اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

بین الملل  /  غرب آسیا

«روث دایان»؛ از زندگی با ژنرال یک‌ چشم صهیونیست تا دوستی با فلسطینیان

بیوه وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی که از صهیونیسم اعلام برائت کرده بود و روابط حسنه‌ای با فلسطینیان داشت، در 104 سالگی در فلسطین اشغالی درگذشت.

«روث دایان»؛ از زندگی با ژنرال یک‌ چشم صهیونیست تا دوستی با فلسطینیان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «روث دایان» همسر سابق «موشه دایان»  وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی که حدود پنج دهه پیش به دلیل مخالفت با صهیونیسم و اشغالگری در فلسطین از او جدا شده بود، چند روز پیش در یکی از شهرک‌های صهیونیست‌نشین درگذشت.

پیکر وی که به صراحت از همسر سابقش و حامیان صهیونیسم انتقاد می‌کرد و روابط بسیار خوبی با فلسطینی‌ها داشت، سه روز پیش در شهرک صهیونیست‌نشین «نهلال» در اراضی ۱۹۴۸ فلسطین اشغالی، تشییع شد.

روزنامه القدس العربی، به بهانه درگذشت او در ۱۰۴ سالگی، که همواره از صهیونیست‌ها اعلام برائت می‌کرد و در انتقاد علنی از همسر سابقش و صهیونیست‌ها تردید نمی‌کرد، و درباره آینده سیاهی که در انتظار رژیم صهیونیستی است هشدار می‌داد، گزارشی از زندگی‌نامه روث از زبان خودش منتشر کرد.

در این گزارش آمده است، روث دایان حتی پس از آنکه سنش از هشتاد سال عبور کرد، به فعالیت‌های انسان‌دوستانه خود برای فلسطینی‌ها که همسر سابقش چندین دهه با آنها جنگیده بود، ادامه داد. وی پیش از جدایی و مرگ همسرش موشه نیز، مسیری خلاف جهت او را انتخاب کرده بود و این‌ چنین نبود که پس از جدایی چنین مسیری را انتخاب کرده باشد.

تولد در حیفا، مهاجرت به لندن

وی در جریان یک مصاحبه که در سال ۲۰۰۶ انجام داده بود، با مرور خاطراتش با موشه در شهرک نهلال در مرج بن عامر در دوران استعمار بریتانیا و ازدواجش با او، گفته بود که در اواخر دوره عثمانی در حیفا به دنیا آمد و به همراه خانواده‌اش به لندن رفته و سپس با آنها به قدس بازگشته است.

روث در ادامه می‌گوید که پدرش برای یادگیری زبان عربی، برای او یک معلم خصوصی استخدام می‌کند. وی در ۱۷ سالگی شهرک نهلال در مرج بن عامر می‌رود تا کشاورزی بیاموزد. وی همواره قرآن و رمانهای عربی می‌خوانده تا با فرهنگ عربی آشنا شود. در نهلال با موشه دایان آشنا می‌شود و یک سال پس از آشنایی با او ازدواج می کند.

ماجرای آشنایی با موشه دایان

وی ادامه می‌دهد که موشه دایان از شهرک «دگانیا» در جنوب دریاچه طبریه به نهلال آمده بود . او در سن ۱۴ پس از آنکه افراد مسلح  از روستاهای عیلوط و المجدیل، و پدر و برادر او را در سال ۱۹۳۲ به قتل رساندند، به سازمان هگانا ملحق شده بود.

هگانا، یک سازمان شبه‌نظامی یهودی وفادار به ایدئولوژی صهیونیسم بود که سال ۱۹۲۰ در فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا تشکیل شده بود. 

روث درباره داستان آشنایی با موشه گفته بود: با او به لطف عشیره المزاریب آشنا شدم. اختلافاتی میان یهودیان ساکن نهلال و عشیره عربی المزاریب وجود داشت. برخی از افراد این عشیره که در همسایگی مزرعه‌ای که موشه در حال کار در آن بود، بودند به او در حال کار حمله کردند و با چوب به سر او ضربه زدند و از آنجا که من کمک‌های اولیه را می‌دانستم، به درمان اولیه او پرداختم و داستان ما از اینجا آغاز شد. پس از آشتی یهودیان و عرب‌ها، ما آنها را برای مراسم ازدواجمان دعوت کردیم.

 

 

وی همچنین در این مصاحبه تایید می‌کند که همسرش ده سال پس از پیوستنش به هگانا توسط نیروهای انگلیسی دستگیر شد و دو سال را در زندان انگلیسی‌ها گذرانده است. در آن زمان، روث از او دختری به نام یاعیل داشت که سنش تنها نه ماه بود. نهایتاً در فوریه سال ۱۹۴۱ میلادی، وی آزاد شد و به همراه سازمان هگانا به جنگ علیه آلمان نازی در طول جنگ جهانی دوم پرداخت. در طول جنگ بود که در اثر برخورد گلوله به شیشه دوربینی که در حال نگاه کردن از آن به مواضع دشمن بود، چشم چپش را از دست داد. 

