پژوهشگر مسائل شرق آسیا: توافق ایران با چین کاملا مبتنی بر منافع ملی است

به گزارش خبرنگار تشکل‌های دانشگاهی خبرگزاری فارس، ابوالفضل علمایی مدرس دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه و پژوهشگر مسائل شرق آسیا در نشست تخصصی مجمع بین المللی اساتید مسلمان دانشگاه ها که با موضوع « قرارداد ۲۵ ساله ایران و چین» برگزار شد، گفت: اگر چشم انداز همکاری دو دهه اخیر ایران و چین را در نظر بگیریم می بینیم قاعدتاً نیاز به یک برنامه جامع بلند مدت در این زمینه ضروری است و قاعدتا تدوین این سند یک پاسخی است به همین ملزوماتی که در دو دهه آینده در تحولات بین شرق و غرب آسیا وجود خواهد داشت.

وی افزود: در بند ششم موضوع تدوین برنامه 25 ساله بین دو کشور ایران و چین، روابط دو کشور رسماً روابط  مشارکت راهبردی جامع اعلام شده است. این برآمده از واقعیت‌هایی است که در عرصه نظام بین الملل و تحولات آتی بین الملل دارد اتفاق می‌افتد.

این مدرس دانشگاه تاکید کرد: بی‌شک قرن 21، قرن آسیاست. تحقیقات و پژوهش‌هایی که وجود دارد بیانگر این است که در سالهای آتی بیش از 80 درصد از تبادلات تجاری دنیا بین شرق و غرب آسیا اتفاق می‌افتد و  این دو مکمل یکدیگر هستند.

علمایی با بیان اینکه غرب و دنیای غرب بویژه آمریکا از نظر  اقتصادی و سیاسی در حال افول هستند، افزود: سهم آمریکا از تولید ناخالص جهانی از 50 درصد در سال 1950 به  25 درصد در سال 1991 و در حال حاضر به یک هفتم جهان کاهش پیدا کرده است. در سال  2019 صادرات چین دو ترلیون و چهارصد و نود و نه میلیون دلار بوده در حالی که میزان صادرات امریکا یک ترلیون و ششصد و چهل و پنج.

وی ادامه داد: به لحاظ اقتصادی چین جایگاهی پیدا کرده که قابل انکار نیست. طبیعتا کشورهایی مثل ما با برآمدن یک قدرتی در سطح جهانی اگر پلن مشخصی را داشته باشیم می‌توانیم سود و منافع بیشتری ببریم. یعنی راه‌های تعامل خودمان را مشخص و تعیین بکنیم و کلیاتش را تعریف بکنیم. بنابراین براساس همان بند هم ، برنامه 25 ساله قاعدتا باید مورد توجه قرار بگیرد و بتوانند دو طرف در این زمینه همکاری بکنند.

این پژوهشگر مسائل شرق آسیا تاکید کرد: ایران کشور مستقلی است. پیشینه تاریخی به ما می‌گوید که بین ایران و چین هیچ  وقت چالشی نبوده .دو کشور کاملاً دوست همدیگر بودند و ایده کمربند راه که در واقع جاده ابریشم را تداعی می‌کند راهی بوده که دستاوردهای دو تمدن ایران و چین را به دنیای غرب می‌برده. بر همین اساس تدوین یک استراتژی مشخص در برنامه 25 ساله در واقع مبتنی می‌شود به واقعیت‌ها و باید کلیات روابط را در نظر بگیرد و پیشینه خوب روابط سیاسی دو کشور این واقعیت را ایجاب می‌کند که  به این موضوع توجه بشود.

وی گفت: در همان اوائل انقلاب هم که سال 1979 یا 1357 که انقلاب ایران اتفاق افتاد در فاصله دو سال میزان روابط تجاری ایران و چین دو برابر شد و در حال حاضر چین یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی است  که شاید شریک اول تجاری بیش از 130 کشور جهان است بنابراین تدوین یک رابطه بلند مدت کاملا مبتنی بر منافع ملی است.

علمایی اظهار داشت: بر این اساس من فکر می‌کنم که در دهه‌های آتی و سالهای آتی تبادلات تجاری بین شرق و غرب آسیا اهمیت بسیار زیادی خواهد داشت. ایده کمربند راه که سرعت تبادلات را در قلمرو خاکی افزایش می‌دهد قاعدتاً مورد توجه ما هست و می‌تواند منافعی را  متوجه ما کند.

انتهای پیام/