به گزارش خبرنگار فارس در یزد، آسیب شناسی فضای مجازی در ارتباط با زبان و ادبیات فارسی یک ضرورت غیر قابل انکار است زیرا همگان به ویژه ادیبان و نویسندگان خوب می دانند که زبان فارسی از اجزای اصلی هویت ملی است و باید با هر آنچه که باعث تخریب و از میان رفتن آن می شود، برخورد شود.
اکتفا کردن به مخاطبان محدود، غافل شدن از کیفیت متون ادبی، پیدا شدن غلط‌های املایی و نگارشی از جمله موارد منفی تاثیرگذار در فضای مجازی است که باید برای رفع این نگرانی‌ها چاره‌ای اندیشده شود.
حسین مسرت در گفت وگو باخبرنگار فارس از یزد، ویژگی اصلی فضای مجازی را سرعت بالای تبادل اطلاعات دانست و گفت: فضای مجازی از سرعت تبادل اطلاعات بالایی برخوردار است که همین عاملی برای جذب مخاطبان بیشتر محسوب می شود که البته دقت آنان را برای تبادل پیام به سرعت کاهش می‌دهد.
وی با بیان این‌که در شبکه‌های مجازی مطالب بدون هیچ گونه پیش فرضی آماده می‌شوند و همین عاملی است تا درصد خطای آنها افزایش یابد، افزود: بعد از پیدایش گروه‌ها و کانال‌ها در فضای مجازی، شاهد پیدایش یک نسلی بودیم که عمدتا جوان‌ها و نوجوان‌ها به آن روی آوردن و به دلیل تنبلی و بی حوصلگی و همچنین کوتاهی وقت ناچار به ساختن برخی واژه ها شدند که گاهاً هیچ معنی مشخصی و درستی هم ندارد.
این کارشناسی زبان و ادبیات فارسی با بیان این که برای عموم مردم درست نویسی آشکار نیست و در واقع بیشتر آنها بلد نیستند که درست بنویسند، گفت: مطالب منتشر شده و گپ های عمومی در فضای مجازی گاها شلخته نویسی را به وجود می آورد و تاثیر منفی بسزایی نیز در زبان فارسی می‌گذارد.
مسرت با بیان این‌که تغییر کلمه ها به صورت آشکار، خلاصه نویسی و نوشتن تنها یک حرف که باقی آن را خود مخاطب باید حدس بزند از جمله موارد و مصادیق شلخته نویسی در فضای مجازی است، خاطرنشان کرد: این تحول بسیار ناخوشایند و نگران کننده به نظر می‌رسد که باید در جهت رفع آسیب های همراه با آن چاره‌ای اندیشید، زیرا ممکن است امکان تفاهم نوشتاری در زبان فارسی به مقدار زیادی از دست برود.
وی در خصوص آسیب شناسی و جلوگیری از شلخته نویسی در زبان فارسی اظهارکرد: اهمیت درست نویسی و یادآوری آن به افراد از طریق فضای مجازی و دیگر رسانه‌ها می‌تواند در مبارزه با شلخته نویسی موثر باشد.
این‌کارشناسی زبان و ادب فارسی افزود: کودکانی که همزمان با یادگیری دیکته و نگارش فارسی به شبکه های مجازی نیز دسترسی دارند ممکن است دچار سردرگمی شوند و از طریق آنان، آینده زبان مادری به خطر بیافتد.
وی بیان احساسات با شکل و استفاده از شکلک ها را از جمله مواردی موثر در اشتباه نویسی دانست و اظهار کرد: بسیاری از اشتباهات نوشتاری درشبکه‌های ارتباطی به دلیل سعی در انتقال کامل احساس افراد است و ازآنجا که مخاطبان بیشتر شبکه های مجازی گروه های سنی جوان هستند، میل به جلب توجه از طرف دیگران و تمایل به متفاوت بودن با دیگران، سبب شوخی کردن آنها با واژه ها می شود.
مسرت تصریح کرد: ابداع افعال و واژه‌های جدید مانند«بزنگم، بحرف، زنگیدم و ... در میان مخاطبان فضای مجازی بسیار افزایش پیدا کرده که خود می تواند به عنوان زنگ خطری برای تحریف در زبان فارسی باشد.
این‌کارشناسی زبان و ادب فارسی با اشاره به این‌که پذیرفتن این اشتباهات به عمد یا سهوی، آگاهانه یا ناآگاهانه تا حدی اجتناب ناپذیر است و شاید بر دانش زبانی افراد بالغ که بعد از یادگیری کامل زبان فارسی با شبکه های مجازی آشنا شده اند، تاثیر منفی نداشته باشد اما در نهایت جایگاه شلخته نویسی در نوشتار فارسی را به مرور محکم می‌کند اظهارکرد: فرهنگستان زبان باید همانطور که معادل‌هایی برای واژگان غیر فارسی انتخاب می‌کند اصطلاحات مختصر و مناسبی نیز برای بعضی واژه های پرکاربرد فضای مجازی در نظر بگیرد تا کمتر از کلمات نادرست استفاده شود و به مرور زمان و با به کارگیری مکرر این واژه‌های نو توسط کاربران فعال و جوان جامعه از زبان و ادبیات فارسی به شکل مناسب محافظت شود.
حسین مسرت در پایان خاطرنشان کرد: بی‌توجهی به زبان فارسی افزون بر خسارت‌های زبانی که مهمترین آن فاصله میان زبان نوشتار معیار و زبان وب‌نوشته‌ها است، خسارت‌های فرهنگی و انحطاط ادبی را نیز در پی دارد و به عکس توجه و سیاست‌گذاری و رونق آن، رواج فرهنگ مکتوب،گسترش زبان فارسی، رواج نگارش و ارتقای سطح فرهنگ را در پی خواهد داشت.
انتهای پیام/ب
