«شاد»‌ ناشاد

به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، در یادداشتی که از سوی الهام احمدی فعال دانشجویی به دفتر خبرگزاری فارس ارسال شده است، آمده  است:

اسفند ماه بود که بوی ناخوش حضور یک ویروس عطر مطبوع و خوش عید را فرو خورد، ما بودیم و یک ترس ناشناخته از ویروسی ناشناخته‌تر، دانشگاه تعطیل شد، با وجود کتابهایی که در کمدها ماند، بدون خداحافظی از رفیق‌ها، اما با دلهره و سردرگمی...

روزها به قرنطینگی می‌گذشت و یک من فراری از دنیای مجازی که گیر افتاده بود وسط کلاس‌های دنیای مجاز و سردرگمی‌هایش.

اما من یک معلم هستم، معلمی که فعلا باید مهارت و شناخت و علمش از تربیت را بالا ببرد! پس بگذارید آموزش مجازی را از منظری دیگر ببینیم.

از نگاه یک دانشجومعلم؛ مزایای خانواده و فامیل پرجمعیت این است که به دانش‌آموزان زیادی دسترسی داری و کارت برای پیدا کردن املا و کتب درسی لنگ نمی‌ماند.

گوشی را برداشتم و به تک تک شان زنگ زدم.

خب یک نکته امیدوار کننده این بود که همگی به گوشی هوشمند یا تبلت دسترسی داشتند و عضو شاد شده بودند.

اما چه بگویم از دل ناشاد آنها و خانواده‌هایشان، از مشکلات زیاد و نقص‌های اظهر من الشمس! از گلایه‌هایی که به جا بود و نگرانی‌هایی که مرا هم دچار دلشوره می‌کرد.

حکایتی بود حکایتِ این شادِ ناشاد!

پیدا کردن دانش‌آموزان در دنیای مجازی، ارتباط گرفتن با آنها، مشکلات سامانه شاد، عدم دسترسی برخی دانش‌آموزان به اینترنت و آماده کردن محتوای الکترونیک در کوتاه‌ترین زمان به نوعی که برای همه دانش‌آموزان قابل استفاده باشد تنها گوشه‌ای از مشکلات معلمان بود.

بار اصلی آموزش روی دوش خانواده افتاده بود؛ شاد تنها می‌توانست میزبان امتحانات باشد و پذیرای عکس برگه‌ها!

با خود گفتم: اینها که استطاعت خرید گوشی و عضویت در شاد را دارند، گلایه‌هایشان یک کتاب است! وای از آن کودکی که تنها اگر شب‌ها سر گرسنه بر زمین نگذارد احساس خوشبختی می‌کند! قلم بیاورید که حکایت مثنوی هفتاد من است! نمی‌خواهم روضه بخوانم، راستش چشمم به خیلی چیزها باز شده بود.

مثلا یاد روزی افتادم که با خودرو از کنار خیابانی می‌گذشتم و چشمم به پدری افتاد که همراه پسرش مقوا و کاغذ از سطل زباله جدا می‌کردند!

و یاد سخن مجری تلوزیون ؛ از مادری می‌گفت که به گوشی فروشی رفته و پرسیده: آیا با یک میلیون تومان که کل پس اندازمان است؛ می‌شود گوشی شاد برای کودکمان تهیه کنیم؟

با خود می‌گفتم کاش کسی زودتر توی گوشم زده بود تا بیدار شوم و اینها را ببینم! بله

آموزش مجازی مهمان کشورمان شد بدون اینکه ما همیشه مدعیان؛ زمینه سازی و یا حتی برنامه کارآمدی برایش داشته باشیم.

 انتهای پیام /73002/ق