به گزارش خبرگزاری فارس از فردیس، چندماهی است کرونا دامنگیر دنیا شده و علاوه بر آسیب‌های جانی به جامعه جهانی، فعالان اقتصادی و صاحبان مشاغل را یکی یکی از دور خارج می‌کند؛ بدون اینکه بتوانند اقدام متقابلی داشته باشند. مسؤولان بالادستی ادعا می‌کنند تعطیلی چاره کار نیست؛ باید برای همزیستی با کرونا، راهکار داشته باشیم. اما هنوز هم برای بسیاری از مشاغل تعطیلی حکم می‌شود.
در این میان ورزشی‌ها که حتی در شرایط جنگ هم بازارشان داغ بوده، حالا اگر بگوییم آسیب دیده‌ترین قشر جامعه به لحاظ اجتماعی، اقتصادی و ورزشی از شرایط کرونایی هستند؛ بی راه نگفته‌ایم.
مسابقات ورزشی در هر سطحی تعطیل شده و شاید بسیاری از ورزشکاران حرفه ای را با چالش‌های مختلفی مواجه کند. اما از بین جامعه ورزشکاران، باشگاه‌ای ورزشی به ویژه باشگاه‌های بدنسازی و پرورش اندام شرایط بدتری دارند. به ویژه در شهرستان فردیس که اغلب باشگاه‌های خصوصی استیجاری هستند و در شرایط تعطیلات اجباری کرونایی، باشگاه داران نه تنها درآمدی ندارند؛ هزینه‌های زندگی شخصی، اجاره سنگین باشگاه‌ها، هزینه آب و برق و...آنها را با چالش مواجه کرده و بسیاری از آنها نه توان نگهداری باشگاه و ادامه کار را دارند، و نه امیدی به بهبود شرایط و نه مهارتی در حرفه ای دیگر !
وام‌های ۱۶ میلیونی که برای اجاره بهای باشگاه‌ها از سوی وزارت ورزش در نظر گرفته شد نیز در نهایت کفاف هزینه‌های دو سه ماهشان باشد. تازه اقساط وام هم به دغدغه‌هایشان اضافه شده است.
گویا در مخمصه ای گرفتار شدند که نه راه پس دارند و نه راه پیش! هیچ کس هم به فریادشان نمی‌رسد. نه راهکاری برای نجات هست و نه حمایتی از سوی مسؤولین! وام‌های ۱۶ میلیونی که برای اجاره بهای باشگاه‌ها از سوی وزارت ورزش در نظر گرفته شد نیز در نهایت کفاف هزینه های دو سه ماهشان باشد. تازه اقساط وام هم به دغدغه هایشان اضافه شده است.
نزدیک به ۵ ماه است که باشگاه های ورزشی تعطیلند و یا هزینه های مازاد ضد عفونی و پروتکل‌های بهداشتی و کاهش مراجعان از ترس کرونا، درآمد آنها را به شدت کاهش داده و یل بع صفر رسانده است. اما با اینهمه درد و دل هایشان را که می‌شنوی حاضرند به کار ادامه دهند، چون شغل دیگری ندارند. همه سرگرمی، عشق و اعتبارشان در ورزش خلاصه شده و تعطیلی باشگاه، انگار نفسشان را گرفته است.
با توجه به وضعیت باشگاه داران از سوی اداره ورزش و جوانان شهرستان فردیس، نشستی با حضور معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی فرمانداری و جمعی از باشگاه داران در فرمانداری برگزار شد تا ضمن بیان مشکلات، راهکاری برای مهمترین مطالبه آنها که جلوگیری از تعطیلی باشگاه هاست؛ اندیشیده شود.
فیلم|بیان دغدغه باشگاه‌داران فردیسی با رئیس ورزش و جوانان شهرستان فردیس
رفتن به کما؛ بخاطر فشار اقتصادی ناشی از تعطیلی باشگاه
در بین جمع که همه از ورزشکاران هستند، جوانی به نام لطیفی که به گفته رئیس هیأت پرورش اندام فردیس دو مدال قهرمانی جهان دارد، با ادب اجازه می‌خواهد تا وسط سالن، ایستاده صحبت کند. تا کمترین فاصله از میز معاون فرماندار می‌رود و به رسم ادب، مسؤولان حاضر در جلسه را استاد خطاب می‌کند و از همه می‌خواهد که راهکاری برای جلوگیری از تعطیلی باشگاه‌ها بیابند.
لطیفی می‌گوید: در یکی از مناطق حاشیه فردیس در بدترین شرایط اجتماعی، همه عمرم را صرف ورزش کردم تا سالم زندگی کنم. لیسانس دارم و کاری به جز ورزش کردن بلد نیستم. تامین هزینه زندگی ۷ نفر را بر عهده من است و حالا که باشگاه تعطیل شده هیچ درامدی ندارم . اجاره ماه اول باشگاه را با فروش النگوهای مادرم دادم، ماه دوم را با قرض، تمام چک‌هایم برگشت خورده و حالا دیگر توان پرداخت اجاره را ندارم. به خاطر فشار مالی و روانی این شرایط، دچار فشار خون و سکته شدم، به کما رفتم و ۱۰ روز در بیمارستان بستری بودم.
