می توانند هم از نظر شخصی و هم فرهنگی واقعا یک نیروی محرک باشند.
وقتی یک برند مکررا از رسیدگی به رسوایی های مرتبط با حریم خصوصی قصور می کند، مشتریان جوان تر احساس می کنند که دیگر نمی توانند به آن اعتماد کنند. اما در مورد مشتریان قدیمی تر چطور؟ آیا احساسات آنها نیز در ارتباط با خدماتی نظیر اداره پست آمریکا در طول سال ها تغییر کرده است؟
به نوشته بیزینس اینسایدر پاسخ به این سئوال منفی است: «وقتی پای برندهایی به میان می آید که بیشترین اعتماد نسبت به آنها وجود دارد، نسل زی به سمت فناوری گرایش دارد و گوگل، نتفلیکس، آمازون، یوتیوپ و پلی استیشن را در راس این شرکت ها دسته بندی می کند. این رتبه بندی ها هیچ وجه مشترکی با رتبه بندی های نسل پس از جنگ جهانی دوم ندارد.
برای مشتریان سالمندتر، وقتی پای اعتماد به میان می آید، سرویس پستی ایالات متحده بیشترین سطح از اعتماد را به خود جلب می کند. خدمات پست فدرال با فاصله نزدیکی پس از سرویس امانات پستی ایالات متحده، هرشی، کانال آب و هوا و چیریوس قرار دارد.»
در سال های بعد از افشای فایل های اسنودان، شرکت های فناوری در عرصه عمومی لطمه خوردند و به همین دلیل مجبور شدند با هدف بازگرداندن اعتماد مصرف کنندگان، درباره رویکردهای جدید و خلاقانه خود در حوزه حریم خصوصی لاف بزنند و سر و صدا به راه بیندازند. مشابه این اتفاق درمورد سرویس پستی ایالات متحده رخ نداده است، با این حال نسل پس از جنگ جهانی دوم هیچ مشکلی در زمینه اعتماد کردن به این سازمان ندارند.

بله، بچه ها به سرگرمی بیشتر بها می دهند، اما این تمام داستان نیست
در حالی که نسل زی اعتماد خود را متوجه برندهای متمرکز بر سرگرمی نظیر نتفلیکس، پلی استیشن و یوتیوپ می کند، شرکت هایی چون آمازون و گوگل نیز در کسب و کار  تبدیل کردن مصرف و دانش به کالاهایی سهل الوصول تر برای نسل جوان  فعالند. اما چنین نیست که مشتریان جوان تر  فقط به دنبال سرگرم شدن باشند، بلکه آنها دقیقا به این دلیل که وقت آزاد بیشتری برای این کار دارند، به دنبال فرصت های سرگرمی بیشتری هستند.
گزینه هایی چون آمازون فرش و پرایم پنتری به خریداران کمک می کنند تا در خانه بمانند و خوارو بار مورد نیازشان را پشت در خانه تحویل بگیرند.
برای عده زیادی گوگل فرصت های کافی را برای دورکاری فراهم آورده، تا جایی که این قبیل کارها حتی برای کسانی که تحصیلات کمتری دارند و از خانه کار می کنند، به یک کار موقت تمام وقت تبدیل شده است. آمریکاییان جوان تر ساعت ها از وقتشان را صرف رانندگی برای رفت و برگشت به محل کارشان نمی کنند و اکنون بیشتر در خانه حضور دارند و این یعنی آنها بیشتر می توانند از محصولاتی که موسساتی چون نتفلیکس ارائه می دهند استفاده کنند.
از طرف دیگر آمریکاییان سالمندتر به آرامی در حال تغییر و بیشتر روی آوردن به زندگی آنلاین هستند، اما این تغییر به سرعت کافی رخ نداده و آنها همچنان به انجام کارها به همان شیوه قدیمی بها می دهند.
هرچند فضای پیشرفت بسیار زیادی در میان برندهایی وجود دارد که تلاش دارند خدماتشان را به مخاطبانی جوان تر فراهم کنند، اما روشن است شیوه های مشخصی وجود دارد که در طول چند سال آینده غالب خواهند شد، در حالی که شیوه ها و رویکردهایی که کمتر مبتنی بر بازار هستند، باز هم  کشش خود را در میان جوان ترها بیشتر از دست خواهند داد.
دیدن اینکه آیا سازمان هایی چون سرویس پستی ایالات متحده خود را با تمام این مسائل و رویکردها سازگار می کنند یا نه و آیا دولت بابت نارضایتی فزاینده از خدمات پستی همچنان هزینه پرداخت خواهد کرد یا نه جالب توجه خواهد بود.
نویسنده: کلوئه آناگنوس (Chloe Anagnos) نویسنده، استراتژیست دیجیتال و بازاریاب
منبع: https://b2n.ir/739979

انتهای پیام.

انتهای پیام.