به گزارش گروه سلامت خبرگزاری فارس،محمد اسماعیل اکبری، رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در نامه‌ای خطاب به انجمن هماتولوژی و آنکولوژی بیان داشت:اخیراً نامه‌ای در رسانه‌ها از طرف همکاران آن انجمن محترم منتشر شد مبنی بر تائید درمان بیماران مبتلا به سرطان با شیمی درمانی و به نحوی نوشته شده است که گویا اینجانب برای درمان بیمارانم از شیمی درمانی استفاده نمی‌کنم یا با آن مخالفم.
این نامه در هفت پاراگراف در رسانه‌ها دیده شد که پنج پاراگراف اول آن مستند به واقعیات علمی و مورد تائید قطعی این همکارتان نیز است، شاهد این مدعا هم انتشار داده‌های چند ده ساله کشور در قالب مقالات متعدد من جمله مقاله جدید (MIR) که حاکی از مساعدت و همدلی برای درمان محروم ترین بیماران کشور طی سال های گذشته است.
اما آنچه در دو پاراگراف آخر آمده است، نیازمند توضیح بیشتری است.
در آخرین مطالعه، بیش از 3000 میلیارد تومان هزینه سالانه درمان مستقیم سرطان در کشور است که حداقل قریب 45-40 درصد آن به دلیل مصرف دارو های شیمی درمانی است.
آنچه عرایض بنده مستند به بیانیه سازمان ملل ( مقاله ) بود، میزان اثر بخشی این داروها برای علاج بیماران (CURE) است ( حدود 11درصد ) نه عدم ضرورت مصرف آنها.
بدیهی است یک پزشک متخصص از همه امکانات علمی استفاده می‌کند تا کمکی به بیمار خود کند و یک مدیر سلامت عمومی همه تلاش خود را بکار می‌برد تا « هزینه اثر بخشی»، «اولویت بندی»،«سطح بندی» و ارزان سازی خدمت «Lean management» را در اجرا مورد عنایت قرار دهد.
داروهایی که در قالب هدف درمانی مصرف می‌شوند( MCA ، ایمونو تراپی و..... )، از آرزوهای تیم معالج است که روزی با شاخص‌های مدیریتی حوزه سلامت همخوانی پیدا کنند اما امروز چنین نیست.
وقتی دهها میلیون و گاهی صدها میلیون تومان در قالب مصرف یکی از این داروها به بیمار تحمیل می‌کنیم و پاسخ «اثر بخشی» مناسب را نمی‌گیریم، باید جامع تر به معالجه بیمار بپردازیم و حداقل بیمار و خانواده او را از این میزان مطلع کنیم.
در ایران حداقل 8 درصد از مردم فقط بخاطر هزینه‌های سلامت به زیر خط فقر می‌روند و این رقم برای بیماران مبتلا به سرطان 15-12 درصد است. یعنی ما مسئول سقوط مردم بیمار در سیاهچال «فقر و بیماری» در حوزه سرطان هستیم؛ در حالی که نیتی جز خدمت نداریم.
آنچه مورد مداخله اینجانب در مصاحبه بوده است و همیشه مورد عنایت قرار داده و به عون الله خواهم داد، این نکات است که جامعه نگری در مدیریت حوزه سلامت است.
دو شاخص اساسی برای ارزیابی خدمات به بیماران مبتلا به سرطان وجود دارد.
1- افزایش کیفیت زندگی
2- افزایش طول عمر بیمار
که هر دو این شاخص با در نظر گرفتن شاخص‌های فوق الاشاره در مدیریت سلامت عمومی حاصل می‌شود.
اینک که آن انجمن محترم مسئولانه به میدان آمده است، در خواست دارم با عنایت به دو هدف فوق لیستی از داروها های مصرفی که دو شاخص زیر را دارند تهیه کنید تا راهبردی برای مدیریت سلامت در برنامه ریزی باشد.
1- حداقل 4 ماه به طول عمر بیمار اضافه کند.
2- کیفیت زندگی را مختل نکند یا ارتقاء بخشد.
اگرچه عده ای از عزیزان متخصص این لیست را آماده کرده‌اند، اما پاسخگویی به مسئولیت مدنی و علمی آن انجمن و تهیه این لیست، دلسوزی عالمانه شما را نشان می‌دهد.
امید به آن دارم که همه ما همچنان که بوده است، خادمان علمی پاک ترین مردم روی زمین باقی بمانیم و اجازه ندهیم دشمنان دیرینه سلامت یعنی جهالت و تجارت آتش به آبروی مان بزند که «خداوند بر همه چیز آگاه » است.
در پایان اعلام می‌کنم که مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی آمادگی خود را برای پشتیبانی از هرگونه تحقیقی برای خدمت بهتر به بیماران مبتلا به سرطان اعلام می‌دارد .
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
