گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: درد جسمانی تجربه ناخوشایندی است، با این حال درد عنصری حیاتی در بقای انسان به شمار می رود، زیرا به معنای زنگ هشداری است که از قرار داشتن بدن در معرض خطر خبر می دهد. درد به ما می گوید که دستمان را از روی اجاق گاز روشن برداریم یا وقتی حالت ناخوشایندی که در سینه حس می کنیم به سراغ پزشک برویم. درد به همه ما یادآوری می کند که باید به فکر مراقبت از خود باشیم.
درست مثل احساس درد جسمانی، احساس تنهایی و قطع ارتباط با دیگران سیگنالی است حاکی از اینکه باید با جستجوی احساس ایمنی و راحتی که از مصاحبت با دیگران به وجود می آید، از خود مراقبت کنیم. اما چه اتفاقی می افتد وقتی انسان قادر به یافتن همدم و همنشینی برای خود نیست و تنهایی دوام پیدا می کند؟
ما به عنوان محقق در مرکز سالخوردگی سالم در ایالت پنسیلوانیا، درباره تاثیر استرس بر بدن و مغز سالمندان مطالعه می کنیم، از جمله اینکه چگونه استرس افت توانایی های شناختی و خطر زوال عقل را تشدید می کند. انزوای اجتماعی که سالمندان هم اکنون در میانه همه گیری ویروس کرونا در حال تجربه کردن آن هستند، خطرات جدیدی را برای سلامت روانی آنها به وجود آورده است، اما توصیه هایی برای این قبیل افراد وجود دارد که می توانند برای محافظت از خود انجام دهند.
پیامدهای تنهایی بر سلامت انسان
همه گیری کووید 19 باعث شده که زندگی اجتماعی عده زیادی از سالمندان به حالت تعلیق درآید و همین آنها را در معرض خطر بیشتر تنهایی قرار داده است. آنها می دانند که بیشتر در معرض خطر ابتلا به کووید19 و علائم آن قرار دارند، در نتیجه عده زیادی از آنان روش ماندن در خانه را انتخاب کرده اند. تعطیلی رستوران ها و محدودیت ورود عیادت کنندگان به مراکز مراقبت از سالمندان نیز دیدار خانواده و دوستان را برایشان دشوارتر کرده است.
اما حتی پیش از همه گیری کرونا متخصصین سلامت عمومی نسبت به غالب بودن تنهایی و اثرات آن بر سلامتی سالمندان در آمریکا نگران بودند. بر این اساس تنهایی بر 19 تا 43 درصد از سالمندان 60 سال به بالا تاثیر می گذارد و بسیاری از افراد 50 ساله و بزرگ تر، در معرض خطر تحلیل رفتن سلامتی ناشی از تنهایی طولانی قرار دارند.
تحقیقات نشان داده اند که تنهایی طولانی در افزایش خطر مرگ زودرس به اندازه مصرف دخانیات، الکل و چاقی نقش دارد. تنهایی عواقب دیگری بر سلامتی دارد از جمله تشدید خطر بیماری های قلبی و سکته و نیز افزایش مراجعه به پزشک و مراکز اورژانس بیمارستانی.
تاثیر تنهایی بر سلامت مغز و هشیاری ذهنی
سالمندانی که از نظر اجتماعی منزوی هستند یا احساس تنهایی می کنند نیز معمولا در آزمون های سنجش توانایی های فکری عملکرد نامطلوب تری دارند، به خصوص وقتی پاسخ به این آزمون ها مستلزم پردازش سریع اطلاعات باشد. و کسانی که احساس تنهایی می کنند در طول سال های پس از انجام این آزمون ها، سیر نزولی سریع تری را در عملکرد خود در پاسخ به همین آزمون ها نشان می دهند.
اعتقاد بر این است که تنهایی در افت توانایی های شناختی از جهات متعددی از جمله عدم فعالیت های جسمانی، بروز علائم افسردگی، کم خوابی، افزایش فشار خون و گر گرفتگی نقش دارد.
بعلاوه معلوم شده که تنهایی تا 20 درصد در افزایش خطر زوال عقل نقش داشته است. در واقع تنهایی تاثیری مشابه با دیگر عوامل کاملا شناخته شده خطر زوال عقل نظیر دیابت، تنش های شدید، عدم فعالیت جسمانی و از دست دادن شنوایی دارد.
اگرچه مکانیسم های عصبی اصلی این فرایند هنوز کاملا شناخته نشده اند، اما تنهایی با دو تغییر کلیدی در مغز که در بیماری آلزایمر رخ می دهد مرتبط است: ایجاد آمیلوئید بتا و پروتئین های تائو در مغز. سایر شاخص های فشار روانی نظیر تفکر منفی تکراری نیز با ایجاد آمیلوئید بتا و تائو در مغز مرتبط دانسته شده اند. فرضیه ها می گویند که تنهایی و دیگر عوامل فشارآور روانی نقش ماشه مهمی را برای واکنش استرس بیولوژیک بازی می کنند که به نوبه خود در افزایش انباشت آمیلوئید بتا و تائو در مغز ظاهر می شوند.
