خبرگزاری فارس، گچساران _ سمیرا نصاری، از زمان شیوع ویروس کرونا تا کنون اقداماتی در راستای کنترل و جلوگیری از گسترش این ویروس در جامعه صورت گرفته است.
اقداماتی که هر چند اقتصاد، کسب و کار و تا حدودی آموزش را تحت شعاع قرار داد اما برای حفظ سلامت جان شهروندان لازم و ضروری بوده است.
کرونا با ایجاد شرایط ویژه در جامعه همه را تحت تأثیر تهدید سلامت روحی و جسمی قرار داده است و در این بین اقشار آسیب پذیر به دلیل محدودیتها و محرومیتهایی که دارند بیش از دیگران در معرض خطر هستند و آنچه که مشاهده میشود بیانگر بی توجهی برنامه ریزان مدیریت بحران کرونا نسبت به این اقشار است.
امروز روی سخنمان با قشری از جامعه است که نه تنها در روزهای عادی بلکه در این ایام کرونا به فراموشی سپرده شدهاند.
آری روی سخن ما با خانوادههای دارای فرزند معلول است که در این ایام سخت کرونا و تحصیل و آموزش به روش مجازی فشار بسیار زیادی را متحمل شدهاند.
این روزها دغدغه و نگرانی اصلی خانواده های دارای فرزند معلولیت های ذهنی، جسمی و حرکتی از وقفه افتادن در دریافت خدمات توانبخشی و آموزشی است که به دلیل شیوع ویروس کرونا بسیاری از آموزش ها و یا بخشی از خدمات توانبخشی متاثر از همه گیری کرونا و تعطیلی های مراکز توانبخشی به صورت مجازی ارائه می شود و خانوادهها را مستاصل کرده است.
با اعمال محدودیتها مبنی بر رعایت فاصلهگذاری اجتماعی و تعطیلی مراکز توانبخشی و مراقبتی و آموزشی بسیاری از خانوادههای دارای فرزند معلول آموزشها وخدمات توانبخشی و مراقبتی را به فرزندان خود در خانه میآموزند اما مشکل اساسی اینکه خانوادهها عدم آموزش لازم و کافی را در جهت ارائه آموزش به فرزندان خود هستند و این عمل موجب تنش و عصبانیت بین فرزندان معلول خود و خانواده شده است.
به سراغ مادری رفتیم که دارای فرزند معلول است و در این روزهای سخت کرونایی تنها دغدغه آن بازماندن فرزند خود از مراقبتهای توانبخشی و آموزشی است.
وی در گفتوگو با خبرگار فارس میگوید، آموزشها را از طریق فضای مجازی دنبال میکنم اما متاسفانه از آنجایی که تخصص ، توان و مهارت انتقال این آموزش ها و خدمات را ندارنم و نمیتوانم این آموزشها را به درستی به فرزندم منتقل بدهم با مشکل مواجه شدهام.
این مادر عنوان کرد: برخی از آموزشها باید به صورت مستمر به فرزندم ارائه شود تا نتیجه مطلوبی داشته باشد اما تنها من یک فرزند ندارم و فرزند دیگرم هم نیاز به آموزش دارد.
مادر یکی دیگر از توانخواهان ابراز کرد: برخی ناتوانی های ذهنی به صورتی است که باید بطور مستمر و مداوم خدمات توانبخشی و آموزشی در مورد آنها صورت گیرد و این نوع آموزش ها به صورت تخصصی در مراکز توانبخشی ارائه می شود اما با شرایط ناشی از کرونا تنها امکان ارتباطی و آموزشی این بچه ها از آنها گرفته شده و این امر موجب افسردگی فرزند معلولم شده است.
محسن مرادی گفت: نرخ معلولیت در این استان کمی بالای ۱۰درصد بوده و بعلت ازدواجهای فامیلی بالا مقداری بالاتر از نرخ کشوری است.
مدرکل بهزیستی کهگیلویه و بویراحمد افزود: حدود ۱۸هزار نفر معلول در سطح این استان داریم که نزدیک به ۴۰درصد از این تعداد از نوع شدید و غیرشدید و ۶۰درصد متوسط و خفیف هستند.
وی تصریح کرد: حدود ۱۴هزار نفر معلول تحت پوشش بهزیستی استان هستند که ۲۵۰۰نفر پشت نوبت و ۱۵۰۰نفر شرایط حمایت را ندارند.
مدیرکل بهزیستی استان کهگیلویه و بویراحمد خاطرنشان کرد: مهمترین علت معلولیت در سطح استان کهگیلویه و بویراحمد عوامل ژنتیک، عوامل مادرزادی مثل رادیوگرافی و مصرف دارو در دوران بارداری، تصادفات و بیماریها مثل مننژیت است.
به گزارش فارس، پدیده معلولیت یک پدیده جهانی است که در طول تاریخ و در همه جوامع از گذشته تا به اکنون بوده است.
معلولت عارضهای طبیعی و اجتماعی در جهان به شمار میرود به گونهای که بر طبق برآورد سازمان بهداشت جهانی 10 درصد از جمعیت جهان را افراد معلول جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی تشکیل میدهند.
هر چند که در طول سال های گذشته قوانین زیادی برای تسهیل در امور مربوط به معلولان تصویب شده اما همچنان این قشر از جامعه کمتر مورد توجه قرار گرفته و قوانین مربوط به آنها به درستی اجرایی نمیشود.
قانون جامع حمایت از حقوق معلولان که چند سالی است به تصویب رسیده و به عنوان مهم ترین سند حمایتی از افراد معلول کشور به شمار می رود مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفته اما نکته اساسی در این بین، عدم توجه به اجرای کامل این قانون است.
حال با شیوع همهگیری ویروس کرونا که شرایط خاصی را در جامعه ایجاد کرده است زندگی معلولان را با چالش های بیشتری مواجه کرده است، چالشهای که هم بر روح و روان این افراد تاثیر گذاشته است.
البته شیوع کرونا در سراسر جهان منجر به ایجاد نگرانیهایی برای همه مردم شده است، اما برخی از گروهها از جمله افراد مبتلا به بیماریهای مزمن و معلولان با خطرات اضافی و همچنین اضطراب بیشتری مواجه هستند.
نکته قابل توجه این است که فارغ از محدودیت ها و تعطیلی های مراکز توانخبشی و کمتر شدن حمایت های مورد نیاز از معلولان بخش دیگری از مشکلات این قشر جنبه روحی و روانی دارد به این صورت که در چنین شرایطی همه افراد با شیوع کرونا نگرانی های خاص خود را دارند، اما از آنجا که معلولان در گروه افراد پرخطر هستند و انجام اقدامات حفاظتی در برابر کرونا برای آنها سختتر است، شنیدن اخبار و گفته هایی مبنی بر اینکه آنها بیشتر در معرض خطر هستند باعث بروز مشکلاتی روحی و افسردگی بیشتر آنها شده است.
انتهای پیام/82031