هزینه های واقعی استفاده از آفت کش ها در کشاورزی صنعتی

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: شواهد فزاینده ای وجود دارند که نشان می دهند کشاورزی صنعتی در حال نابود کردن سیاره زمین و ساکنان آن است. به خصوص هر چه می گذرد، آفت کش های زیانبار شیمیایی، محیط زیست و سلامت عمومی را بیشتر تهدید می کنند.
در کنار کودهای مصنوعی، آفت کش ها نیز از جمله عوامل اصلی پیش برنده سیستم کشاورزی صنعتی هستند و استفاده آنها با روندی ثابت و روزافزون تقریبا به تمام مناطق جهان تسری پیدا کرده است. تازه ترین «اطلس حشرات» متعلق به بنیاد هاینرش بل نشان می دهد که استفاده سالانه از آفت کش ها در سطح جهان از حدود سه میلیون تن در ابتدای این هزاره، امروزه به بیش از چهار میلیون تن افزایش پیدا کرده است. فروش آفت کش ها در سطح جهانی در سال 2018 به 56 میلیارد و 500 میلیون دلار رسیده و این رقم می تواند تا سال 2030 به 82 میلیارد دلار افزایش پیدا کند.
با وجود آنکه برخی کشورها مقرراتی را در ارتباط با خطرات سلامتی ناشی از استفاده از آفت کش ها که در مواد خوراکی رسوب می کند به تصویب رسانده اند، دولت ها در تمام کشورها اثرات این محصولات را بر ارگانیسم های غیرهدف دست کم می گیرند. آفت کش ها می توانند به مدت چندین دهه در محیط زیست باقی بمانند و کل اکوسیستم ها را مورد تهدید قرار دهند. استفاده افراطی از آنها و اثرات استفاده نامناسب از آنها در آلوده کردن خاک و منابع آب، تنوع زیستی را کاهش می دهد، جمعیت حشرات سودمند را از بین می برند و از ایمنی مواد غذایی ما می کاهند.
از زمان انتشار یک مطالعه در سال 2017 کاهش جمعیت حشرات به یک موضوع داغ در اروپا تبدیل شده است. این مطالعه فاش کرده بود که در برخی قسمت های آلمان بیشتر از 75 درصد حشرات پرنده در طول سه دهه گذشته ناپدید شده اند. کمی بعد از آن پژوهشگران در دانشگاه سیدنی برآورد کردند که 41 درصد از کل گونه های حشرات در سطح جهان رو به کاهش و یک سوم آنها در معرض خطر انقراض قرار دارند.
این مطالعات اولین دورنما را از یک مشکل زیست محیطی نگران کننده در اذهان به وجود آوردند. داده های علمی دراز مدت درباره تغییرات در جمعیت حشرات نادر هستند و چنین داده هایی در مناطقی که روند صنعتی شدن کشاورزی در آنها آهنگ شتابانی به خود گرفته مثل آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین عملا وجود ندارد. این ها دقیقا همان مناطقی هستند که به طور خاصی در برابر آفت کش های خطرناک آسیب پذیرند.
در دو دهه گذشته به دنبال اعتراضات مردمی و کارزارهای اعتراضی، اتحادیه اروپا  استفاده از بسیاری از اجزای فعال و زیانبار آفت کش ها را ممنوع کرده است. اما گرایش کلی به استفاده از آفت کش ها در اروپا گرایشی یکپارچه نیست: برخی از کشورهای اروپایی نظیر دانمارک کمتر از این مواد استفاده می کنند در حالی که برخی دیگر نظیر لهستان مقدار بیشتری از آنها را مورد استفاده قرار می دهند. با این حال به طور کلی وضع مقررات سختگیرانه تر و کاهش تقاضا، سودآوری بازار اروپا را برای تولیدکنندگان پیشروی آفت کش ها در سطح جهانی کمتر کرده است.
چهار تولید کننده بزرگ این مواد – بسف و بایر در آلمان، سینجنتا شرکت واقع در سوئیس اما تحت مالکیت چین و کورتوا اگریساینس که قبلا واحد کشاورزی شرکت داو دوپونت به شمار می رفت- در مجموع دو سوم از آفت کش های موجود در بازار جهانی را تولید می کنند و به دنبال منابع درآمدی جدیدی هستند. آنها کشورهای در حال توسعه را هدف گرفته اند که در آنها بخش های کشاورزی  برای تامین غذای جمعیت رو به افزایش آنها و در عین حال بروز یافتن اثرات گرمایش جهانی زیر فشار قرار دارند.