دوستی با فلسطینی‌ها

روث با اشاره به اینکه یک عرب موشه دایان را پس از زخمی شدن چشمش به بیمارستان رساندهمی‌گوید که هرگز خود را دشمن فلسطینی‌ها نمی‌دانسته و بالعکس به یاد دارد که پس از اشغال در سال ۱۹۶۷، به میزان زیادی به همکاری با فلسطینی‌ها می‌پرداخت و حتی با یک جیپ متعلق به سازمان ملل برای حمایت از فرش بافی و ارائه کمک‌های انسانی به بیماران به نوار غزه رفته است.

وی که خود را یک زن یهودی می‌دانست نه صهیونیست، با اشاره به اینکه فلسطینی‌های زیادی را در مراسم ازدواج دختر و پسرش دعوت کرده و دوستان فلسطینی زیادی دارد، گفت که معتقد است راهکار اصلی مشکل موجود در فلسطین، گفت‌وگو و تفاهم و دادن حق تعیین سرنوشت به فلسطینی‌ها با پایان دادن به اشغالگری است.

دلیل جدایی از موشه دایان

روث دایان در بخش دیگری از مصاحبه‌اش با طفره رفتن از توضیح جزئیات روابط همسر سابقش درباره دلیل جدایی از موشه می‌گوید که جنبش فتح دلیل اصلی این طلاق بود.

وی توضیح داد: «پس از اشغال نابلس در سال ۱۹۶۷ برای بازدید به این شهر رفتم تا اسباب بازیهایی را که تهیه کرده بودم به یک موسسه خیریه عربی که به مراقبت از کودکان یتیم و بی‌سرپرست مشغول بود، برسانم. به محض رسیدن به نابلس، به محل اقامت فرماندار نظامی آن رفتم. پس از خوردن مقداری غذا در آنجا به دیدار زنان زندانی که به جنبش وابسته بودند رفتیم. وقتی به خانه برگشتم از موشه خواستم برای دیدن یک نمایشنامه در یافا به من اجازه رفتن به آنجا را بدهد. موشه وقتی شنید من کجا بودم از کار من بسیار عصبانی شد و گفت چطور به خودت اجازه دادی به دیدن زنان خرابکار فلسطینی بروی که من مستقیما دستور بازداشتشان را صادر کرده‌ام.»

روت دایان ادامه داد: «وقتی مشاجره درباره این مسأله بالا گرفت، به او گفتم اگر رفتارهای مرا نمی‌پسندی مرا طلاق بده. من به یافا رفتم و وقتی برگشتم موشه تقاضای طلاق را امضا کرده بود. این واقعیت است. در حالی که اغلب مردم تصور می‌کنند که دلیل این طلاق روابط موشه با زنان دیگر بود. ضمن اینکه من می‌دانستم که وی روابط عاشقانه‌ای با زنان دیگر دارد و همواره با این مسأله با مدارا برخورد می‌کردم. »

وی در پاسخ به این سوال که آیا از این موضوع پشیمان است، گفت که به هیچ وجه پشیمان نیست زیرا برای او آزادی از هر چیزی مهمتر بوده ضمن اینکه موشه دایان نیز در اواخر عمرش، در رویکردهای سیاسی‌اش تغییراتی ایجاد کرده بود.

دوستی دیرینه با «ریموندا الطویل»؛ مادر همسر «یاسر عرفات»

القدس العربی در بخش دیگری از زندگی‌نامه همسر سابق موشه دایان از دوستی دیرینه او با «ریموندا طویل» که دخترش همسر یاسر عرفات بود، می‌پردازد و می‌نویسد که آنها اولین بار بعد از جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ با یکدیگر دیدار کردند و دوستی شان از آن زمان آغاز شد و همچنان ادامه یافت و آنها هر سه‌شنبه از طریق اسکایپ با یکدیگر صحبت می‌کردند. دوستی که بیش از ۵۰ سال ادامه داشت و از آن یک کتاب چاپ شد.

پیش‌بینی آینده‌ای سیاه برای رژیم صهیونیستی

وی در یکی از مصاحبه‌ها با کنایه پرسیده بود، دلیل این همه خون چیست؟ آیا برای این است که نتانیاهو بگوید، من در غزه برنده شدم؟ 

روث با اشاره به اینکه انتقاداتی نیز به طرف فلسطینی وارد است، می‌گوید: اما آنچه که روشن است این است که طرف اسرائیلی اشغالگر است و هر کس که قدرتمندتر است، توانایی کار بیشتری را دارد و در نتیجه مسئولیتش نیز بیشتر است.

همسر سابق یکی از معروف‌ترین فرماندهان نظامی رژیم اشغالگر قدس، ضمن اعلام برائت از صهیونیست‌ها، گفته بود: «صهیونیسم دیگر وجود ندارد و اسرائیل نیز یک کشور کوچک است. اگر ما به همین رفتار خود با فلسطینی‌ها ادامه دهیم، به سوی نابودی خواهیم رفت. جهان امروز بیشتر آنتی‌ سمیتیزم شده است و ما دیگر در این کشور باقی نخواهیم ماند.»

انتهای پیام/م

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول