به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، یک سالی از شیوع کرونا می‌گذرد و همه اخبار تحت تاثیر این ویروس هستند، برخی اخبار هم علی‌رغم داشتن اهمیت بالا تحت تاثیر مرگ و میرهای ناشی از کرونا قرار گرفتند و ضعف‌های موجود در پشت غم کرونا پنهان ماندند.
دو ماه پیش لودرها محوطه تاریخی پنج هزار ساله‌ای را در خوزستان صاف کردند، ترانشه‌های باز لایه‌های تاریخی «جوبَجی» هشتم دی ماه در معرض هجوم جاده‌سازان قرار گرفت و دو ترانشه تخریب شد. آن‌هم در حالی که باستان‌شناسان در حال فعالیت روی یک گورستان پارتی بودند و قرار بود لایه دوره عیلامی هم به زودی حفاری شود.
دو تابوت متعلق به دو زن عیلامی همراه با صدها شی‌طلا، مفرغ و سفالی سه هزار ساله از جمله ارزشمندترین آثار و اشیای به دست آمده از این محوطه در ۱۳ سال گذشته بود.
در نهایت بخشی از محوطه تاریخی جوبجی تخریب شد و مدیرکل میراث فرهنگی اعلام کرد علیه مجری طرح احداث جاده و فرماندار رامهرمز اعلام شکایت شده است.
خسارت‌های وارد آمده به جوبجی هنوز برآورد نشده بود که در روزهای گذشته بخشی از دیوارهای یک خانه تاریخی در دزفول ریزش کرد.
بنا به گفته سرپرست میراث فرهنگی دزفول عدم نگهداری و حفاظت صحیح مالک و احداث درب جدید در سالیان گذشته و فرسودگی دیوار بیرونی، سبب ریزش بخش بیرونی بنای اشعری شده است.
مهدی چناری می‌گوید: با توجه به مالکیت این گونه بناها که به صورت خصوصی هستند، لازم است که مالکان در حفظ و نگهداری از آن‌ها کوشا باشند و همکاری لازم را با اداره میراث فرهنگی و شهرداری دزفول داشته باشند.
یک فعال فرهنگی در این باره به فارس می‌گوید: حساسیت نداشتن در بخش مدیریت امور مربوط به خانه‌های تاریخی و محوطه‌های باستانی، خطر از بین رفتن دائمی منابع میراث فرهنگی را افزایش می‌دهد.
جمیل بنی سعید می‌افزاید: حفظ منابع تاریخی به لحاظ طیف وسیعی از مزایای فرهنگی، اجتماعی و آموزشی دارای اهمیت است، از رفاه اجتماعی و فرهنگی ساکنان منطقه حمایت می‌کند، غرور مدنی جوامع را ارتقا می‌دهد و به همان اندازه می‌تواند وسیله‌ای برای دست‌یابی به اهداف اقتصادی بلندمدت هم‌چون رشد و توسعه، احیای مجدد شهرهای داخلی، توسعه مشاغل کوچک و تأمین مسکن باشد.
وی بیان می‌کند: چگونگی حفظ هویت تاریخی در شهرهای مدرن یا شهرهای در حال پیشرفت، دغدغه‌ای است که نه تنها در ایران بلکه در کشورهای دیگر نیز وجود دارد. در تمام شهرهای معاصر که به سرعت پیشرفت می‌کنند بیشترین نگرانی‌ها در نگهداری از هسته‌های تاریخی شهرهاست که باید بتوانیم میان این دو مسئله داشتن شهر مدرن و حفظ بناهای تاریخی تعادل ایجاد کنیم.
بنی سعید اظهار می‌کند: آن طور که شواهد حاکی است گویا حفظ بناهای تاریخی در خوزستان از اهمیت خیلی زیادی برخوردار نیست و متاسفانه برخی از آثار تاریخی که در روستاها و شهرهای مختلف کشور وجود دارد با بی توجهی و یا کم توجهی آشکاری از سوی مردم و مسوولان مواجه شده است.
وی می‌گوید: تخریب بناها و یا محوطه‌های تاریخی چه با دستور مسوولی مانند فرماندار باشد چه به دلیل بی توجهی مالک خصوصی، رفع کننده مسوولیت میراث فرهنگی نخواهد بود.
این فعال فرهنگی عنوان می‌کند: میراث فرهنگی وظیفه حفاظت از این میراث گرانبها را دارد و مقصر دانستن دیگران فقط بهانه جویی است.
بنی سعید می‌گوید: میراث فرهنگی باید پیش از تخریب یک بنا از طریق رسانه‌ها و گروه‌های مردم نهاد اذهان عمومی را بیدار کند تا مالک شخصی و یا مسوول بی توجه به به فرهنگ و تاریخ استان از عواقب تصمیم خود آگاه شود.
به گزارش خبرگزاری فارس، در گذشته هم آثار زیادی از بناهای تاریخی موجود در خوزستان با بهانه‌های مختلف تخریب شد و مشخص نیست میراث فرهنگی برای حفاظت از اندک بناهای موجود چه برنامه‌ای دارد.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
