حضور روز افزون روبات های نظارتی در خیابان های آمریکا

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: ورود روبات های پلیس مستقل زیر نظر دولت، به پیش بینی هایی که در فیلم های علمی تخیلی می شود شباهتی ندارد. اینطور نیست که ارتشی از روبات های هفت تیر به دست برای دستگیر کردنتان در خانه شما را بزنند بلکه این پلیس یک روبات فضول است که بیشتر به یک سطل آشغال پرسه گرد شباهت دارد و می توان آن را جوری برنامه ریزی کرد تا تصمیم بگیرد کدام یک از عابران از نظر آن مظنون است تا بعد با یک پلیس انسانی تماس بگیرد و موضوع را به او اطلاع بدهد. شاید روبات های پلیس نتوانند مثل پهبادهای شکارچی مسلحی که در جنگ به کار می رود به انسان ها صدمه بزنند، با این حال همانطور که تاریخ نشان داده، فرستادن پلیس به سراغ یک نفر، می تواند به همان اندازه مرگبار باشد.
مدت ها قبل از ساخت فیلم روبوکاپ در سال 1987 ، حتی قبل از آنکه کارل چاپک کلمه روبات را در سال 1920 ابداع کند، پلیس کوشیده است راه هایی پیدا کند تا همزمان در همه جا حضور داشته باشد. راه حل این کار حضور گسترده دوربین های امنیتی است اما حتی با وجود چتری از این دوربین های امنیتی، آنها نمی توانند یک مظنون را در تمام گوشه و کنار فضاهای عمومی دنبال کنند. بنابراین ایده یک روبات پلیس همچنان به شکل رویا ادامه پیدا کرد تا امروز. این روبات ها چه ظاهری شبیه «روبوداگ» های شرکت بوستون دینامیکز داشته باشند یا شکل بشکه های متحرک شرکت نایت اسکوپز، در حال ورود به خیابان ها، مال ها یا فروشگاه های نزدیک شما هستند.
این تهدید جرج اورولی روبات های فضول شاید بلافاصله خود را نشان ندهد. این روبات ها با مزه هستند. می رقصند. می توانید با آنها سلفی بگیرید. اصلا برای همین طراحی شده اند. هم ادارات پلیس و هم شرکت هایی که این روبات ها را می فروشند می دانند که  بزرگ ترین نقش این روبات ها فقط نظارت و شناسایی نیست، بلکه ایجاد حسن نیت نیز هست.
در یکی از برشورهایی که شرکت نایت اسکوپ برای دانشگاه کالیفرنیا-هستینگز که یک مدرسه حقوق در مرکز سانفرانسیسکو است فرستاده، این شرکت فعالیت روبات خود را در منطقه خرید لس آنجلس موسوم به بلاک تبلیغ کرده است. روشن نیست که آیا این روبات ها جلوی هیچ سرقتی را گرفته اند یا نه، ولی  بیشتر از 100 هزار بار در شبکه های اجتماعی به نمایش درآمده و 426 نظر را به خود جلب کرده اند. نایت اسکوپ ادعا می کند که  مجموعا 193 میلیون بار این روبات در شبکه های اجتماعی به نمایش درآمده، بیشتر از 5 میلیون و 800 هزار دلار برایش هزینه داشته است. منطقه بلاک  رقابت داغی نیز بر سر نامگذاری این روبات نیز به راه انداخته و چنین نتیجه گیری کرده که یک «عامل با حال» در پلیس های باتون به دست و نگهبانان امنیتی مفقود بوده که اکنون این روبات واجد آن است.
تا فوریه 2020 شرکت نایت اسکوپ حدود 100 روبات را به طور 24 ساعته و در تمام روزهای هفته در سراسر ایالات متحده به کار گرفته است. اینکه چه تعداد از این اجتماعات یا اعضای آنها گفته اند که آنها نسبت به بکار گیری این روبات ها در محل خود رضایت دارند یا خیر مشخص نیست.
اما در این عصر گفتگوهای بی پایان بر سر نقش فعالیت های پلیسی در جامعه ما – و با توجه به اینکه شهرها یکی بعد از دیگری با ممنوع کردن فناوری های نظارت  پلیسی در حال صیانت از حریم خصوصی خود هستند- این روبات ها  فقط راهی بامزه تر و سرگرم کننده تر برای عادی سازی نظارت های پلیسی در زندگی ما محسوب می شوند.

