سرویس شهرستان‌های خبرگزاری فارس؛ لارستان| روز ۲۶ مرداد سال ۱۳۶۹، میهن اسلامی شاهد حضور اولین گروه از آزادگان سرافرازی بود که پس از سال‌ها اسارت در زندان‌ها و اسارتگاه‌های رژیم بعث عراق، قدم به خاک پاک میهن اسلامی خود گذاشتند. این روز در تقویم تاریخ کشورمان یادآور بازگشت سرافرازانه آزادگان به میهن در سال ۱۳۶۹ و فرصتی برای مرور رشادت‌های این غیور مردان است.
به همین مناسبت طی اقدامی پسندیده و ماندگار توسط نویسنده جوان و ارزشی لارستان -نسرین اسکندری- کتابی با عنوان «بعد از خط» مقدم با موضوع خاطرات آزادگان خطه لارستان به رشته تحریر درآمد که به خوبی مورد استقبال عمومی قرار گرفت و توانست گوشه‌ای از رشادت‌های رزمندگان ایرانی را در دوران اسارت به نمایش درآورد.
به همین منظور برای آشنایی بیشتر با این نویسنده لارستانی گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانیم:
- لطفاً خود را معرفی کنید:
نسرین اسکندری، متولد سال ۱۳۶۷ در شهر لار و فارغ‌التحصیل رشته مدیریت بازرگانی هستم.
- تاکنون چند کتاب نوشته‌اید؟
بعد از خط مقدم نخستین تجربه من در زمینهٔ نویسندگی است.
- درباره کتاب بعد از خط مقدم توضیح دهید:
برای تدوین این کتاب با ۳۵ نفر از آزاده‌های منطقه لارستان مصاحبه شد و بعد از پرداخت خاطرات، کتاب در سال ۱۳۹۶ در ۲۵۲ صفحه به چاپ رسید.
- جرقه تحریر کتاب بعد از خط مقدم از کجا زده شد؟
ایده این کار را در واقع بسیجیان پایگاه مقاومت بسیج امام حسین(ع) ارائه کردند که با همکاری دوستان در بسیج دانشجویی شهید شیخیِ دانشگاه پیام نور لارستان توانستیم این کار را پیش ببریم.
درباره چگونگی علاقه‌مندی‌تان به نویسندگی در حوزه دفاع مقدس صحبت کنید.
من از دوره نوجوانی به نوشتن علاقه‌مند بودم و تجربه‌های خیلی کوچکی هم داشتم. علاقه من به نوشتن در حوزه دفاع مقدس هم مربوط به همان سال‌های نوجوانی است. زمانی که با خانواده شهید ماشاالله شیخی آشنا شدم، به‌شدت مشتاق شدم خاطرات آن شهید را بنویسم که متأسفانه توفیق نداشتم تا اینکه پایگاه بسیج امام حسین (ع) پیشنهاد نوشتن این کتاب را مطرح کردند.
خاطره‌ای از زمان نوشتن کتاب بعد از خط مقدم برای خوانندگان ما تعریف کنید.
همه آن روزهایی که مشغول تدوین این کار بودیم پر از خاطره است. هم روزهای خوب و شیرین داشتیم وقتی کار به نتایج خوبی می‌رسید و هم روزهایی که واقعاً سخت بود و کار پیش نمی‌رفت.
اما برای شخص من مهم‌ترین چیزی که ماندگار شد ارتباط ویژه‌ای بود که با خاطرات آزاده‌ها برقرار می‌کردم. چون باید آن صحنه‌ها را تصور و تجسم می‌کردم گاهی چنان تحت تأثیر خاطرات قرار می‌گرفتم که انگار خودم در کنار آزاده‌های عزیز دارم شکنجه می‌شوم. به یاد دارم خاطرات آقای طاهری‌فرد به حدی من را متأثر کرد که تا چندین روز حال مساعدی نداشتم.
استقبال مردم به ویژه جوانان از کتاب شما چگونه بود؟
مردم ما را مورد لطف قرار دادند و بازخوردها نشان می‌دهد که خدا را شکر مردم تاثیر خوبی از کار گرفتند.
- اگر بخواهیم به آثار فاخر یا نویسندگان شاخص ادبیات دفاع مقدس اشاره‌کنیم، از چه کسانی نام می‌برید؟
در حال حاضر بسیاری از نویسنده‌های جوان وارد این حوزه شدند و موفق هم بودند.
از طرفی بسیاری از رزمنده‌ها خودشان دست به قلم شدند و آثاری را نگارش کردند که مورد استقبال هم قرار گرفته است مثل «من زنده‌ام» اثر معصومه آباد یا «پایی که جا ماند» نوشته سید ناصر حسینی پور.
اما اگر از شخص خاصی به‌عنوان نویسنده شاخص بخواهم نام ببرم، حمید حسام آثار ارزشمندی را در این زمینه نوشته است.
این اواخر کتابی چاپ شده به نام «مربع‌های قرمز» که خاطرات شفاهی حاج حسین یکتا است. این کتاب به قلم زینب عرفانیان که فوق‌العاده زیبا و دلنشین نوشته‌شده است و من خواندنش را توصیه می‌کنم.
- انتظار شما از دستگاه‌های فرهنگی، در راستای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت چیست؟
بسیاری از جوانان ما علاقه‌مند هستند که برای ترویج این فرهنگ کار بکنند و شاهد هستید که به‌طور خودجوش فعالیت‌هایی را هم انجام می‌دهند چه درزمینهٔ ادبیات، ادبیات نمایشی و تئاتر، چه یادواره‌ها و جشنواره‌ها و هر کار فرهنگی دیگر. اما بدون تعارف این قبیل کارها نیاز به هزینه دارد و مهم‌ترین دغدغه کسانی که تو این حوزه فعالیت می‌کنند تأمین نیازهای مالی است که متأسفانه خیلی از دستگاه‌های فرهنگی در این زمینه کم‌لطفی می‌کنند.
انتهای پیام/ س/ر
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