تولید کنندگان بزرگ از این واقعیت سود می برند که استانداردهای نسبتا سختگیرانه درمورد آفت کش ها که دولت های اروپایی اعمال می کنند، تنها در درون مرزهای خودشان قابلیت اجرایی دارند. این مقررات ممنوعیت هایی را برای تولید و صادرات آفت کش های زیانبار از اتحادیه اروپا به سایر کشورها در نظر نگرفته اند. تا وقتی که استفاده از مواد تشکیل دهنده در کشورهای گروه سازمان توسعه و همکاری اقتصادی  مجاز باشد، شرکت های اتحادیه اروپا می توانند آفت کش های خود را که حاوی این مواد هستند تولید و صادر کنند، بدون در نظر گرفتن این که آیا زیانبار بودن استفاده از این مواد برای سلامت انسان ها و محیط زیست از نظر اثبات شده است یا نه.
برای مثال در کنیا یک سوم از مواد اولیه فعال آفت کش های ثبت شده این کشور، به دلیل اثرات منفی آنها بر سلامت انسان و محیط زیست در اروپا مورد تایید نیستند. بر اساس پایگاه داده های آفت کش ها که دانشگاه هرتفوردشایر به عنوان بخشی از پروژه «فوت پرینت» که اتحادیه اروپا بودجه آن را تامین کرده کار می کند، 77 درصد از تولیدات آفت کشی تولیدی در کنیا یا در گروه مواد زیانبار دسته بندی شده اند یا حاوی سموم اعصابند که اثرات انکارناپذیری بر باروری انسان دارند. بعلاوه 32 درصد از آفت کش های موجود در این کشور برای زنبورها و بیش از نیمی از آنها برای ماهیان مسموم کننده هستند.
اروپا بعد از چین دومین صادرکننده بزرگ آفت کش ها به کنیاست و حدود 60 درصد از محصولات اروپایی به ثبت رسیده در این کشور ساخت شرکت های بسف، بایر و سینجنتا هستند. تحقیقاتی که گروه مردمی «پابلیک آی» انجام داده، فاش می کند که بیشتر از یک سوم آفت کش های خریداری شده ای که بسف، بایر، کورتوا اگریساینس، اف ام سی و سینجنتا تولید کرده اند، حاوی مواد شیمیایی است که برای سلامت انسان یا محیط زیست به شدت سمی هستند.
متاسفانه مقررات مربوط به آفت کش ها در بسیاری از کشورهای جنوب جهانی ضعیف است. و به این دلیل که این محصولات هرچه می گذرد بیشتر در دسترس همگان قرار می گیرند، کشاورزان محلی بی آنکه امکان استفاده از جایگزین های ایمن تر را درنظر بگیرند، به استفاده از آنها تمایل نشان می دهند.
حتی اگر بتوان آفت کش ها را با رعایت نکات ایمنی مورد استفاده قرار داد، کشاورزان، عوامل اجرایی و تجار اغلب فاقد سواد لازم برای دنبال کردن خط مشی ها و دستورالعمل های درج شده روی برچسب آنها هستند، به خصوص اگر به زبان های محلی نوشته نشده باشند.
این قبیل موانع به همراه هزینه بالای تجهیزات حفاظت فردی، می تواند باعث بی مصرف شدن دستورالعمل های «استفاده ایمن» از این محصولات شوند. بعلاوه زیرساخت های آزمایشگاهی ضعیف در بسیاری از کشورهای درحال توسعه، این خطر را به وجود می آورد که ایمنی مواد غذایی مصرف کننده باز هم بیشتر تضعیف شود.
از طریق ارائه یک درخواست عمومی در پارلمان کنیا، سازمان های زیست محیطی و سلامت عمومی خواستار کنترل های سختگیرانه تر روی آفت کش ها  و حذف مواد اولیه فعالی شده اند که مضر بودن آنها اثبات شده است. بازیگران صنعتی با برچسب علم ستیزی به مقابله با این تلاش ها برخاسته اند و ادعا می کنند که استفاده از آفت کش ها  برای مبارزه با گرسنگی جهانی امری لازم هستند؛ روایتی  که به همان اندازه که اشتباه است گمراه کننده نیز هست. این استدلال های سطحی که به نگرانی های مبتنی بر شواهد در مورد آفت کش ها توجهی ندارند، صرفا این امکان را برای تولید کنندگان اصلی به وجود می آورند تا مثل همیشه به سودآوری خود از این کسب و کار ادامه دهند.
به جای این کار ما باید استفاده از رویکردهای جایگزین برای کشت مواد غذایی ایمن در یک سیستم کشاورزی پایدار را که برای سلامت عمومی و حفاظت از محیط زیست بالاترین اولویت را قائل می شود به بحث و گفتگوی جدی بگذاریم. همانطور که مقررات اتحادیه اروپا و درخواست تهیه شده در کنیا نشان داده، انجام تغییرات معنادار مستلزم ایجاد این دغدغه ها در رهبری سیاسی است. حقوق تک تک انسان ها برای برخورداری از مواد غذایی ایمن و داشتن محیط زیستی سالم در معرض خطری جدی قرار دارد.
نویسنده: لیلا لیبترو (Layla Liebetrau) رئیس «ابتکار راهی به سوی مواد غذایی سالم»
منبع: https://b2n.ir/194894

انتهای پیام.