هدف روبات های پلیس نظارت است
روبات های شرکت نایت اسکوپ برای مسیریابی و حرکت در منطقه مورد نظر به چندین دوربین نیاز دارند، اما این تنها کاری نیست که حسگرهای آنها انجام می دهند. بر اساس پیشنهادی که اداره پلیس هانتینگتون پارک در کالیفرنیا برای شهردار و شورای شهر ارسال کرده، این روبات ها به چندین دوربین مادون قرمز مسلح هستند که می توانند پلاک اتومبیل ها را بخوانند. آنها همچنین دارای فناوری بی سیمی هستند که «می توانند گوشی های هوشمندی را که در برد آنها قرار دارند با ردگیری آی پی آدرس هایشان شناسایی کنند.»
دفعه بعدی که در یک اعتراض شرکت می کنید اگر از دیدن یک روبات به جای یک مامور باتون در دست احساس راحتی به شما دست داد، بدانید که این روبات می تواند برای شناسایی نقش شما در این اعتراضات از آی پی آدرس گوشی شما استفاده کند. این قابلیت معترضان را در برابر تلافی جویی پلیس آسیب پذیر می کند و در نتیجه می تواند شما را از مطالبه حقوق مبتنی بر قانون اساسی تان در آینده بترساند. این شرکت در بلاگ خود توضیح می دهد: «وقتی یک وسیله الکترونیکی که سیگنال وای فای منتشر می کند در شعاع تقریبا هزار متری یک روبات قرار گرفت، روبات اطلاعاتی نظیر اینکه آن وسیله در کجا، چه وقت و در چه فاصله ای از روبات قرار داشته، مدت حضور آن وسیله در آن منطقه چقدر بوده و اخیرا چند بار  در آن محل ردگیری شده را از آن وسیله به دست می آورد.»
این شرکت همچنین در بهار سال 2019 اعلام کرد که در حال توسعه فناوری تشخیص چهره است تا این روبات ها بتوانند «چهره ها را ردگیری، تجزیه و تحلیل و مقایسه کنند.» بنیاد خط مقدم الکترونیک مدت هاست پیشنهاد ممنوعیت کامل استفاده پلیس از فناوری تشخیص چهره را ارائه کرده است.

 اگر روبات پلیس تصمیم نادرستی گرفت چه کسی پاسخگو خواهد بود؟
آنطور که محتوای بازاریابی و گزارش های رسانه ای نایت اسکوپ آمده، این فناوری می تواند به شکل کارآمدی بسته ها، وسایل نقلیه و افراد «مشکوک» را تشخیص دهد.
اما وقتی یک روبات در میان جمعیتی به دنبال یک شخص یا یک شی مشکوک می گردد، عملا دنبال چه می گردد؟ روشن نیست که منظور شرکت از این حرف چیست. چه کسی تصمیم می گیرد که کدام حرکات و مختصات مشخص را می توان تحت عنوان «مشکوک» صورت بندی کرد. اگر روبات ها  طراحی شده اند تا فکر کنند کسانی که کلاه سرهمی بر سر کرده اند مظنون هستند، ممکن است یک جوان رنگین پوست را هدف قرار دهند. اگر روبات ها برنامه ریزی شده اند تا  کسانی را که قدم دو می کنند دنبال کنند، ممکن است کسی را که عجله دارد یا عابری را در روزی بارانی دنبال کنند. اگر به این ماشین یاد داده شده تا با نگاه کردن با عکس هایی که سوابق پلیس وجود دارد مجرمان را شناسایی کنند، در این صورت مشکل حتی می تواند بزرگ تر شود. نژادپرستی در سیستم عدالت کیفری همین یک چیز را کم دارد، اینکه یک برنامه مبتنی بر یادگیری ماشین به یک روبات یاد دهد مجرمان را بر اساس داده های جنایی  شناسایی کند که در این صورت به ناگزیر افراد رنگین پوست را به چشم مظنون خواهد دید.
یادگیری ماشینی  یک روبات و به اصطلاح ردگیری رفتار مشکوک،  به جرم انگاری نژادپرستانه و سایر آزار و اذیت هایی که هنوز معلوم نیست چه هستند خواهد انجامید. این مسئله سئوالی را پیش می آورد: اگر یک روبات به شکل نامطلوبی به یک فرد بیگناه آسیب بزند یا برای پیگرد او با پلیس تماس بگیرد چه کسی مسئول است؟ خود روبات؟ کسانی که روبات را آموزش داده اند یا اداره آن را بر عهده دارند؟ اگر به این دلیل خشونت دولتی نسبت به یک فرد روا شود که روبات او را به خطا به عنوان فردی مظنون شناسایی کرده، «تغییر برنامه ریزی» روبات و بعد فرستادن دوباره اش به خیابان ها برای فرد قربانی که امیدوار است این اتفاق دیگر رخ نخواهد داد کمی تسکین دهنده خواهد بود. اما وقتی خطاهای برنامه ریزی بار دیگر موجب وارد آمدن لطماتی به آنها شد، چه کسی  این تغییرات را مورد بررسی قرار خواهد داد تا این اطمینان حاصل شود که آنها دیگر چنین خطایی را مرتکب نخواهند شد؟
این بار اگر گذارتان به یک روبات نظارتی متحرک افتاد و خواستید با آن سلفی بگیرید، این ها پرسش های اساسی است که باید از خودتان، پلیس و مقامات انتخابی تان بپرسید.

نویسنده: متیو گواریگلیا (Matthew Guariglia) روزنامه نگار

منبع: yun.ir/m2qbx6

 انتهای پیام.