باورم نمی‌شود کسی با این هیکل بتواند بغض کند، اما انگار کوهی در مقابل چشمان همه فرو می‌ریزد. با صدای بغض دار اما بلندتری ادامه می‌دهد: ترس از کرونا برای همه هست حتی باشگاه داران! بخاطر ترس از جان خودمان هم که شده تمام پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کردیم اما بازهم اولین جایی که تعطیل شد، باشگاه بود. اگر ترس از جان مردم است، چرا مترو، اتوبوس، روزبازارها و برخی تجمعات تعطیل نمی‌شود؟! اما باشگاه‌ها با وجود رعایت شرایط بهداشتی تعطیل می‌شوند؟! از اینها گذشته، من حداقل ۱۵ نفر بهبود یافته اعتیاد در باشگاهم ورزش می کردند و همه تلاشم این بود آنها را حفظ کنم که با تعطیلی باشگاه حداقل نیمی از آنها به اعتیاد برگشتند و بقیه التماس می‌کنند باشگاه را باز کنم. تو را به خدا فکری به حال ما بکنید؛ اگر باشگاهم را جمع کنم هم شغل، هم درآمد و هم عشق و اعتبارم را ازدست می‌دهم.
باشگاهم را مفت هم نمیخرند
آقای عبدالملکی می‌گوید: دیگر توان نگهداری باشگاه را ندارم حتی حاضر شدم باشگاهم را به یک سوم قیمت بفروشم اما کسی خریدار نیست چون امیدی به تغییر شرایط وجود ندارد.
فیلم| بیان مشکلات باشگاه داران توسط رئیس هیأت پرورش اندام شهرستان فردیس
راهکاری برای جلوگیری از نابودی ورزش نیست؟!
خانم حسنی یکی دیگر از باشگاه داران با اشاره به اینکه باشگاه‌های بانوان هیچ درآمدی جز شهریه باشگاه ندارند، می‌گوید: ۷ ماه است باشگاه تعطیل شده و هیچ درآمدی ندارم حتی مجبور به فروش حلقه ازدواجم شدم. در باشگاه برای رعایت فاصله اجتماعی هر سانس فقط ۱۱ نفر پذیرش می کنیم و بین هر سانس همه دستگاه ها و کل باشگاه ها را ضد عفونی می کنیم اما بازهم باشگاه تعطیل می شود. باشگاه داران علاوه بر پرداختن به ورزش و کسب درآمد،هر کدام به نوعی کارآفرین هستند چرا که حدود ۲۰ نفر از جمله مربیان در باشگاه ها مشغول به کارند که با تعطیلی باشگاه، بیکار شدند. ظاهرا کرونا همچنان باقی خواهد بود و با این شرایط جامعه ورزش در حال نابودی است. آیا نباید راهکاری برای جلوگیری از نابودی ورزشکاران پیدا شود؟!
برداشتن اقساط وام‌های ۱۰۰ میلیونی توسط بانک ها علیرغم اعلام دولت بر تعویق اقساط از دیگر گلایه های باشگاه داران ورزشی بود .
مطالبه باشگاه داران در ستاد کرونا بررسی می‌شود
علیرضا صیاد معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی فرماندار فردیس پس از شنیدن مشکلات باشگاه داران، گفت: ورزش تنها پناهگاه و دلخوشی مردم در همه شرایط سخت بوده و موفقیت های ورزشکاران در میادین ورزشی مایه افتخار همه است؛ اما شرایط جامعه با توجه به آمار فاجعه بار کرونا و تهدید جان هموطنانمان، به گونه ای رقم خورده که موجب آسیب به همه قشرها از جمله ورزشکاران شده است.
برای فضای حاکم بر جامعه کسی مقصر نیست و همه تلاش ها برای کاهش بار آسیب های ناشی از کرونا بر مردم است که در این راستا با تمام توان سعی می کنیم در ستاد کرونا شهرستان، راهکاری برای جلوگیری از مشکلات باشگاه داران بیابیم. وضعیت برداشت اقساط وام باشگاه داران توسط بانک ها نیز پیگیری می شود.
مهمترین دغدغه باشگاه داران، بازگشایی باشگاه‌هاست
داوود عزیزی رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان فردیس هم در رابطه با این مشکل گفت: بیشترین قشر آسیب دیده در ورزش باشگاه ها هستند به ویژه باشگاه های خصوصی در شهرستان که بیش از ۹۵ درصد از آنها استیجاری هستند و حالا در فشار اقتصادی مجبور به جمع کردن باشگاه ها و یا فروش وسیله های باشگاه هستند.
بیش از ۳۲۰ باشگاه خصوصی در فردیس وجود دارد که پس از چندماه تعطیلی اجباری ناشی از کرونا، نمی توانند حتی اجاره باشگاه را بپردازند.
پروتکل‌های بهداشتی به باشگاه‌ها ابلاغ شده و و به منظور رعایت فاصله اجتماعی، در هر باشگاه فضای ۱۶ متری را برای فعالیت ورزشی هر ورزشکار در نظر گرفتیم که در همه باشگاه ها رعایت می شود و معمولا با توجه به وسعت باشگاه ها، در هر سانس امکان پذیرش ۱۰ تا ۱۱ ورزشکار بیشتر نیست.با این حال مهمترین دغدغه و مطالبه باشگاه داران بازگشایی باشگاه ها و جلوگیری از تعطیلی آنهاست؛ چرا که فقط همین شغل و همین منبع درآمد را دارند.
مطالبات باشگاه داران در ستاد کرونا شهرستان و استان مطرح می شود و امیدواریم با راهکارهای موثر بتوانیم ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی، به بازگشایی باشگاه ها و جلوگیری از آسیب به قشر ورزشکار کمک کنیم.
انتهای پیام/ج
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