چگونه تنهایی می تواند در بیماری ایفای نقش کند
شواهد نشان می دهند که احساس تنهایی طولانی نقش تعیین کننده ای در سلامتی دارد. اما چگونه این احساسات به بیماری تبدیل می شوند؟
احساس تنهایی و انزوای اجتماعی می تواند در دست زدن به رفتارهای ناسالم نظیر عدم انجام تمرینات ورزشی، نوشیدن بیش از حد الکل و استفاده مفرط از دخانیات نقش داشته باشد.
تنهایی همچنین یک عامل استرس آور اجتماعی مهم است که می تواند واکنش های استرس بدن را فعال کند. با طولانی شدن تنهایی این واکنش می تواند به تشدید گرگرفتگی و کاهش ایمنی به خصوص در سالمندان بزرگ تر منجر شود. گرگرفتگی واکنش بدن در مبارزه با عفونت یا ترمیم یک جراحت است، اما وقتی برای مدتی طولانی به آن رسیدگی نشود، می تواند تاثیر زیانباری بر سلامتی داشته باشد. هورمون های استرس نقش مهمی در اطمینان از این ایفا می کنند که گرگرفتگی از کنترل خارج نمی شود. اما وقتی بدن تحت استرس مزمن قرار می گیرد، حساسیت آن نسبت به اثرات هورمون های استرس کمتر می شود که به تداوم گرگرفتگی و در نهایت به بیماری منجر می شود.
در سالمندان سالم، تنهایی با یک الگوی هورمون استرس مرتبط است، شبیه افرادی که تحت استرس مزمن قرار دارند. این الگوی تغییر شکل داده در واکنش استرس توضیح می دهد که چرا کسانی که تنهاترند از توجه، قدرت استدلال و عملکرد حافظه کمتری برخوردارند.
فعالیت های اجتماعی و جلوگیری از افت عملکرد مغز
حفظ روابط با کیفیت می تواند کلید محافظت از سلامت مغز دربرابر اثرات منفی تنهایی باشد. سالمندان بزرگ تری که در روابط خود احساس رضایت بیشتری دارند 23 درصد کمتر در خطر زوال عقل قرار دارند در حالی که کسانی که احساس می کنند در روابط خود پشتیبانی و حمایت نیز می شوند، در مقایسه با کسانی که از روابط خود احساس نارضایتی و حمایت نشدن می کنند، 55 درصد کمتر در معرض خطر زوال عقل قرار می گیرند.
حفظ فعالیت های اجتماعی همچنین می تواند به عنوان مانعی در برابر افت توانایی های تفکر عمل کند، حتی برای کسانی که تنها زندگی می کنند یا نشانه هایی از انباشت آمیلوئید بتا در مغزشان دیده می شود. یک دلیل برخورداری از این مزایا در سلامت مغز این است که حفظ روابط اجتماعی مستحکم و برقرار کردن روابط رضایت بخش، می تواند به افراد کمک کند تا بهتر بر استرس خود غلبه کنند؛ کسانی که نسبت به توانایی خود در غلبه بر سختی ها یا جمع و جور کردن خود پس از یک رویداد استرس آور احساس بهتری دارند، تشکیل پروتئین تائوی کمتری در مغزشان مشاهده می شود.
این خبر خوبی است، چرا که با توجه به اهمیت فاصله گیری اجتماعی برای کنترل همه گیری کووید19، چگونگی کنترل احساسات و روابط خود از سوی مردم احتمالا برای سلامت مغز مهم تر از این واقعیت است که آنها جدا از دیگران به سر می برند.
راهبردهایی برای غلبه بر تنهایی
تنهایی یکی از تجربه های رایج و معمول انسانی است. اولین گام مهم به رسمیت شناختن این واقعیت و پذیرش این است که احساسات شما بخشی از انسان بودنتان است.
به جای تمرکز بر آنچه که در این لحظه امکان پذیر نیست، سعی کنید برای حفظ تماس خود با دیگران و داشتن یک طرح کلی در این باره، تمرکز خود را متوجه کاری کنید که از دستتان ساخته است. این می تواند شامل برنامه ریزی برای دسترسی به دوستان و خانواده یا انجام فعالیت های جدید در خانه باشد که در حالت عادی برای آنها وقت ندارید، مثل شرکت در کلاس های آنلاین یا باشگاه های کتابخوانی.
در مواقعی که استرس زیادی دارید مراقبت از خود بسیار اهمیت دارد. عمل کردن به توصیه ها برای انجام تمرینات ورزشی مرتب و خواب منظم، تغذیه سالم و تداوم فعالیت های نشاط آور می تواند به کنترل استرس و حفظ سلامت روانی و جسمانی کمک کند.
نویسنده: کارا هرینگتون / مارتین اسلیوینسکی (Karra Harrington) دانشجوی فوق دکترا در رشته روانشناسی بالینی / استاد توسعه انسانی و مطالعات خانواده - دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا
منبع: https://b2n.ir/671417
انتهای پیام.
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
