به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، احمد شهریار شاعر پاکستانی همزمان با فصل بهار شعری را به استاد «علی معلم دامغانی» تقدیم کرد.
آهِ فلک‌نردبانی یا اشکِ توفان‌کناری
تصویرِ جمعِ نقیضین، بی‌اختیار اختیاری
من راه و محوِ رسیدن، تو منزل و وقفِ دیدن
در تو منم منتظر، من؛ در من تو چشم انتظاری
آسان شد از فهمِ تُندت شرحِ غزل‌های بیدل
تو در کُتل‌های بیدل، شاهینِ معناشکاری
طاووسِ حیرت‌دمیده، داغِ گُلت گلستان شد
پاییز، برگِ خزان شد، آری تو بادِ بهاری
علم است روزینه تو، مِهر است آیینه تو
گنجیست در سینه تو، گنجی که تنها تو داری
تو مردِ کوه و کویری، آری بگو می‌پذیری
بهرِ زیارت بیاید باز احمد شهریاری؟
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
