به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، محمدحسین نورشاهی مجری تلویزیون و گوینده پیشکسوت رادیو در ۷۰ سالگی بر اثر ابتلا به کرونا دار فانی را وداع گفت. جلیلوند از همکاران نورشاهی در گفت‌وگو با فارس این خبر را تأیید کرد.
زنده‌یاد نورشاهی گوینده برنامه «قرار بی‌قراران» رادیو ایران در سحرهای ماه مبارک رمضان بود. همچنین در برنامه‌های مختلف رادیویی و تلویزیونی از جمله «همراه با مردم، همگام با مسئولین» به اجرای برنامه می‌پرداخت.
او مدتی را هم در بنیاد شهید و امور ایثارگران مشغول به فعالیت بود.
اما مهمترین شاخصه نورشاهی، حضورش در رژه همافران روز ۱۹ بهمن سال ۱۳۵۷ در مدرسه رفاه مقابل حضرت امام است.
خودش در این باره گفته است: «از ۱۷ شهریور به بعد، حضور پرسنل نیروهای هوایی در جریانات انقلاب خیلی پررنگ تر شد. در زمان ورود امام، همافران فعالیت چشمگیری داشتند. روز ۱۸ بهمن امام فرمودند که مردم در تأیید دولت موقت به خیابان ها بیایند. ما بیشتر با مرحوم طالقانی در ارتباط بودیم و به ایشان گفتیم که می‌خواهیم یک حرکت جدی و یکپارچه‌ای انجام دهیم. نهایتاً فلسفه این رژه، یک روز قبل در خانه آقای طالقانی مطرح شد و خیلی خودجوش قرار شد که روز جمعه ۱۹ بهمن در مدرسه رفاه رژه برویم. موضوع دهن به دهن گشت و از صبح آن روز همافران به مرور با لباس شخصی و ساک به دست به مدرسه علوی که روبروی مدرسه رفاه بود، آمدند و در آنجا لباس‌های فرم را پوشیدند. سپس از مدرسه علوی به سمت مدرسه رفاه حرکت کردیم و پس از سازماندهی مناسب افراد، جلوی پنجره محل حضور امام ایستادم و فرمان رژه دادم. یک، دو سه، چهار، قدم رو، نظر به راست، خبردار و... همین طور گروهان به گروهان حیاط کوچک مدرسه رفاه را همافران دور می‌زدند. حدود ۳۵۰ تا ۴۰۰ نفر در این رژه حضور داشتند که ۹۵ درصد همافران و ۵ درصد هم درجه‌داران بودند و ۳ یا ۴ افسر هم در بین ما حضور داشتند. بعد هم اعلام کردم که آقایان رویتان را بر نگردانید می‌خواهند از پشت سر عکس بگیرند و «حسین پرتوی» عکاس کیهان هم آن عکس تاریخی را از آن لحظه گرفت.»
این عکس جدا از جنبه خبری خود، جنجال‌های بسیاری به وجود آورد و واکنش دولت بختیار را در پی داشت. او خبر را تکذیب و عکس را دستکاری‌شده اعلام کرد و دستور دستگیری پرتوی را داد. اما امام به خبر تکذیب خبر توسط دولت واکنش نشان داد و دیدار خود با همافران را تأیید کرد.
زنده‌یاد پرتوی درباره خاطره آن روز گفته است: «یک روز قرار بود به نفع دولت مهندس بازرگان راهپیمایی شود و هر کدام از همکاران به طرفی رفتند. من مأمور شدم به مدرسه علوی و تا رسیدم، دیدم آنجا خلوت است و یک نفر از دفتر امور مطبوعات دستور خروج همه عکاسان را اعلام کرد و گفت که همه عکاس‌ها را از اینجا بیرون کنید. متوجه شدم که باید خبری باشد و دیدم درب کناری مدرسه باز شد و تعدادی افسر نیروی هوایی با لباس فرم وارد حیاط شدند. به من تاکید کردند که اجازه نداری عکس بگیری! گفتم که بگذارید بدون اینکه چهره‌ای از کسی معلوم باشد، عکس بگیرم و گرنه اگر این سند نباشد، چگونه می‌خواهید ثابت کنید که اینجا چه گذشته است؟! بالاخره قبول کردند و مرا تحویل دو انقلابی دادند تا اگر کسی رو به دوربین کرد، این دو نگذارند که من عکس بگیرم و... چون هنوز دولت بختیار سر کار بود، نگران بودند که شناسایی شوند و دولت مجازاتشان کند. عکس را گرفتم و تا خود روزنامه دویدم و عکس در صفحه اول روزنامه چاپ شد.»
این عکاس اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۳ پس از تحمل یک دوره بیماری در ۷۲ سالگی درگذشت. پیکر پرتوی در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا(س) آرام گرفت. همچنین به پاس خدمات این عکاس روزهای انقلاب، کوچه‌ای به نام «حسین پرتوی (عکاس انقلاب)» در تهران نامگذاری شد.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
