«ارل کامرون» اولین هنرپیشه سیاهپوست نقش اول درگذشت

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس به نقل از ورایتی، «ارل کامرون» یکی از اولین هنرپیشگان نقش اصلی سیاهپوست سینمای بریتانیا، در  ۱۰۲ سالگی درگذشت.

«استخر لندن» به کارگردانی «بازل دیردن» در سال ۱۹۵۱ ، اولین نقش اول فیلم کامرون بود. او در این فیلم در نقش ملوانی سیاهپوست به نام «جانی لمبرت» بازی می کرد که عاشق دختری سفیدپوست با بازی «سوزان شا» می شود.

این فیلم جنایی نوآر بیشتر به خاطر نمایش اولین عاشقانه های نژادی در یک فیلم انگلیسی شناخته شده است.

دردن و کامرون در سال ۱۹۵۹ مجدداً با هم در درام جنایی «یاقوت کبود» همکاری کردند که نژادپرستی در لندن را نسبت به مهاجران اهل «وست ایندیز» به تصویر می کشید.

این فیلم در زمان خود پیشرو بود و برنده جایزه «بفتا» برای «بهترین فیلم» شد.

کامرون در مصاحبه ای با گاردین گفته بود: اگر این نقش مخصوص یک هنرپیشه سیاهپوست نبود، آنها هرگز یک بازیگر سیاه را برای این قسمت در نظر نمی گرفتند. و آنها هرگز به فکر تغییر قسمت بازی نقش سفیدپوست به بازی نقش سیاهپوست نمی بودند. از این رو مشکل من این بود. من اغلب نقش های کوچکی داشتم، و این نه فقط برای من بلکه برای دیگر هنرپیشگان سیاه بسیار ناامید کننده بود. ما دوران بسیار سختی برای گرفتن نقش های ارزشمند داشتیم.

کامرون در سال ۱۹۶۵ با بازی در نقش «پیندر» در فیلم جیمز باند «گلوله آتشین»(Thunderball) ظاهر شد که یک مامور ویژه مستقر در باهاما بود که به «شان کانری» مامور ۰۰۷  کمک می کرد.

این دو بازیگر همچنین در سال ۱۹۷۹ در فیلم ماجراجویی «کوبا»، که نقش برجسته انقلاب کوبا را نشان می داد، دوباره به هم پیوستند.

«سیمبا»، «تارزان باشکوه»، «اسلحه در باتاسی» و «دسامبر گرم» ازجمله فعالیت های سینمایی معتبر کامرون در دهه ۵۰ تا ۷۰ محسوب می شود.

از دهه ۲۰۰۰، او در تریلر «مترجم» از «نیکول کیدمن» و «ملکه» از «استفان فریرس» و اخیراً در فیلم  «تلقین»(Inception) اثر «کریستوفر نولان» در سال ۲۰۱۰ ایفای نقش کرده است.

بر اساس اسناد تاریخی، از سال ۱۹۰۹ هنرپیشگان سیاهپوست به سینما راه یافته اند و قدیمی ترین فیلم کشف شده با بازی یک سیاهپوست متعلق به فیلمی صامت از سال ۱۹۱۳ با بازی «برت ویلیامز» است. سال ها طول کشید تا بازیگران سیاهپوست و دیگر عوامل سینمایی هم نژادشان توانستند در سینما به جایگاهی درخور برسند هرچند هنوز به جایگاه واقعی خود نرسیده اند و گویا راه درازی درپیش دارند مادامیکه هنوز حقوق اولیه اجتماعی آن ها در بزرگ ترین مدعی دموکراسی جهان، آمریکا تضییع می شود.

انتهای پیام/