به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، نفیسه اسماعیلی، کتاب «بغیه الطالب لایمان ابیطالب»، تألیف محمد بن رسول برزنجی شافعی تحت عنوان «تراز ایمان» به همت مجتبی سلطانی احمدی و مصطفی گوهری فخرآباد در ۱۲۸ صفحه و در قطع رقعی توسط انتشارات کتابخانه تخصصی امیرالمؤمنین علی علیه السلام مشهد منتشر شد.
موضوعِ ایمان جناب ابوطالب در میان اهل سنت با اختلاف فراوانی همراه بوده است و پیوسته تلاشی گسترده برای کافر و دوزخی قلمداد کردن ایشان صورت گرفته است و حدیث ضحضاح هم در همین راستا جعل شد. دشمنی با فرزند او، امام علی بن ابیطالب (ع)، مهمترین علت دامن زدن بدین موضوع مخصوصا در میان اهل حدیث و سلفیّه و ناصبیها و تکفیریها بوده است.
محمد بن رسول برزنجی شافعی، عالم سنی قرن یازدهم هجری، دقیقا برخلاف این جریان حرکت کرده و با تألیف کتاب «بغیه الطالب لایمان ابیطالب» درصدد پاسخگویی به این اتهام برآمده است. او که فقیه و متکلمی تمام عیار است، با دلایل و منابع اهل سنت و بدون انکار آنها ثابت کرده که حضرت ابوطالب جزء نخستین مسلمان بوده است و تنها برای حمایت از رسول خدا (ص) در برابر قریش، ایمان خود را پنهان کرده است. این شیوه، وجه ممیّز کتاب در قیاس با آثار متعددی است که توسط شیعیان نوشته شده است.
جریان دفاع از ابوطالب نخست در میان اهل سنت ضعیف بود، اما پس از قرن هفتم هجری با رواج اندیشه‌های صوفیانه و نزدیک‌تر شدن دیدگاه‌های شیعه و سنی در برخی موارد، این حرکت سرعت گرفت.
در این کتاب برزنجی شافعی نخست بحثی نظری درباره معنای ایمان و اسلام کرده است و در نهایت ایمان قلبی را بدون اقرار زبانی _ از روی تقیه ـ برای احراز مسلمانی کافی دانسته است. وی سپس با ادله حدیثی و تاریخی در پی اثبات ایمان ابوطالب برآمده است. از جمله شواهد او، حمایت‌های بی‌دریغ ابوطالب از پیامبر، اخبار و گزارش‌هایی که ابوطالب از معجزات و سخنان پیامبر نقل کرده، اشعار فراوان او در تصدیق نبوت حضرت محمد (ص)، روایات منقول از امام علی (ع) در اثبات اسلام ابوطالب و دستور امام علی (ع) برای حج گزاردن به نیابت از پدرشان است.
مؤلف کتاب، محمد بن رسول بن عبدالسید حسینی برزنجی شافعی در برزنج، یکی از روستاهای کردنشین عراق، در سال ۱۰۴۰ ق زاده شد و در سال ۱۱۰۳ ق در مدینه منوره از دنیا رفت و در قبرستان بقیع در کنار مدفن دختران پیامبر به خاک سپرده شد. وی فردی عالم و کثیر التألیف بود و کتاب دیگری هم با عنوان «سداد الدّین و سداد الدَین فی اثبات النجاه و الدرجات للوالدین» در دفاع از موحد بودن پدر و مادر گرامی رسول خدا نوشت.
متن عربی کتاب دو بار به فاصله زمانی کوتاه یک ساله در کربلاء توسط مؤسسه علوم نهج البلاغه (۱۴۳۸ ق) و مجمع الامام الحسین العلمی (۱۴۳۹ ق)، هر دو وابسته به العتبه الحسینیه به چاپ رسیده است.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
